piotr czerwiński(strona 4/5)

Irlandzkie media przygotowują swoich kibiców do wyprawy na Euro 2012. Najważniejsza wiadomość jest taka, że w Polsce można kupić gorzałę przez 24 godziny na dobę, a nasze puby nie są zamykane o 11. Wiele wskazuje na to, że przy równie atrakcyjnych polskich cenach 15 tysięcy Irlandczyków, którzy przyjadą do Poznania i Gdańska, powinno wynieść z naszego kraju niezapomniane wrażenia. Jeśli będą coś pamiętali, oczywiście. Nikt ich jednakowoż nie ostrzega przed naszymi pseudokibicami.

Czym się rożni Polska od Irlandii? W Irlandii jest odrażająca pogoda i znośne pieniądze, a w Polsce odrażające pieniądze i zupełnie znośna pogoda. Prócz tego w Irlandii jest recesja, co oznacza, że żyje się tam zupełnie normalnie, natomiast nad Wisłą recesji nie ma, co z kolei oznacza, że żyje się tam normalnie tylko krawaciarzom z Warszawy. Jedna podstawowa cecha wspólna obu państw, czyli nadmiar Polaków, stwarza pozory, że i tu i tam są dla naszej nacji warunki do przetrwania. Jest to więc jedynie kwestia wyboru - pisze Piotr Czerwiński w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Wszystko jest dzisiaj na obcej licencji. Nawet rzeczy, które nie są licencyjne, też są licencyjne i musiały najpierw ograć się gdzie indziej, żeby można je było upchnąć nad Wisłą. To dość interesujący fenomen, że kraina ludzi genetycznie przemądrzałych, którzy zawsze wiedzą co jest dla nich najlepsze, jest skazana na decyzje marketingowe jeszcze bardziej przemądrzałych elit zza granicy, wiedzących dokładnie to samo, tylko w drugą stronę - pisze Piotr Czerwiński w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Warszawa wyładniała i jest teraz naprawdę niezłą Warszawą. Jak się jest emigrantem i nie widziało się Warszawy przez dłuższy czas, człowiek przestaje o niej myśleć, a gdy już myśli, wspomina stare czasy. I natychmiast przestaje o niej myśleć, bo po co komu tyle gigabajtów wspomnień na dysku. Potem nagle Ty i Warszawa wpadacie na siebie przypadkiem i bęc: nie dość, że odżywają sentymenty, włączają się czarno-białe kroniki z dzieciństwa, to jeszcze mówisz do siebie z podziwem: "o jasny gwint. Nieźle się zrobiła...". Można mieć nawet wrażenie, że to jakaś inna Warszawa, która istnieje w innym wymiarze. A może nawet nie istnieje w ogóle - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Drugą wojnę światową wygrali Niemcy. W końcu im się udało zawładnąć Europą, w dodatku po raz pierwszy w historii dokonali tego bez jednego wystrzału. Europa sama podniosła ręce i w zasadzie, to dobrze jej tak. Jak ktoś jest głupi, niech płacze - pisze Piotr Czerwiński w felietonie dla Wirtualnej Polski.

W Polsce sitwa? Załóżmy swoją sitwę. Albo jeszcze lepiej, załóżmy własną Polskę. Na świecie jest całkiem sporo miejsca, w którym dałoby radę to zrobić. Zupełnie niezłą Polskę dla circa about 20 tysięcy ludzi można na przykład kupić za 1,5 miliona dolarów na archipelagu Vanuatu. Nawet w 30 osób dalibyśmy radę przy małym kredycie. A to tylko początek dalszej ekspansji. Pomożecie? - pyta Piotr Czerwiński w najnowszym felietonie w Wirtualnej Polsce.

W Irlandii jest strasznie, a w Polsce wspaniale. Polskie media uparły się dotąd powtarzać tę mantrę, aż w nią uwierzymy. Oprócz tego w Dublinie po staremu. Poeta został prezydentem,
a słońce tydzień temu świeciło nieustannie przez całe dwa dni, z wyjątkiem nocy. Ciekaw też jestem, co by się stało, gdybym ja został prezydentem Rzeczpospolitej. Byłbym świetny w tej roli - pisze Piotr Czerwiński w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Wielu zagranicznych chlebodawców nie lubi, kiedy się przy nich rozmawia po polsku: słusznie podejrzewają, że to nie rozmowy o miłości do szefa. Ale Polacy nie takie rzeczy z teściem w partyzantce rozgryzali. Pojawił się przeto sposób na obejście tych niewygód, który pozwalam sobie oficjalnie nazwać Metodą System Issues - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

"Jesienią zawsze zaczyna się szkoła, a w knajpach zaczyna się picie" - śpiewał onegdaj zespół T.Love w jednym ze swoich najsłynniejszych protest-songów. Piosenka opowiadała o Warszawie, lecz ja coraz częściej przywołuję ją w pamięci, wędrując ulicami Dublina. Widać tu bowiem dwie tendencje, których od jakiegoś czasu się nie widziało: młódź w jednobarwnych sweterkach, nieprzejezdne ulice w rejonie szkół, coraz pełniejsze knajpy i coraz więcej nagrzanych tubylców. Ludzie chyba zatęsknili do normalności - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Polscy dresiarze są dresiarzami już tylko z nazwy. Zaczęli nosić się w stylu disco-fafarafa i używać eau de cologne. Nawet ich samochody nie mają już trzech pasków na masce i tylko podświetlane podwozia tych wehikułów dyskretnie świadczą o ich dawnej świetności. Honoru światowego dresiarstwa bronią wybrani mieszkańcy Irlandii. Miejscowi dresiarze to prawdopodobnie ostatni przedstawiciele tego ginącego gatunku w Europie.

My nie potrzebujemy biedy, żeby się wpędzić w tarapaty. Potrzebujemy do tego jedynie samych siebie. Dlatego im lepiej nam będzie, tym większe szanse, że zniszczymy wszystko. W tym kraju nikt nie zniesie prosperity, to by nas przerosło. Im wyżej się wespniemy, tym bardziej huknie, kiedy podpiłujemy gałąź. Taka karma, man. Ktoś musi cierpieć za miliony - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Wielka Brytania potrzebuje Polaków jak ryba wody. Wygląda na to, że tym razem kłopot zniknął wraz z wakacjami, ale przy następnej okazji, jeśli nie wyślemy tam naszych zomowców, miejscowa prewencja nigdy nie opanuje sytuacji. Jakby na to nie patrzeć, zawsze odwalaliśmy za nich brudną robotę. Bez nas mieliby brudne gary, emerytów z pełnymi pieluchami i mówiliby po niemiecku. To okrutne, kiedy pomyśleć, że nawet do pałowania będą musieli sprowadzać sobie tanią siłę roboczą.

Mnożą się ostatnio legendy o tym, jak Polaków "wyjechanych" widzą Polacy w Polsce. Jedni wyobrażają sobie, że śpimy tutaj na pieniądzach, a inni, że klepiemy biedę i kopiemy rowy albo nosimy worki. Modne jest też przekonanie, które podzielają często nasi gospodarze, mianowicie że wszyscy pobieramy zasiłki dla bezrobotnych. Na podstawie tych objawień skłonny jestem uważać, że Polacy w Polsce nie widzą nas w ogóle. Pewnie dlatego, że mają za daleko - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Chcecie drugiej Irlandii? To naprawdę nic trudnego. Musicie po prostu schrzanić wszystko, co udało wam się osiągnąć. To już umiecie? W takim razie spróbujcie zagarniać wszystko pod siebie i nie przejmować się dobrem publicznym. To też już zaliczacie na piątkę? Brawo, w takim razie zostało wam jeszcze tylko mniej pracować, więcej pić i na wszystko narzekać. Jeżeli i to macie obcykane, nie martwię się o waszą przyszłość. Już jesteście drugą Irlandią. Pozostaje czekać na kryzys oraz na Niemców, którzy kupią wasze długi - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Polskie media donoszą, że w Polsce panoszy się chorobliwy dobrobyt, a ludziom z niego przewraca się w głowach. To by oznaczało, że Polska kroczy ku świetlanej przyszłości, by stać się drugą Irlandią i to z pewnością wierutne kłamstwo, jakoby miała się po drodze rozkraczać. Oto, co zrobić, by naprawdę poczuć się jak w Irlandii - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Jedną z widocznych pozostałości irlandzkiego imperium, które, jak wiemy, aktualnie zajmuje się sępieniem unijnych miliardów, są puste bloki i biurowce, zwane "osiedlami duchów”. Nikt ich nie zamieszkuje i nie zamieszka, ponieważ Polacy, którzy je budowali, zdążyli pozbawić Irlandię swojego towarzystwa i udali się na podbój innych regionów Europy, zaś miejscowi, których już nie kręci życie na kredyt, nie kwapią się z ich kupnem lub uciekli na antypody - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Różnica między lekarzami w Irlandii polega na tym, że polski lekarz leczy, a irlandzki wystawia zwolnienia i recepty na antybiotyk, bez względu na rodzaj schorzenia i jego podłoże. To dlatego nasze przychodnie są tutaj tak oblegane. Polscy lekarze w Irlandii mają też inną wielką zaletę. Są zadowoleni z życia, ponieważ zarabiają normalne pieniądze - pisze z Dublina w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Przez dwa tygodnie oglądaliśmy w Irlandii The Elizabeth Obama Show, który miał strategiczne znaczenie, głównie dlatego że po raz pierwszy od dawna świat usłyszał o tym kraju w kontekście innym niż kryzys i zdychające mustangi. Wizyta królowej Elżbiety udała się tylko częściowo, zaś wizyta prezydenta Obamy częściowo się nie udała, ale tylko w sferze technicznej. Różnice polegały też na tym, że królowa nie chciała się napić Guinnessa, a prezydent obalił cały kufel - pisze z Dublina w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

W Wielkiej Brytanii i Irlandii nie ma żadnych emigrantów z Polski. Są tylko polscy ekspaci, zwani z z obca ekspatriantami. Niestety nikt ich tak nie nazywa, ponieważ są z Polski. Oba terminy, choć znaczą to samo, to jednak na tak zwanych Wyspach stworzyły wyraźny podział w dziedzinie jakiegokolwiek emigrowania, na emigrantów równych i równiejszych - pisze Piotr Czerwiński w Wirtualnej Polsce.

Sport w Irlandii jest rozumiany opacznie: łagodzi obyczaje. Jego miłośnicy nie chcą się nawzajem wyrzynać. Kibice przeciwnych drużyn chodzą razem na piwo i nie musi ich rozdzielać policja, a w ramach podniet ligowych nikt nikomu nie pali samochodu. Nie demoluje się też sklepów, co czyni irlandzkie wydarzenia sportowe wyjątkowo nudnymi i przewidywalnymi, bo wygrają albo jedni, albo drudzy - pisze w Wirtualnej Polsce Piotr Czerwiński.