piotr czerwiński

Irlandia jest krainą rowerzystów, pedałują biedni i bogaci, szewcy i krawcy, znani wykonawcy i nieznani sprawcy, że zacytuję klasyka. Niestety pedałują też nawaleni miłośnicy mocnych wrażeń i spotkań oko w oko z rozpędzonym przeznaczeniem, głównie niemieckiej marki. To z myślą o nich system prawny Wyspy Skarbów wprowadził specjalną karę za „drunk-cycling”, czyli jazdę na rowerze po pijanemu. I tak oto za samą jazdę na gazie można zapłacić aż dwa tysiące euro grzywny - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Dzień Dobry Państwu albo dobry wieczór. Szczęść Wam Boże z okazji rocznicy odzyskania niepodległości. Zamierzałem z tej okazji napisać coś zabawnego, ale niestety nie wiem co aktualnie robi premier ani prezes, ani żaden inny polski polityk, toteż będę się musiał skoncentrować na zwyczajowych doniesieniach o tym, jak strasznie jest w Irlandii, Republic of. By żyło Wam się raźniej, oczywiście - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Nieletni mieszkańcy Limerick zażyczyli sobie przełożenia daty Pierwszej Komunii, ponieważ koliduje z koncertem grupy One Direction. Jak to zwykle w takich pięknych chwilach, miejscowe Moher Commando zapałało ognistym gniewem, a dziennikarze pieją z radości, na dziesiątą stronę wałkując bestsellerowy temat upadku moralności wśród młodzieży. Jest ku temu powód dużo ważniejszy, bo tutejsza młodzież przeżywa renesans młodzieżowej autodestrukcji - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Dzień Dobry Państwu albo dobry wieczór. Państwo wybaczą naiwne pytanie, ale czy Polska jeszcze istnieje, czy już się rozpadła i jest teraz tylko wirtualna, bo nie jestem na bieżąco? Docierają do mnie sygnały, z których wynika, że wszyscy Polacy chcą stamtąd uciekać, władza interesuje się głównie walka o władzę i niczym ponadto, ludzie na ulicy patrzą na siebie spode łba, zaś frustracja kierowców sięgnęła zenitu i tradycyjne poganianie światłami zostanie tam urzędowo zastąpione serią z maszynowca. A ja do tej pory myślałem, że jak depresja, to tylko w Irlandii.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Irlandia zawsze była na bakier z przepisami. Sedno irlandzkości polega na sprzeciwianiu się dla samego sprzeciwiania, przez co prawa i przepisy nigdy nie cieszyły się tu dużym szacunkiem. W czasach prosperity próbowano zmienić ten stan rzeczy, w ramach zmierzania ku cywilizacji, ale efekt końcowy jest dużo bardziej psychodeliczny, bo oto mamy pełno przepisów i zwyczajów na wskroś irracjonalnych, których pilnuje się jak dekalogu, podczas gdy wszyscy mają w głębokim poważaniu niejeden przepis całkiem logiczny. Wciąż jednak jest to dużo bliższe ziemi niż model polski, gdzie odwiecznie żyje się w dwójmyśleniu, obowiązuje prawda czasu i prawda ekranu, przez co życie i przepisy funkcjonują w separacji - pisze Piotr Czerwiński w felietonie dla WP.PL.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Podobno w Polsce jest tak dobrze, że nie można już tego znieść i ludzie żywotnie interesują się przemieszczeniem w inne rejony świata, gdzie jest trochę gorzej. Irlandia wydaje się być do tego celu idealna; właśnie rozważa kolejną pożyczkę, a także notorycznie wprowadza kolejne podwyżki i cięcia budżetowe, co spowodowało spadek popularności golfa i wyścigów konnych. Mimo to Irlandia baluje jak najęta. Jej sekret jest dość prosty: oprócz cen wzrosło tu również spożycie antydepresantów - pisze Piotr Czerwiński w felietonie dla WP.PL.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Słyszałem, że w Polsce znowu były zamieszki i że znowu chodziło o politykę. Wieść ta dotarła do mnie na ulicy w San Sebastian, w samym środku ultra-mega-hiper fiesty, podczas której nie widziano policji i nikt nie ucierpiał na zdrowiu, jeśli nie liczyć kaca następnego dnia, bo wino lało się na potęgę. Patrząc na roztańczono-śpiewająco-wznoszących szklanki Hiszpanów myślałem o mojej rodzinnej Warszawie, która zachorowała na wściekliznę...

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Irlandia jest dziś tak polskim krajem, że od czasu do czasu nachodzi człowieka naturalna potrzeba, by udać się za granicę i zobaczyć, jak żyje się ludziom w innych państwach. Mówi się, że Polacy są wszędzie, podobnie zresztą jak Irlandczycy i jest to faktycznie bliskie prawdzie, ale nigdzie na świecie nie ma ich aż tak wielu jak w Irlandii, przez co jest to rzeczywiście niezapomniane wrażenie, kiedy pojedzie się na ten przykład do Francji i przez tydzień nie spotka żadnego Polaka, ani nawet nie usłyszy ani razu najpopularniejszego polskiego przekleństwa, choćby z dużej odległości - pisze dla WP.PL Piotr Czerwiński.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Być może wyda Wam się to dziwne, ale Irlandia sprawia ostatnio wrażenie, jakby się w niej robiło lepiej. Wskazywałoby na to zachowanie samych autochtonów, którzy od jakiegoś czasu znów zaczęli dokazywać, tak jakby prosperity w tej krainie nigdy nie odeszło w siną dal, choć odeszło w nią dosyć dramatycznie. Ale kto wie, może to pomoże, chociaż nie wierzę, aby fenomen placebo przekładał się na sferę gospodarki. Choć faktycznie widać, słychać i czuć, że czarne scenariusze, w stylu plotki, że Bill Gates kupi nas na części, są coraz mniej możliwe.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Czy ktoś z Państwa jeszcze pamięta, jak wyglądał świat bez telefonów komórkowych i Internetu? Albo lepiej: jak wyglądał świat bez portali społecznościowych? Ja też już prawie zapomniałem, ale niedawno dane mi było sobie o tym przypomnieć. W ramach wakacji spędziłem dwa tygodnie bez żadnej łączności ze światem i nagle okazało się, że ten świat jest naprawdę piękny. I że nie trzeba nikomu udostępniać do niego linków.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Świat ostatnio wrzał od wydarzeń; ekipy wszystkich stacji telewizyjnych nadawały na żywo relację z narodzin angielskiego królewicza. Z jakiegoś powodu szał ten nie ominął także Irlandii, choć tu mieliśmy też atrakcje innej natury. Po trzech tygodniach upałów nadeszły deszcze i oczywiście z zagrożenia suszowego zrobiło się zagrożenie powodziowe. Temu krajowi nic nie dogodzi.

Irlandia smaży się żywcem. Legendarnie zielona irlandzka trawa zrobiła się żółta, wysychają zbiorniki wodne oraz sklepy monopolowe, a biura podróży świecą pustkami. Nikt już nie musi wyjeżdżać na wczasy do tropików: tropiki przyjechały do nas same - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Mam dla was dwie wiadomości: złą i trochę lepszą. Zła jest taka, że irlandzkie szpitale dogorywają i coraz więcej pacjentów zamiast wyleczyć złamaną nogę łapie tam infekcje. Co drugi lekarz w irlandzkim szpitalu jest obcokrajowcem i oficjałowie próbują wyjaśnić tym niskie kwalifikacje personelu; najwyraźniej wciąż zbyt mało jest tam lekarzy z Polski. Irlandzki sektor IT nie dogorywa, ponieważ w ogóle nie jest irlandzki - prawie wszyscy informatycy w tym kraju są zagraniczni i tu na szczęście nikt na kwalifikacje nie narzeka, ponieważ większość informatyków to Polacy. Wciąż jednak jest ich o wiele za mało i tu zaczyna się myśl przewodnia lepszej wiadomości: w obu sektorach wciąż jest do obsadzenia kilka tysięcy miejsc pracy.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. W irlandzkim budownictwie mieszkaniowym występują dwie zbieżne i poniekąd pokrewne tendencje: ekshibicjonizm i trend akwarystyczny. Istotą tego pierwszego jest umożliwienie wszystkim przechodniom i sąsiadom pełnego podglądu całego domu. By to ułatwić, wprowadzono to drugie i nabudowano setki osiedli ze szklanymi ścianami. Dzięki temu cała ulica może zobaczyć, jakie nosisz majtki lub też oszacować ich zawartość, stosownie do sytuacji, gdy majtek nie nosisz. Oczywiście jeśli zapomnisz się w swym terrarium i podniesiesz rolety choćby o pięć centymetrów. Co kraj, to obyczaj.

Dzień Dobry Państwu albo dobry wieczór. W Irlandii co prawda skończył się tak zwany boom, ale nie skończyły się boomowe ceny. A część z nich nawet poszła w górę, odwrotnie proporcjonalnie do ogólnej kondycji państwa. Za jedzenie, alkohol i papierosy, które, podobnie jak w Polsce, również i tutaj są artykułami pierwszej potrzeby, trzeba płacić więcej, niż gdziekolwiek w Europie. Po Norwegii zielona wyspa skarbów jest najdroższym krajem na tym kontynencie.

Dzień Dobry Państwu albo dobry wieczór. Może się to wydać dziwne, ale Irlandia przestaje wierzyć w Boga. Niegdyś czołowy kraj katolicki zgniłego Zachodu dziś jest krajem zgniłego Zachodu, po prostu. Coraz mniej księży, coraz więcej kościołów przerobionych na sklepy i restauracje albo domy mieszkalne, i coraz więcej ludzi, którzy wolą modlić się do plazmowego telewizora albo kabrioletu dowolnie wybranej marki, byle była niemiecka. Nawet kryzys nie pomógł wiele w tym zakresie, choć wydawałoby się, że przecież jak trwoga, to do Boga - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Dzień Dobry Państwu. W Irlandii mamy prawdziwy szał na picie i palenie w ciąży. Dotąd trend ten dotyczył głównie proletariatu, ale z najnowszych raportów wynika, że rozszerzył swe wpływy również na pozostałe grupy społeczne, przez co piją i palą również piśmienne ciężarne Irlandki. Ponoć z tej przyczyny co roku rodzi się w tym kraju siedemset dzieci upośledzonych umysłowo albo przynajmniej fizycznie. Co prawda Irlandia jest krajem wielkich artystów, a wszyscy wielcy artyści chleją, lecz niestety nie przekłada się to na sferę macierzyństwa.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Dobre wieści z Irlandii: naukowcy twierdzą, że w przyszłości będzie tu jeszcze zimniej i jeszcze bardziej deszczowo. Odkrycia tego dokonano po skandalicznie tropikalnej wiośnie, której towarzyszyło regularne gradobicie i temperatura rzadko przekraczająca sześć stopni. Wszystko wskazuje na to, że sprawy będą szły w tę stronę. Nie jest to krzepiące dla lodziarń i farmerów, ale sprzedawcy ubrań letnich na pewno zacierają ręce; w końcu paradowanie w klapkach i szortach na mrozie to irlandzki sport narodowy. Niestety, przed tygodniem pogoda znormalniała i może być słonecznie nawet przez wiele dni.

Irlandia i Polska mają ze sobą znacznie więcej wspólnego, niż mogliby przypuszczać ich mieszkańcy. Oba kraje cierpią na bardzo prosty syndrom, jakże okrutny w swojej prostocie: nie są w stanie zapanować nad własnymi interesami. Brak samodzielności, wynikający z długotrwałych romansów typu sado-maso, jakie oba kraje utrzymywały z troskliwymi sąsiadami, jest zapewne doskonałym i dość powszechnym wytłumaczeniem tej ułomności, ale nikt nie raczy przy tym zauważyć, że jedni i drudzy są na własnym rozrachunku od co najmniej kilku pokoleń. A syndrom niepoprawnego pięciolatka, wojującego ze wszelkimi prawidłami logiki, wciąż nie ustępuje ani nad Wisłą, ani nad Liffey River - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Piotr Czerwiński.

Dzień dobry Państwu albo dobry wieczór. Słyszałem już różne irlandzkie legendy na temat rzekomej polskości, włączając fantazje na temat położenia geograficznego naszej ojczyzny, ale muszę przyznać, że ostatnio dotarła do mnie teza jak najbardziej słuszna: "Oni w ogóle się nie uśmiechają!" Cóż, po pierwsze, jako człowiek, który próbując się uśmiechać ponoć wywołuje u rodaków napady wścieklizny, przyznaję, że to faktycznie mało polska cecha. Z drugiej jednak strony, wytrzymajcie jeszcze ze dwa lata w tym kryzysie, drodzy gospodarze, a będziecie mieli tak samo smutne gęby, jak my. Przemawia za tym nasze tysiącletnie doświadczenie w działce kryzysowych sytuacji.