II Wojna Światowa(strona 3/1)

Straty Powstania Warszawskiego odnoszą się głównie do ludności oraz całkowitego zniszczenia lewobrzeżnej Warszawy. Więcej przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Nie mówi się jednak wiele o skali rabunków, jakiej dopuścili się Niemcy. O ogromie strat świadczy fakt, że potrzeba było aż 45 tys. wagonów towarowych do wywiezienia skradzionych dóbr. Niemcy rozpoczęli potężną grabież majątku warszawiaków już podczas walk w trakcie powstania. Rabowano indywidualnie, ale także na rozkaz. Specjalne oddziały wyburzając Warszawę, uprzednio "oczyszczały" całe kamienice. Himmler polecił zniszczyć Warszawę, najpierw wywożąc z niej wszystko, co cenne. Ściśle określano dokąd. Pieniądze, monety i złoto skierowano do Banku Rzeszy w Berlinie, a futra i dywany do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Niemcy kradli wszystko – znaczki, porcelanę, instrumenty, sprzęt medyczny. Czego nie zabrano, to niszczono. Rabowano i ludność cywilną przy masowych egzekucjach i instytucje kultury – muzea, archiwa i biblioteki. W ewidencji łupów wojennych Niemców były też silniki, piece, maszyny rolnicze, metale kolorowe, odzież, kable, papier. Tylko między 11.08 a 15.09 1944 r. do III Rzeszy wyjechało 23 300 wagonów. Straty materialne Warszawy oszacowano, stosując dzisiejszą metodę przeliczenia, na setki miliardów złotych.

Fascynujące odkrycie we Wrzosowie koło Kamienia Pomorskiego (woj. zachodniopomorskie). Pracownicy w trakcie budowy drogi przypadkiem wykopali z ziemi depozyt z czasów II wojny światowej. O niezwykłym odkryciu poinformowało Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej, publikując wizualizację 3D oraz zdjęcia z wykopalisk. Na udostępnionym materiale można było zauważyć m.in. zastawę stołową - paterę, wazę, talerze i sztućce. "Okazało się, że na głębokości 70 cm od obecnego poziomu drogi prawdopodobnie w dwóch skrzyniach zdeponowana była zastawa stołowa, m.in. patera, waza, talerze, sztućce itp. W drugiej gorzej zachowanej skrzyni umieszczone były fragmenty tkanin, niestety mocno zniszczone. W tej szczęści skrzyni natrafiliśmy również na żelazko i fragmenty obuwia. Na skrzyni leżały również skórzane damskie rękawiczki. Prawdopodobnie pozostawione przez osobę zakopująca depozyt, która miała nadzieję na powrót" - przekazało Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w Kamieniu Pomorskim. Według ekspertów z muzeum skrzynie ukryto w marcu 1945 r. Niewykluczone, że ktoś nie chciał, by zakopane rzeczy wpadły w ręce żołnierzy Armii Czerwonej. Obie skrzynie uszkodziły wrastające do środka korzenie. Gdyby nie to, porcelanowy skarb byłby dziś w całości. Historia poruszyła badaczy, którzy mają nadzieję, że w trakcie prac budowlanych odkrywcy trafią na coś jeszcze.

Mały niedźwiadek został przygarnięty w 1942 r. przez Armię Andersa, która maszerowała z Iranu do Palestyny. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Drapieżnik nazwany Wojtek szybko stał się ulubieńcem żołnierzy. Nauczył się żyć wśród ludzi i stał się bohaterem licznych anegdot. Podczas bitwy pod Monte Cassino miał nawet nosić skrzynie z amunicją. Do 1946 r. niedźwiedź Wojtek, którego generał Anders mianował kapralem, przebywał z armią we Włoszech. Stamtąd cała formacja trafiła do Szkocji i obozu przejściowego dla Polaków. Wojtek czuł się tam świetnie. Dostawał smaczki, towarzyszył polskim żołnierzom, miał też swoją kwaterę. Sielanka trwała do 1947 r. To wtedy weteran 2. Korpusu Polskiego trafił do zoo w Edynburgu. Jego nowym domem stała się ciasna klatka. Lata w niewoli były dla Wojtka koszmarem. Wychowany wśród ludzi nie socjalizował się z innymi niedźwiedziami. Stęsknione za swoimi ludźmi zwierzę zaczęło chorować i szybko starzeć się. Pod koniec lat 50. pojawił się pomysł przeniesienia go do Polski Ludowej. Wojskowi odmówili jednak przekazania "tak cennego depozytu" reżimowemu rządowi w powojennej Polsce. W 1963 r. schorowany niedźwiedź został uśpiony i skremowany. Na Wyspach było o tym głośno. Wojtek doczekał się w Anglii kilku pomników i tablic. W Polsce praktycznie do XXI w. milczano o bohaterze Armii Andersa. Dopiero z czasem o Wojtku zrobiło się głośno.

Ostatnie dni okazały się niezwykle pracowite dla saperów na Mazowszu. Informacje o odnalezionych niewybuchach przychodziły z wielu powiatów – kozienickiego, pułtuskiego i sochaczewskiego. Jak się okazało, były to pozostałości jeszcze z II wojny światowej. Nie są to pierwsze przypadki takich znalezisk – niebezpieczne przedmioty wciąż odnajdywane są podczas zwykłych prac ogródkowych, robót budowlanych czy w trakcie spaceru po lesie. Mieszkaniec Mor odnalazł przedmiot przypominający pocisk artyleryjski w rejonie swojego stawu, gdy poziom wody się obniżył. Z kolei w Sochaczewie dwa pociski znalezione zostały podczas prac ziemnych, a w Przasnyszu zgłoszony został niewybuch odnaleziony na polu. Jak tłumaczy rzeczniczka mazowieckiej policji Katarzyna Kucharska, w pierwszej kolejności informacje o niewybuchach zgłaszane są policji, która zabezpiecza miejsce razem z funkcjonariuszami minersko-pirotechnicznymi. Następnie na miejsce przyjeżdżają saperzy wojskowi, którzy neutralizują znaleziska. Policja mazowiecka apeluje, aby każde tego typu znalezisko natychmiast zgłaszać, zachowując szczególną ostrożność. Amunicja z II wojny światowej wciąż może stanowić śmiertelne zagrożenie dla człowieka.