opinie(strona 5/15)

- Pierwszą moją reakcją była złość. Zwykle ze spokojem przyjmuję różnego rodzaju bzdury, które wypisują eksperci od polskiej historii i spece od rachunku sumienia polskiej duszy, jednak to, co napisał Jan Tomasz Gross przekroczyło wszelkie granice. Zalała mnie krew – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Na pierwszy rzut oka ekonomiczny program PO jest bardzo wrażliwy społecznie. Ale tylko na pierwszy rzut oka – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta pisze, że rozwiązania zaproponowane przez Platformę idą w kierunku, w którym należy przesuwać polską gospodarkę „po latach ostrego liberalnego zaczadzenia”, które doprowadziło u nas m.in. do dramatycznego rozjazdu produktywności i płac oraz „uśmieciowienia” rynku pracy. Dlaczego propozycje PO wciąż pozostawiają jednak wiele do życzenia?

- W czasie rządów PiS znajdą się posłowie, którzy w każdej możliwej ustawie będą chcieli zapisać wartości chrześcijańskie, katolickie projekty społeczne i kulturalne będą dotowane przez państwo hojniej niż dotychczas, a czołowi politycy będą gorliwie klękać i nosić baldachimy przed kamerami. Kaczyński nie zaryzykuje urażenia swojej katolickiej bazy, ale nie zaryzykuje też dla niej znaczącego konfliktu – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski. Publicysta przygląda się retorycznej ofensywie Kościoła w ostatnich miesiącach, cytuje wystąpienia hierachów oraz zastanawia się, czy czeka nas powtórka z lat 90., kiedy Kościół bezpośrednio ingerował w polską politykę. Majmurek pyta również o to, jak się ma „agresja biskupów” do stale rosnącej liczby niewierzących Polaków.

- Zawsze, jeszcze od wspólnie spędzonych lat szkolnych, różniliśmy się w poglądach, ale do tej pory różniliśmy się z szacunkiem. Twój felieton o uchodźcach ten szacunek zburzył. Jest to bowiem głos pełen uprzedzeń i fałszywych tez. Głos egoistyczny i pełen hipokryzji – pisze Jakub Bierzyński w nadesłanym do Wirtualnej Polski liście otwartym skierowanym do Pawła Lisickiego. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” odpowiada na zarzuty dawnego szkolnego kolegi i dostrzega w słowach Bierzyńskiego m.in. niechęć do chrześcijaństwa i polskości. Poniżej publikujemy polemiczny list Jakuba Bierzyńskiego oraz odpowiedź Pawła Lisickiego.

- Polskie media od lat ekscytują się przykładami jak to „Polak potrafi”. Wiadomo, cała Europa gra w „Wiedźmina”, bo Comarch zrobił tramwaje dla paru niemieckich miast, a Apple używa elektronicznej kostki do gry Dice+ wymyślonej przez poznańską Game Technologies. Problem w tym, że te piękne przykłady „ku pokrzepieniu serc” są wyjątkami, a nie regułą. Przytłaczająca większość Polaków jest skazana na pracę w sektorach i branżach, w których pracodawca nie stawia na kreatywność i samodzielność, tylko na to, by było tanio, szybko i bez fanaberii, czego dowodzą statystyki czasu spędzanego w pracy, elastyczności zatrudnienia czy ilości sporów pracowniczych – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta ostro polemizuje z Pauliną Wilk, która krytycznie opisała rodzimych prekariuszy, młodych Polaków zatrudnionych na umowach śmieciowych i pozbawionych nadziei na lepsze jutro.

- Janusz Korwin-Mikke mówi różne rzeczy. Ale czasem jak palnie, nie wiadomo: śmiać się, płakać czy strzelić do niego z czołgu. To, co powiedział o zalewających Europę ludzkich śmieciach i uchodźcach trzymanych tu w obozach koncentracyjnych nie było ani o jotę gorsze od tego, co mówił i robił już wcześniej – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Zdaniem publicysty Polska w Unii wcześniej miała twarz Bronisława Geremka, a dzisiaj Korwin-Mikkego. Żakowski twierdzi, że ta zamiana będzie dla nas kosztowna i bolesna. Dziennikarz nie ma również wątpliwości, że – niezależnie od tego, kto akurat w Polsce będzie rządził – wkrótce przyjmiemy dużo więcej niż 12 tys. uchodźców (ostatnia propozycja Junckera). Dlaczego?

- Martwy chłopczyk na plaży. Mała dziewczynka z laleczką na dworcu Keleti w Budapeszcie. Niemcy oklaskujący przyjeżdżających do nich imigrantów. Jarosław Kurski w „Gazecie Wyborczej” piszący niczym natchniony kaznodzieja o obowiązkach moralnych wobec „uchodźców”. To wszystko elementy wielkiej medialnej manipulacji i moralnego szantażu, jakim próbuje się poddawać nie tylko Polaków, ale Europejczyków w ogóle – pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Polacy wielokrotnie w swojej historii korzystali z europejskiej solidarności. I za caratu, i za komuny, i za kapitalizmu. Kto więc, jak nie my, powinien być w awangardzie solidarności wobec fali dzisiejszych imigrantów? Tak, uważam, że Polska powinna być w gronie państw, które przyjmą jak największą liczbę uchodźców – pisze Wiesław Dębski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Jeżeli ktoś nie widzi różnicy pomiędzy tymi, którzy wysadzają się w powietrze lub obcinają głowy innowiercom, a tymi, którzy ostro dyskutują, to powiedziałbym, że nie jest specjalnie roztropny. Więc jego opinia jest niespecjalnie istotna. Obelga tak długo jest obelgą, jak długo obraża się druga strona. Mówię: „jestem katotalibem!”, i w tym momencie ta obelga przestaje działać. Możecie mnie nawet nazywać kato-ajatollahem, naprawdę - mówi Tomasz Terlikowski w drugiej części rozmowy Wirtualnej Polski z Małgorzatą i Tomaszem Terlikowskimi.

- Nie jest żadną tajemnicą, że na śniadanie jemy ateistę, a na kolację feministkę popitą krwią z agnostyków. Tak wygląda nasza dieta. Dzieciom również bardzo smakuje. A poważnie mówiąc, mamy odmienne poglądy od bardzo wielu osób, ale nie chodzimy za nimi, życząc im śmierci czy trollując ich strony. Jesteśmy chrześcijanami, ale to nie znaczy, że jesteśmy z innej planety – mówią Małgorzata i Tomasz Terlikowscy w rozmowie z Wirtualną Polską.

- Za większością argumentów przeciw pomocy uchodźcom stoi zwykłe tchórzostwo. Także intelektualne. Za dziesięć czy piętnaście lat nasze dzieci, gdy będą chciały się dowiedzieć, czy byliśmy przyzwoitymi ludźmi, nie zapytają, jak głosowaliśmy w tym czy innym referendum. Zapytają, co zrobiliśmy, gdy u wybrzeży Europy utonęło pierwsze dziesięć, sto i tysiąc osób. Zapytają, czy byliśmy za pomocą, przyjęciem i integracją czy za budową murów, deportacjami i pałowaniem na granicach. Czy wybraliśmy odwagę czy strach – pisze Jakub Dymek dla Wirtualnej Polski.

Do tego zdarzenia doszło w czwartek, 3 września.

- Nie mam zamiaru bronić posła Jana Burego ani prezesa Krzysztofa Kwiatkowskiego. Jak ktoś słusznie zauważył, są dużymi chłopcami i nawet jeśli wyrośli w kulturze powszechnego konkursowego oszustwa, muszą ponieść konsekwencje błędów, które popełnili. Ale słuszna kara to jedno, a sprawiedliwa ocena to drugie – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia, w czym poseł Jan Bury przypomina mu „Fryzjera”, bohatera słynnej afery korupcyjnej w piłce nożnej. Dziennikarz wierzy, że Polska może stać się cywilizowanym krajem, ale jeszcze długa droga przed nami, i odpowiada co musi się zmienić w postępowaniu urzędników, polityków i obywateli, by było to możliwe.

Dawno już żaden uścisk dłoni, a ściślej jego brak, nie wywołał takiego poruszenia. Obraz prezydenta Andrzeja Dudy oddalającego się od premier Ewy Kopacz obiegł w kilka minut wszystkie wielkie portale. I, jak to bywa w takich sytuacjach, zaczął żyć swoim własnym życiem - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski

Rowery miejskie cieszą się w stolicy ogromną popularnością.

- Listy wyborcze Platformy wyglądają nie jak front zatroskanych o los narodu mężów stanu, zjednoczonych ponad dawnymi podziałami dla ojczyzny ratowania, ale jak szemrana spółdzielnia raz jeszcze przygotowująca skok na państwo i jego instytucje. To nie listy nadziei i nowego otwarcia, ale desperacji – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski.

- Złoty pociąg – potworny dar historii, który wyrządzić nam może więcej zła niż całe to złoto może odkupić. Będziemy przeklinać ten dzień, jeżeli natychmiast nie stworzymy mądrej strategii wyjazdu z tego tunelu – pisze Tomasz Wróblewski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Zdaniem redaktora naczelnego tygodnika „Wprost” odkrycie, którego jeszcze nie ma („kupa żelastwa zasypana ziemią”), już dziś wyzwala wszystkie najgorsze antypolskie stereotypy. Wróblewski pisze również o „przeklętym złocie”, które nie może ot, tak sobie, trafić do skarbu państwa, by łatać naszą dziurę budżetową.

- Sąsiedzi zamordowali troje sąsiadów: Krystynę w piątym miesiącu ciąży, jej męża Stanisława (byli małżeństwem dopiero od kilku miesięcy) i jej 12-letniego brata Miecia. Zamordowano ich na oczach ponad 30 świadków. Wszyscy się znali, przynajmniej z widzenia, bo urodzili się i wychowali w tym samym miejscu – mówi Wiesław Łuka, autor „Nie oświadczam się”, wybitnego reportażu poświęconego „sprawie połanieckiej”, w rozmowie z Wirtualną Polską. Co naprawdę wydarzyło się w wigilijną noc 1976 roku? Dlaczego do zbrodni doszło na oczach ponad 30 świadków, którzy w kolejnych miesiącach zgodnie milczeli, jakby nie wydarzyło się nic strasznego? Czy do tak brutalnego mordu naprawdę mogło dojść z powodu kradzieży weselnej kiełbasy? Jakim człowiekiem był Lech Wojda, główny sprawca? Wstrząsającej opowieści reportera, który wracał na miejsce zbrodni dziesiątki razy, towarzyszą unikalne zdjęcia Michała Sielewicza, jedynego fotografa, który brał udział w późniejszej wizji lokalnej.

Pod hasłami walki z systemem Paweł Kukiz na lata umacnia polityczną dominację Platformy i PiS. I ostatecznie grzebie nadzieje wielu Polaków na zmianę – pisze Marcin Dzierżanowski w najnowszym wydaniu tygodnika „Wprost”.

- Koniec Kukiza ogłosili niektórzy po jego wywiadzie w Telewizji Republika, zakończonym, już poza anteną, grubiańskim słowem rzuconym podobno nie pod adresem prowadzącej rozmowę Katarzyny Gójskiej-Hejke, ale całej stacji telewizyjnej – pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta podkreśla, że Kukiz dał się podejść jak dziecko i zauważa, że nie da się brać na siebie roli polityka a jednocześnie zachowywać wciąż jak obrażający się chłopiec. Czy wywiad w TV Republice oznacza koniec politycznej kariery Kukiza?