odkrycie(strona 7/28)

Powódź, która w ostatnim czasie przeszła przez Libię pozostawiła za sobą nie tylko zniszczenia. Okazało się, że siła żywiołu przyczyniła się do odkrycia nieznanych wcześniej zabytków. Najwięcej nietuzinkowych znalezisk odnotowano w starożytnym ówczesnym greckim mieście Cyrena niedaleko Derny. To właśnie tam woda wymyła ziemię spod której zaczęły wyłaniać się nowe punkty archeologiczne. Agencja AP wybrała się tam na miejsce z kamerą i udostępniła nagranie, na którym można zauważyć miejsca, gdzie w najbliższym czasie dojdzie do wykopalisk archeologicznych. Dr Ahmed Issa z Wydziału Archeologii Uniwersytetu Omara Al-Mukhtara powiedział, że należy utworzyć krajowy komitet składający się z ekspertów, który sklasyfikuje nowe zabytki archeologiczne i opracuje plan odbudowy tego obszaru. - Musimy zwrócić uwagę na nowe stanowiska archeologiczne. Należy utworzyć krajową komisję złożoną z ekspertów, aby te nowo odkryte zabytki zostały sklasyfikowane. Należy to zrobić szybko. Nie tylko na głównym obszarze Cyreny. Są one też nawet w dolinie Balghadir i okolicach - wyjaśnił Issa. Według Libijskiego Czerwonego Półksiężyca i Organizacji Narodów Zjednoczonych ponad 11 tys. osób zginęło, a ponad 10 tys. innych pozostaje zaginionych w wyniku niszczycielskich powodzi, które przeszły przez Libię w połowie września.

Gdyby nie prace budowlane, do tego odkrycia, by nie doszło. Na terenie wsi Józefów-Pociecha na Lubelszczyźnie w trakcie budowy natknięto się na pozostałości po wczesnosłowiańskiej osadzie. Najnowsze zdjęcia wykopalisk udostępnił Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków. Pierwszym sygnałem sugerującym, że w miejscu tym mogą znajdować się obiekty archeologiczne był spory poziom czarnej gleby, świadczący o używaniu w tym miejscu ognia. Z tego powodu zlecono badania pod kierownictwem Michała Kubera z Pracowni Archeologicznej "Archelius" z Lubartowa. Badania wykazały, że w tym miejscu znaleziono częściowo zagłębioną w ziemi chatę, w której sąsiedztwie znajdowało się palenisko. Co ciekawe, przy palenisku wykopano również liczne kawałki glinianych naczyń, a także bryły czy polepy, które mogły być częściami garnków. Zdaniem ekspertów z Lubartowa wstępnie ustalony czas istnienia osady w tym regionie to VIII-X wiek. "Największy z odkrytych obiektów, manifestował się jako owalne zaciemnienie odróżniające się na powierzchni odhumusowanego gruntu. Miał on wymiary około 4x2 m i głębokość 0,35 m. Takie właśnie cechy (wymiary, kształt) wskazują, że w miejscu tym znajdowała się niewielka chata. Kolejny z obiektów, interpretowany przez autora badań jako duże palenisko, miał nieregularny kształt i rozmiary powyżej 2 m. W jego wypełnisku odnaleziono liczne kawałki glinianych naczyń" - przekazał Lubelski Konserwator Zabytków.

Szczątki z jednego z najważniejszych konfliktów morskich II wojny światowej zostały ujawnione dzięki nowemu badaniu dna oceanicznego statków zatopionych w bitwie o Midway. Na niesamowitych nagraniach z Oceanu Spokojnego widać szczątki japońskich okrętów, zachowane w niezwykłym stanie po ponad 80 latach. Obrazy zostały uchwycone podczas pięciodniowych badań przeprowadzonych przez zespół ekspertów z Japonii i USA w pobliżu wyspy Midway od 18 września. Na głębokości ponad 5100 metrów po raz pierwszy zobaczyć można cesarski lotniskowiec Akagi z nienaruszonym uzbrojeniem. Lotniskowiec został zatopiony podczas bitwy o Midway przez amerykańskie samoloty torpedowe. Całe badania podwodne trwały 43 godziny, podczas których naukowcy opłynęli historyczne wraki. – Wiele dział przeciwlotniczych było nadal skierowanych w górę, dostarczając wskazówek na temat ostatnich chwil na tych kultowych statkach – przekazał dr Daniel Wagner, główny naukowiec Ocean Exploration Trust. Na nagraniach opublikowanych przez agencję Reutera widoczne są również amerykański lotniskowiec USS Yorktown, zatopiony przez japoński okręt podwodny, oraz japoński lotniskowiec Kaga. Bitwa o Midway miała miejsce zaledwie sześć miesięcy po japońskim ataku na Pearl Harbor. Według historyków bitwa między japońskimi i amerykańskimi okrętami wojennymi na Oceanie Spokojnym w 1942 r. była punktem zwrotnym w wojnie.

Wnętrze tajemniczej kuli pełne skarbów z przeszłości. Dokładnie dwa lata trwają już badania i prace remontowo-konserwatorskie przy wieży kościoła pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika we Wschowie. Niespodziewanie w iglicy wieży kościoła natknięto się na złotą kulę, która okazała się skrywać bogactwo z innych wieków. Wnętrze kuli ukrywało metalową szkatułę. Na jej wieku i spodzie wyryto daty 1726, 1786 i 1884, co może wskazywać, ze była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dołączona do niej była jeszcze mniejsza szkatułka, co tylko bardziej wzmocniło tajemnicę skarbu. W mniejszej szkatule odnaleziono monety pochodzące z XVIII i XIX wieku, stanowiące cenny zapis historii i kultury tamtego okresu. Większa szkatuła była jednak prawdziwym klejnotem. Zawierała dokumenty datowane na XVIII i XIX wiek, z najstarszym pochodzącym z roku 1726. Wewnątrz szkatuły odnaleziono także relikwie. Wszystkie znaleziska można obejrzeć na zdjęciach udostępnionym, dzięki Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Co ciekawe, kula i większa szkatuła zostały przestrzelone, a towarzyszący im pocisk uszkodził część dokumentów. Zdaniem badaczy, to najprawdopodobniej świadectwo po II wojnie światowej.

Nietypowe hobby pod Warszawą. Wszystko zaczęło się od znalezienia reklamówki z amunicją. Siedleccy policjanci otrzymali zgłoszenie do mieszkanki gminy Kotuń na Mazowszu, która na jednej z prywatnej posesji znalazła tajemniczą siatkę sklepową, w której ukryta była wojskowa amunicja. Służby potraktowały sprawę poważnie, dlatego postanowiono, by sprawdzić te miejsce dokładniej. Jak się okazało po wejściu do garażu 45-letniego mężczyzny, wewnątrz ujawniono dużą liczbę amunicji strzeleckiej, granaty ręczne i moździerzowe czy pociski artyleryjskie z II wojny światowej. KMP Siedlce udostępniła zdjęcia szokującego znaleziska i widać na nich, że niebezpieczna broń trzymana była na zwykłych pułkach. Mieszkańcowi gminy Kotuń grozi za to nawet do 8 lat więzienia. "W związku z prowadzonymi czynnościami zatrzymano 45-latka, który usłyszał zarzut posiadania amunicji oraz materiałów wybuchowych, za co grozi do 8 lat pozbawienia wolności" - przekazała policja. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Siedlcach zastosował wobec podejrzanego środek zapobiegawczy w postaci dozoru policji. Wkrótce 45-latek będzie tłumaczył się ze swojego hobby przed sądem.

Wystarczyło za namową lekarza wstać z kanapy i pospacerować, by dokonać historycznego dla Norwegii odkrycia. 52-letni Erlend Bore kupił wykrywacz metali w ramach nowego hobby i nie przypuszczał, że tak szybko znajdzie coś pod ziemią. Niespodziewanie jego urządzenie zaczęło szaleć, gdy eksplorował polanę w miejscowości Rennesøy w południowo-zachodniej Norwegii. Pod ziemią leżał prawdziwy złoty skarb, o którym Bore natychmiast powiadomił odpowiednie służby. Początkowo mężczyzna myślał, że natknął się na zawinięte w złotka czekoladowe monety. Tymczasem odkrytą przez niego złotą biżuterię sprzed 1,5 tys. lat okrzyknięto "norweskim skarbem stulecia". Bezcenne znalezisko składa się z dziewięciu złotych wisiorków przypominających monety z nieznanymi dotąd symbolami koni, a także dziesięciu złotych koralików i trzech złotych pierścionków. - Dziewięć przylistków i złote koraliki tworzą bardzo ostentacyjną biżuterię na szyję. Biżuteria została wykonana przez wykwalifikowanych złotników i była noszona przez najpotężniejszych członków ówczesnego społeczeństwa. Bardzo rzadko można znaleźć tak wiele przylistków razem. Podobnych znalezisk nie dokonano w Norwegii od XIX wieku. Jest to również bardzo nietypowe znalezisko w kontekście skandynawskim - przekazał profesor Håkon Reiersen z Muzeum Archeologicznego przy Uniwersytecie w Stavanger. Złote monety z wczesnego średniowiecza zawierają symbole poświęcone Odynowi znanemu z mitologii nordyckiej. Jak podali przedstawiciele Uniwersytetu w Stavanger, którzy opublikowali zdjęcia z odkrycia, każde znalezisko sprzed 1537 roku jest automatycznie własnością państwa i zgodnie z prawem musi zostać niezwłocznie przekazane.

Nowy i nieznany wcześniej nauce okaz poruszył morskich badaczy. W głębinach wód Zatoki Alaska zespół nurków natrafił na "złote jajo", a nagranie z tego zdarzenia udostępniła właśnie agencja AP. Widać na nim, że pośród meduz i skał jest też coś, co wyróżnia się swoim intensywnym kolorem. Świecące złoto od razu przykuwa uwagę ludzkiego oka, a po zbliżeniu można zauważyć dziurę, w której niewykluczone, że roi się od nieznanych dotąd organizmów. "Podczas korzystania ze zdalnie sterowanych pojazdów do nurkowania na małej górze podwodnej, personel misji na pokładzie statku NOAA Okeanos Explorer natknął się na coś, co jeden z kamerzystów pomagających w dokumentowaniu nurkowania określił jako żółty kapelusz. Od tego czasu okaz ten został nazwany przez media złotą kulą, a nawet złotym jajem" - poinformowała AP. Z początku hipotezy naukowców biorących udział w misji Okeanos Explorer amerykańskiej Krajowej Administracji ds. Oceanu i Atmosfery (NOAA) wahały się od od martwej gąbki, przez nieznany gatunek koralowca, po porzuconą przez inne zwierzę osłonkę jaja. Zagadka tajemniczego odkrycia zostanie wkrótce rozwiązana w laboratorium i wówczas okaże się, czy "złote jajo" jest związane z nowym gatunkiem czy też reprezentuje nieznany wcześniej etap życia znanego nam już organizmu.

Tajemnicze odkrycie w sercu Limy. Peruwiański zespół archeologów natknął się na grobowiec liczący ponad tysiąc lat. Wszystko miało miejsce na szczycie starożytnej piramidy znajdującej się w centrum archeologicznym "Pucllana". Agencja Reutera udostępniła nagrania, które opublikowało Ministerstwo Kultury Peru. Widać na nich dobrze zachowaną mumię z czarnymi włosami i częścią uzębienia. Co więcej, znaleziono tam też dziesiątki starożytnych artefaktów i ceramiki. Według badaczy z Peru ułożenie mumii, a także położona obok niej figurka wskazują, że grobowiec jest częścią legendarnej kultury Ychsma, która rozwijała się od 1000 r. n.e.

Niebezpieczne odkrycie na polu pod Rzeszowem. We wsi Mała w woj. podkarpackim w trakcie prac polowych jeden z mężczyzn natknął się na tajemniczy przedmiot. Po odkopaniu płytkiej warstwy ziemi okazało się, że znaleziono niewybuchy. KPP w Ropoczycach udostępniła zdjęcie znaleziska. Widać na nim aż 12 pocisków artyleryjskich, pochodzących prawdopodobnie z okresu II wojny światowej. "Wczoraj, podczas wykonywania prac rolnych w miejscowości Mała zostały znalezione dwa niewybuchy. Jak się okazało, były to pociski artyleryjskie kalibru 76 mm, pochodzące prawdopodobnie z czasów II wojny światowej. W wyniku podjętych działań przez saperów ujawniono łącznie 13 sztuk pocisków artyleryjskich kal. 76 mm" - przekazała policja. Każde takie odkrycie wymaga zachowania ostrożności. Policja przypomina, by w przypadku znalezienia niewybuchu, nigdy go nie dotykać i nie przenosić. Wszystkie pociski artyleryjskie z Małej trafiły na poligon wojskowy pod Rzeszowem, gdzie wkrótce dojdzie do ich detonacji.

Wczesnośredniowieczny kompleks osadniczy w Czermnie na Lubelszczyźnie od dekad skrywa wiele tajemnic. Od roku badacze z Instytutu Archeologii UMCS w Lublinie przeprowadzili serię wykopalisk, dając nadzieję na rozwiązanie zagadki sprzed wieków. Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków udostępnił zdjęcia, na których widać fragmenty jamy gospodarczej, gdzie na przełomie X - XIII wieku miejscowa ludność trzymała żywność. Do tego znaleziono też dziesiątki fragmentów ceramiki, średniowiecznych naczyń czy fragmentów biżuterii, takich jak metalowe krzyżyki lub szklane ozdoby. Jak informują lubelscy archeolodzy, w ramach naukowego projektu łącznie odnaleziono aż 40 tys. zabytków, których dokładna analiza pomoże ustalić historię tego miejsca. "Z tak niedużej powierzchni wykopów pozyskano ogromną ilość materiału zabytkowego tj. około 20 tys. artefaktów (łącznie w ramach projektu ok. 40 tys.). Głównie była to ceramika naczyniowa, ale także odnaleziono fragmenty bransolet szklanych, plomby drohiczyńskie, przęśliki tkackie, półprodukty rogowe wykonane z kości zwierzęcych łyżwy, oprawki kościane czy też metalowy krzyżyk" - napisano w oświadczeniu. To jednak nie koniec prac archeologicznych w Czermnie. Według informacji udzielonych przez dr Tomasza Dzieńkowskiego, wyniki badań georadarowych wykonanych w poprzednim sezonie stwarzają szansę na znalezienie pod ziemią m.in. reliktów zabudowy o układzie rzędowym.

Wielkie odkrycie w Peru. Peruwiański i japoński zespół badaczy odkrył grobowiec kapłana pochowanego ok. 3 tys. lat temu w rejonie Chota w regionie Cajamarca. To właśnie tam realizowany jest projekt archeologiczny Pacopampa. Agencja AP udostępniła nagrania Ministerstwa Kultury Peru, na których można zauważyć fragmenty ludzkiego szkieletu. Po wstępnej analizie badaczy okazało się, że szczątki należą do mężczyzny, prawdopodobnie kapłana. Świadczy o tym ilość znalezionych przedmiotów w grobowcu. Oprócz kulistych naczyń ceramicznych archeolodzy odnotowali sześć warstw popiołu położonej na mumii, czarną ziemię, a także starożytne rytualne techniki malowania ciała przeznaczone niegdyś tylko dla "elitarnej osobistości". - Odnaleźliśmy szkielet człowieka, wydaje się, że dorosłego. Zgodnie z naszą analizą miednicy, wydaje się, że był to mężczyzna - mówił Yuji Seki, japoński archeolog. Projekt archeologiczny Pacopampa pozwolił już rok temu dokonać innego odkrycia. Badacze wówczas znaleźli grobowiec kapłana Pututusa, dlatego niewykluczone, że w najbliższym czasie dojdzie do kolejnych prehistorycznych odkryć w tej części Peru.

Przypadkiem odkryli kawał wielkiej historii. W trakcie remontu mieszkania komunalnego na ul. Kanonia 10/12/14 w centrum Warszawy pracownicy natrafili na starą cegłę. Okazało się, że pochodzi ona z czasów średniowiecza. Do odkrycia doszło w momencie skucia obecnej ściany. Gdy tylko robotnicy zauważyli z czym mają do czynienia, natychmiast wezwano właściwe służby, by zbadać znalezisko. Zdjęcia odkrycia udostępnił Stołeczny Konserwator Zabytków. - Zlecone przez nas badania potwierdziły, że fragmenty średniowiecznych ścian wewnętrznych w kamienicy przy ul. Kanonia 10/12/14 są oryginalne - poinformował w RMF.FM stołeczny konserwator zabytków, Michał Krasucki. Co więcej, niemal wszystkie cegły to tzw. palcówki pochodzące z epoki średniowiecza, które murowane były na jednolitej zaprawie piaskowo-wapiennej. "W jednym z pomieszczeń mieszkania komunalnego, na wysokości ok. 2,1 m znajduje się nieotynkowany dekoracyjny element, rodzaj ceglanego fryzu. To jednak nie wszystko. Średniowiecznych detali na ul. Kanonia jest zdecydowanie więcej. Wykonane przez mgr inż. arch. Piotra Kordka odkrywki potwierdziły, że fryz jest historycznym elementem budowlanym, zachowanym i pozostawionym w miejscu podczas powojennej odbudowy. Oryginalna jest jego dolna warstwa z pionowo ustawionych główek (tzw. rolka), która została wspornikowo wmurowana w mur" - dodano w oświadczeniu.