odkrycie(strona 10/26)

Astronomowie z Massachusetts Institute of Technology w Cambridge odkryli niezwykły rodzaj kosmicznych “czarnych wdów”. Pod nazwą tą kryją się pulsary, czyli wysoce zmagnetyzowane, rotujące gwiazdy neutronowe emitujące wiązkę promieniowania elektromagnetycznego. Wyjątkowość “czarnych wdów” polega na tym, że, podobnie jak pająki o tej samej nazwie, utrzymują się przy życiu pożerając towarzyszące im mniejsze gwiazdy. Nowo odkryty obiekt, nazwany ZTF J1406+1222, obiega towarzysząca mu gwiazdę w rekordowym czasie zaledwie 62 minut i znajduje się w odległości około 3000 lat świetlnych od Ziemi. To sprawia, że jest to najszybszy i najbliższy, z dotychczas odkrytych tego typu obiektów. Dodatkowo zauważono, że układ zawiera trzecią, odległą gwiazdę, której okrążenie pozostałych dwóch zajmuje około 12 000 lat, z czym także wcześniej się nie spotkano. Po raz pierwszy do badania “czarnych wdów” wykorzystano światło widzialne wychodzące ze zjadanej gwiazdy. Nowo odkryta “czarna wdowa” może być jedną z najbardziej ekstremalnych i prawdopodobnie najdziwniejszych przykładów tego zjawiska, jakie kiedykolwiek odkryto.

Według najnowszych badań przeprowadzonych przez naukowców z kilku amerykańskich uniwersytetów, rozrastający się od niemal 13,8 mld lat Wszechświat, może wkrótce stanąć w miejscu, a następnie powoli zacząć się kurczyć. Jest to odkrycie przełomowe, ponieważ dotychczas wśród badaczy istniała teza, że Wszechświat będzie rozszerzał się w nieskończoność. W nowym artykule opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences naukowcy próbowali modelować naturę ciemnej energii. To tajemnicza siła, która wydaje się powodować coraz szybsze rozszerzanie się Wszechświata. Według badań, ekspansja może gwałtownie zakończyć się w ciągu następnych 65 milionów lat, a w ciągu 100 milionów lat Wszechświat może całkowicie przestać się rozszerzać i zamiast tego może wejść w erę powolnego kurczenia się, która zakończy się śmiercią lub odrodzeniem czasu i przestrzeni. Jeśli przypuszczenia badaczy okażą się prawdziwe, to nasz obecny Wszechświat może nie być pierwszym ani jedynym Wszechświatem, ale po prostu najnowszym z nieskończonej serii Wszechświatów, które rozszerzyły się i skurczyły przed naszym.

Największy średniowieczny skarb w Polsce odkryto w Środzie Śląskiej. Cały artykuł o niezwykłym znalezisku o wartości ponad 300 mln złotych przeczytasz na portalu WielkaHistoria.pl. Historia skarbu średzkiego ma swój początek na placu budowy centrali telefonicznej i sięga schyłku PRL-u. Znaczącą rolę odegrał tu operator koparki Ryszard Widurski, który dwukrotnie był świadkiem odkopania skarbu. Depozyt ze Środy Śląskiej według ekspertów jest zaliczany do najważniejszych jakie odkryto w XX wieku w Europie. Materiał powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.

Nawet 2,8 mln zł – tyle może być wart średniowieczny skarb odkryty w niewielkiej wsi na terenie Dolnego Śląska. Tamtejsza policja uczestniczyła w czynnościach po odkryciu glinianego naczynia pełnego starych monet. Trwają ich badania, ale już wiadomo, że takiego znaleziska nie było w Polsce od ponad 100 lat. Za przypadkowym odkryciem stoi pies, który odkopał skarb w trakcie spaceru leśnymi ścieżkami. Właściciele psa natychmiast zgłosili odkrycie. Monety prawdopodobnie pochodzą z początku XIII wieku. Ze wstępnych ustaleń wynika, że są to w większości dobrze zachowane brakteaty wybite w ówczesnych mennicach na terenie Brandenburgii, Saksonii lub Śląska. O sensacyjnym odkryciu poinformował Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków. W badaniach uczestniczą także eksperci z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Do sprawy odniosła się dolnośląska policja, która podkreśliła rekordową wartość średniowiecznego skarbu. Funkcjonariusze poinformowali też, że monety posiadają rangę zabytku archeologicznego. W związku z tym są własnością Skarbu Państwa i trafią w najbliższym czasie do jednego z muzeów. Zgodnie z obowiązującym prawem każde tego typu znalezisko należy niezwłocznie zgłosić właściwym organom. Przywłaszczenie odkrytego zabytku jest przestępstwem.

zwaną capacocha. Podczas rytuału Inkowie składali w ofierze dzieci i młode kobiety. Wierzono, że pomoże to zapobiec trzęsieniom ziemi, erupcjom wulkanów czy suszom. Hiszpańscy kronikarze wspominali, że ważne jest, aby dzieci przybyły szczęśliwe na spotkanie z bogami. Być może dlatego właśnie, ofiary przed śmiercią żuły liście koki i były odurzane podczas ceremonii o nazwie ayahuasca. Inkowie mogli świadomie wykorzystywać odurzające właściwości ayahuaski, aby zmniejszyć stany lękowe i depresyjne dzieci podczas wejścia na szczyt wulkanu, gdzie składano je w ofierze. Ayahuasca to rytuał, podczas którego podaje się psychodelik zażywany w formie napoju. Najczęstszą kombinacją roślin, którą stosują południowoamerykańscy szamani do przyrządzenia wywaru jest Banisteriopsis caapi oraz Psychotria viridis lub Diplopterys cabrerana, zawierające DMT - potężną substancję psychoaktywną powodującą silne doświadczenie, które obejmuje wyraźne zmiany percepcyjne, euforię, intensywne efekty wizualne i halucynacje. Stosowanie ayahuaski w celach magicznych znane jest od tysięcy lat.

To sensacja archeologiczna prosto ze średniowiecza. Podczas prac budowlanych w Tallinie, stolicy Estonii, dokonano wyjątkowego odkrycia. Pod ulicami miasta odnaleziono statek z XIII wieku, który należał do Ligi Hanzeatyckiej – potężnej sieci handlowej rozciągającej się od Anglii po Rosję w czasach średniowiecza i na początku ery nowożytnej. Statek został znaleziony 1,5 metra pod ziemią, w pobliżu portu w Tallinie i dawnego ujścia rzeki Härjapea, a datowanie drewna pomogło w ustaleniu wieku wraku. Statek pochodzi z 1298 roku. - Ma 24 metry długości i 9 metrów szerokości. Deski są nienaruszone do trzech metrów od dna statku - powiedział archeolog Mihkel Tamme, który opublikował w sieci zdjęcia z prac archeologicznych. - Znaleźliśmy materiał wełniany używany do pakowania, narzędzia i fragmenty średniowiecznych skórzanych butów - dodał. Ten wspaniale zachowany statek jest niezwykle rzadkim odkryciem. Poza nim wcześniej odkryto tylko jeden statek należący do Ligi Hanzeatyckiej, Bremen Cog, znaleziony w Niemczech w 1962 r. Estońskie odkrycie jest w jeszcze lepszym stanie. W najbliższym czasie wrak zostanie przeniesiony z placu budowy do muzeum morskiego lub do obszaru ochrony wraków w Zatoce Tallińskiej, by umożliwić wznowienie prac budowlanych.