środa

Doniesienia serwisów informacyjnych codziennie dostarczają ogromnej porcji wiedzy o wydarzeniach w kraju i na świecie. Oto przegląd wiadomości ze środy, z godzin porannych i popołudniowych.

Dzieje się w środę. Zobacz, co przyniosą nadchodzące godziny w kraju i na świecie

Pogoda dostosowała się do kalendarza. Pierwszy dzień astronomicznego lata będzie gorący i burzowy. Ostrzeżenia IMGW pokazują, gdzie upał będzie największy oraz gdzie powinniśmy być przygotowani też na gwałtowne burze. Synoptycy wydali alerty drugiego stopnia.

W środę odczujemy pierwszy w tym roku prawdziwy powiew lata. W wielu miejscach zrobi się bardzo ciepło. Spadnie też deszcz. Lokalnie mogą wystąpić burze - prognozuje IMGW.

Pogoda w najbliższych dniach nie powinna zmuszać nas do szukania w szafach jeszcze cieplejszych ubrań. W części regionów przydadzą się jednak parasole. Jak zauważają synoptycy, będzie wyjątkowo ciepło jak na ostatnie dni października.

Horoskop dzienny pomoże zaplanować dzień, taki jak środa. Środek tygodnia przynosi nowe wyzwania, jednocześnie skłania już do myśli o weekendowym odpoczynku.

Pogoda podzieli w środę Polskę na dwie części. Na wschodzie będzie zimo i na minusie, a na zachodzie ciepło, na plusie. Pogorszenie aury może nastąpić w drugiej połowie dnia. Szczególnie trzeba uważać na gołoledź.

W środę czeka nas słoneczna i pogodna aura. Mimo rozpogodzenia w całym kraju będzie chłodno. Na wschodzie i południu Polski temperatura spadnie poniżej zera. Gdzieniegdzie może nawet pojawić się śnieg.

"Nie mogą się doczekać, kiedy to wszystko będzie na serio"

Kolejny Nobel w dziedzinie pokoju powinien przypaść w udziale temu (tej), kto (która) rozwikła istotę polityki. Dobrym terenem badań może być Polska. Nobla temu (tej), kto zrozumie, w co politycy grają, czemu to służy i co zrobić, żeby z tego wyjść! Wiedza ta może się okazać znacznie więcej warta dla świata niż wdzięki obecnego laureata Baracka Obamy, którego wyróżnienie pokojową nagrodą jest świadectwem tego, że w noblowskim komitecie zalęgły się pomysły, postawy i idee, które z pierwotną intencją przyznawania pokojowej nagrody niewiele mają wspólnego. Tak jak dzisiejszy sposób uprawiania polityki nie ma nic wspólnego z polityka prawdziwą.

Na Pałacu Kultury w Warszawie od kilku tygodni wisi potężny plakat z rysunkiem głowy żołnierza w hełmie, z wielkim napisem „Honor” i informacją, że rzecz odnosi się do 70-lecia wybuchu wojny. Plakat został zawieszony na budynku ofiarowanym nam przez władze radzieckie w celu przypomnienia Polakom, że w różnych okresach, w tym 1 września 1939, zachowaliśmy się z walecznie i z honorem, a więc słusznie. Mnie jednak marzy się dzień, gdy na tymże samym Pałacu Kultury jakiś włodarz miasta lub inny polityk o zapędach moralizatorskich zawiesi ogromny plakat z napisem "Rozsądek". Tylko jaka historyczna data będzie tu pasować?

Nikt chyba trafniej nie ujął istoty moralności niż Leszek Kołakowski. I to nie dlatego, że ją definiował, opisywał, szukał znaczeń, badał w jej rozlicznych teoriach. Nie. On po prostu zawsze pisał o odpowiedzialności moralnej i mówił: nie uciekniesz! Żaden system, żadna wiara, żadne usprawiedliwienia nie zwolnią cię od niej. Jeśli myślisz, że jest inaczej, że wystarczy pan Bóg, kodeks etyczny, posłuszeństwo autorytetom lub teodycea - mylisz się. Istotą moralności i człowieczeństwa jest - prywatna odpowiedzialność.

Sobota i niedziela należały do kobiet. W Warszawie, w Pałacu Kultury i Nauki odbył się Kongres Kobiet. Ponad cztery tysiące kobiet, sióstr, bab, dziewcząt, przedsiębiorczyń, profesjonalistek, związkowczyń, feministek, dziennikarek, policjantek oraz innych pań z całej Polski przybyło do stolicy. Ogromna aktywność, wielkie wzruszenia i kawał niezłej roboty. Panie mówiły o swoich osiągnięciach, a było o czym, bo nie byłoby polskiej transformacji gdyby nie zaradność, przedsiębiorczość, pracowitość, odwaga i cierpliwość kobiet. Mówiły też o dyskryminacji. Bo kobiety są w Polsce nadal obywatelkami drugiej kategorii.

Trudno powiedzieć, czy nam Polakom bardziej zależy na doczesnym dobrobycie czy na wiecznym zbawieniu? Wydawać by się mogło, że na tym pierwszym, bo ciągle się czegoś domagamy, ciągle narzekamy na biedę, zarobki, wykluczenie, brak troski; w wielu sprawach strajkujemy, ale jak przyjdzie co do czego to pasujemy i idziemy się modlić, by uzyskać zbawienie. W ostatnią niedzielę Polacy tłumnie zgromadzili się na mszach, masowo ruszyli na pielgrzymki, a politycy z zapałem godnym świętych odwiedzali sanktuaria, gdy tymczasem frekwencja w prawyborach do parlamentu europejskiego wyniosła niespełna 3%.

Gdy dwa lata temu Manuela Gretkowska szukała sposobów by zwrócić uwagę mediów na istnienie swojej partii i gdy wszelkie racjonalne metody nie pomagały - bo mimo że partia miała swój program i sporo dobrych pomysłów, to zainteresowanie nią mediów było bardzo nikłe - sztab wyborczy Partii Kobiet postanowił się rozebrać. W Polsce już od dawna wiadomo, że po to by zaistnieć w świadomości publicznej trzeba zaistnieć w mediach, aby zaistnieć w mediach trzeba mieć fantazję Leppera, bezczelność Gosiewskiego, język Niesiołowskiego, wyobraźnię Palikota lub dowcip Cymańskiego.

Zakończył się proces J. Fritzla, rozpoczął Krzysztofa K. z Siemiatycz, który gwałcił swoją córkę przez wiele lat. Przy zachowaniu wszelkich proporcji, te dwie sprawy są do siebie podobne. Źle by się jednak stało, gdyby służyły wyłącznie za chwilową medialną sensację, sycąca ciekawość gawiedzi. Analizując je, można zastanawiać się nad złem, które siedzi w człowieku, nad obojętnością społeczeństwa, nad straszliwą przemocą, jaka jedni stosują nad innymi, wreszcie nad władzą mężczyzn nad kobietami.

Zastanawiam się, dlaczego poważne dzienniki robiąc sondaże ustawicznie zestawiają Kazia Marcinkiewicza z jakimś politykami, a nie z ludźmi z branży, w której obecnie pracuje, czyli z show-biznesem? Niechaj Kazio startuje z najlepszymi, na przykład - z Jolą Rutowicz. Kaczyński by z nią przegrał, Tusk zapewne też, ale na Kazia nie ma mocnych. A więc: „Marcinkiewicz na prezydenta, Jola Rutowicz na premiera!” (lub odwrotnie).

Czy drogowskazy muszą chodzić po drogach, które wskazują? Na to filozoficzne pytanie padło w tym tygodniu kilka negatywnych odpowiedzi. Oto rycerz Kościoła, niezłomny obrońca wartości chrześcijańskich, strażnik świętości rodziny, nieprzejednany wróg feministek i liberałów Kazimierz Marcinkiewicz zakochał się. To nie pierwszy i nie ostatni przypadek, gdy konserwatywny obrońca tradycyjnych wartości chętnie korzysta z wolności wywalczonych przez liberałów, nie przestając przy tym deklarować świętości tego, co gwałci. Oto poseł Gosiewski twierdzi, że „powinny być elementy kompetencji w sytuacji powołania kogoś na ważne stanowisko” (a propos mianowania Czumy na ministra sprawiedliwości) i nie dziwi go brak podobnych „elementów” w jego własnej karierze i karierze wielu członków jego partii. Michał Kamiński z kolei obwieszcza ciągły kryzys rządu, będąc zatrudnionym w pałacu prezydenckim, który od początku kryzysem stoi i kryzys własny, tudzież państwa, pogłębia. Czy to uczciwe?

W ramach karnawałowej zabawy PO postanowiła dostarczyć nam dodatkowej, zagwarantowanej ustawą, pikantnej rozrywki: wolny dostęp teczek. Zamiast tańców i spotkań (lub zaraz po nich) Polacy będą mogli grzebać bez ograniczeń w cudzych biografiach przefiltrowanych i podkolorowanych przez gorliwych pracowników Urzędów Bezpieczeństwa. Wolny dostęp do teczek z całą pewnością wzmocni wzajemne więzi społeczne i uczyni nas nareszcie krajem ludzi pogodnych, solidarnych i współczujących. Nudzisz się? Zajrzyj sobie do teczki sąsiada! Jesteś wściekły na świat? Pooglądaj sobie w Internecie teczkę VIP-a!