archeolodzy

Interesujące odkrycie w rzece na Podkarpaciu. Na terenie gminy Dukla od wiosny tego roku prowadzone są badania archeologiczne. Jak wyjaśnia lokalna administracja, celem badań jest m.in. określenie roli przełęczy górskich w kontaktach międzykulturowych w okresie pradziejów, wczesnego średniowiecza i w czasach historycznych na obszarach sąsiadujących z górą Cergową i Przełęczą Dukielską. Niespodziewanie w trakcie prac w jednym z potoków, dopływie rzeki Jasiołki natrafiono na naszyjnik wykonany z brązu. Gmina udostępniła zdjęcia tego znaleziska. Widać na nich, że zabytek ma okrągły kształt, wymiary ok. 16x16 cm i posiada obydwa końce sklepane i zwinięte w uszka. Zdaniem badaczy z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego, naszyjnik wykonany został z pręta o przekroju czworobocznym. "Opisany naszyjnik jest pierwszym tego typu znaleziskiem z obszaru Beskidu Niskiego. Podobne zabytki są znane z terenu Polski zachodniej i północnej. Chronologia podobnych naszyjników zawiera się z w szerokich ramach czasowych, począwszy od wczesnej epoki brązu (koniec III tys. p.n.e.) po wczesną epokę żelaza (około VIII-IV w. p.n.e.). W naszym przypadku należy łączyć najpewniej z okresem wczesnego żelaza" - przekazała gmina Dukla.

Powstałe wiele wieków przed naszą erą piramidy w Egipcie wciąż wzbudzają wiele zainteresowania wśród badaczy. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Do dziś nie ma jasnej odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób te monumentalne budowle zostały wykonane. Choć dominuje teoria o wykorzystywaniu wielkich ramp oraz drewnianych żurawi, za pomocą których ustawiano kamienne bloki, to z czasem pojawiła się inna hipoteza, mówiąca o tym, że piramidy zbudowano ze specjalnego betonu, wlewanego do drewnianych szalunków na miejscu budowy. Teza ta pierwszy raz wypłynęła w latach 70. XX wieku, kiedy Joseph Davidovits, który był chemikiem, wykonał analizę próbek pobranych z piramidy. Według wyników ta zbudowana została z betonu, który składał się głównie z wapienia oraz ziemi okrzemkowej, gliny, węglanu sodu i wapna. Nikomu jednak nie udało się znaleźć potwierdzenia dla takich wyników, stąd uznano, że naukowiec przebadał prawdopodobnie grudki kamienia albo zaprawy. Jednak teoria tajemniczego betonu powróciła na początku XXI wieku, kiedy fizyk Guy Demortier podważył możliwość postawienia olbrzymiej piramidy z bloków skalnych w zaledwie trzy dekady. Jego zdaniem to przeczyło prawom fizyki. On także wykonał analizę próbki pobranej z piramidy, jednak wykorzystał do tego celu bardziej zaawansowaną technikę, a dokładnie specjalistyczne prześwietlenia rentgenowskie oraz spektroskopię magnetyczną. Badanie potwierdziło, że głównym budulcem był wapień, jednak jego skład różnił się od tego, który można było znaleźć w pobliżu piramidy. Mimo trudnych do podważenia wyników, archeolodzy oraz egiptolodzy sceptycznie podeszli do tej teorii. Swoje podejście tłumaczyli szerszą wiedzą z zakresu kultury starożytnego Egiptu oraz wykorzystywanej wówczas technologii. Szymon Zdziebłowski autor książki “Wielka piramida. Tajemnice cudu starożytności” stwierdził, że fizyk na pewno miał dobre intencje, a wyniki badań są autentyczne, jednak nie wiadomo, skąd dokładnie pobrana została próbka. Bardzo możliwe, że fizyk nieświadomie wziął ją nie z bloku skalnego, a z zaprawy, co sprawiło, że teoria o tajemniczym betonie powróciła.

Temat składania ofiar przez dawnych Słowian jest dość kontrowersyjny. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Z jednej strony zwracają na niego uwagę archeolodzy, pokazując szczątki w nietypowych miejscach albo z obciętymi głowami czy skrępowanymi kończynami. Z drugiej strony pojawiają się wzmianki piśmiennicze. Dziś wiadomo o dwóch takich źródłach: Nestor w “Powieści minionych lat” na Rusi oraz Thietmar na Połabiu. Czy faktycznie takie rytuały religijne mogły mieć miejsce? Wiele przemawia za tym, że to jednak fikcja. Nietypowe miejsca szczątków okazują się po prostu pochówkami. Należy też pamiętać, że w dawnych czasach praktykowano karę śmierci, tortury czy zabiegi antywampiryczne. Co w takim razie ze wzmiankami literackimi? Tu warto zaznaczyć, że niewiele rozstrzyga brak wzmianek o tym rytuale w pismach z XII czy XIII wieku, opisujących obrzędy religijne Słowian. Te najokrutniejsze zwyczaje szybko zaniknęły. Z kolei znane dziś opisy składania ofiar z ludzi, występujące w “Powieści minionych lat” czy u Thietmara, to prawdopodobnie zabiegi literackie lub opisy okrutnie wymierzonej kary śmierci.

Makabryczne odkrycie z Egiptu w 2011 r. zostało przeanalizowane przez zespół niemieckich i austriackich archeologów. Chodzi o odcięte ludzkie dłonie odnalezione pod dziedzińcem pałacu Hyksosów w starożytnym mieście Awaris w północno-wschodniej części kraju. Po latach badań okazało się, że kończyny należały do co najmniej 12 osób w wieku od 14 do 21 lat. Jak twierdzą eksperci na łamach czasopisma "Nature", mogły one być wręczone jako trofea w ramach publicznego wydarzenia w pałacu i miały znaczenie kulturowe. Co ciekawe, wszystkie dłonie były prawymi kończynami. Były elastyczne w momencie pochówku, odnaleziono je z szeroko rozstawionymi palcami. Amputowane dłonie są pierwszym takim odkryciem i pierwszym rzeczywistym dowodem tej praktyki wśród starożytnych Egipcjan. Do tej pory informację o tym zwyczaju zawierały jedynie inskrypcje i płaskorzeźby. Według niemieckich naukowców, dłonie raczej nie należały do niewolników, ponieważ taki obrót spraw ograniczyłby ich potencjał. Naukowcy podkreślają, że w wierzeniach starożytnych Egipcjan cielesna integralność była niezbędna w życiu pozagrobowym. Praktyka odcinania dłoni mogła być symbolem triumfu nad wrogiem po walkach. Dalsze badania będą w stanie pomóc odkryć jeszcze więcej tajemnic pałacu Hyksosów.

Peruwiańscy archeolodzy dokonali niezwykłego odkrycia. Ujawnili cmentarz z epoki kolonialnej, który został znaleziony w zacisznej części Parku Legend w Limie. Ta część stolicy kraju jest przestrzenią dla zoo i ogrodu botanicznego. Znajduje się tu także znane wcześniej stanowisko archeologiczne, a także jeden z najbardziej popularnych placów zabaw dla dzieci. Podczas wykopalisk badacze znaleźli 11 mumii zwróconych w stronę nieba. Na niektórych ciałach zauważono również katolickie krzyże, co zdaniem Lucenidy Carrion głównej archeolog Parku Legend w Limie, jest dowodem, że cmentarz pochodzi jeszcze z okresu pierwszej połowy XVI w., kiedy to do Peru przybyli hiszpańscy kolonizatorzy, by nawracać tubylczą ludność na chrześcijaństwo.