egipt(strona 2/50)

Wnętrze piramidy Cheopsa nie zostało nigdy w pełni przebadane. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Wiadomo, że w słynnej budowli sprzed ok. 4500 lat umieszczono trzy komory. Jedna z nich nosi nazwę Komory Królowej, co jest błędne – podaje serwis wielkahistoria.pl. Dlaczego? Faraon Cheops miał kilka małżonek. Dla królowych faraon wzniósł trzy mniejsze piramidy, a wielką – wyłącznie dla siebie. Pozostałe dwie komory to Komora Króla oraz Podziemna Komora, która ciągnie się pod piramidą na głębokości 27 m. Po co wybudowano Komorę Królowej? Niemiecki egiptolog Ludwig Borchardt twierdził, że to efekt dwukrotnej zmiany planów pracy. Komora Królowej ma kształt bliski kwadratu (5,7 m długości, 5,2 m szerokości). Swoją teorię o niej opisał w książce Mark Lehner. Według niego to zapieczętowane pomieszczenie, do którego trafić miała ka - jedna z dusz faraona. Prawdopodobnie służyła do tego figura umieszczona w niszy. Została ona jednak skradziona przez rabusiów. Ten zaginiony i bezcenny skarb mógłby rzucić nowe światło m.in. na praktyki pogrzebowe sprzed 4500 lat i pozwolić lepiej poznać funkcjonowanie piramid.

W XIX wieku wewnątrz piramidy Cheopsa odkryto prowizoryczne napisy. Nie były to jedyne inskrypcje. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Kilkaset lat wcześniej także na zewnętrznych ścianach Wielkiej Piramidy widniało o wiele więcej znaków i symboli. Przez wieki uważano, że piramidy w Gizie nie posiadały zewnętrznych napisów. Przeczą temu jednak relacje. W XIII w. historyk Abd al-Latif napisał, że piramidy w Gizie są pokryte bardzo licznymi znakami. Ich stan był wówczas niemal idealny. Do zniszczeń doprowadziły dopiero kataklizmy i lokalni mieszkańcy. Można przyjąć, że na piramidach w Gizie faktycznie znajdowały się napisy. Dotyczyły one kultu Cheopsa. Napisy na zewnątrz były głównie imionami pielgrzymów i ich wrażeniami na widok Wielkiej Piramidy. Jak podaje wielkahistoria.pl. należy sądzić, że badacz al-Latif zauważył na piramidzie właśnie takie gryzmoły pielgrzymów, jednak wykonane różnymi technikami. Zapisane w językach egipskim i greckim były niezrozumiałe dla wielu ówczesnych badaczy. Jednak ślad po zapisanych blokach zaginął. Z czasem zewnętrzna część bloków Wielkiej Piramidy po prostu przepadła.

Niezwykłe odkrycie w Egipcie. W rozległej nekropolii Sakkara, która jest częścią starożytnej stolicy Egiptu odkryto warsztaty wykorzystywane do mumifikacji ludzi i świętych zwierząt, a także ich grobowce. Jak poinformował Mostafa Waziri, sekretarz generalny Najwyższej Rady Starożytności, znaleziska pochodzą z okresu 30. dynastii faraońskiej z lat 380-343 p.n.e. i okresu ptolemejskiego od 305 p.n.e. do 30 p.n.e. Wewnątrz warsztatów archeolodzy znaleźli gliniane naczynia i inne przedmioty używane do mumifikacji. Znaleziono również naczynia rytualne. Według Sabri Faraga, kierownika stanowiska archeologicznego w Sakkarze, grobowce były przeznaczone dla najwyższego urzędnika ze Starego Państwa starożytnego Egiptu i kapłana z Nowego Państwa. Większość odnalezionych artefaktów jest teraz dostępna dla turystów, którzy odwiedzają kompleksy archeologiczne w Sakkarze.

Od tysięcy lat jest podziwiana, badana i mierzona. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Przez wieki wygląd Wielkiej Piramidy zmienił się. Niewiele osób wie, skąd wziął się tajemniczy obiekt wieńczący dzisiejszy symbol Egiptu. Jak podaje wielkahistoria.pl, 4500 lat temu słynna piramida Cheopsa w Gizie wyglądała inaczej niż obecnie. Jedna z nierozwiązanych zagadek piramidy Cheopsa to to, czym była ona pierwotnie zwieńczona. Eksperci są tu podzieleni. Pod uwagę brano m.in. wapienne bloki do samej góry, a także spiczasty czubek z metalu – nawet ze złota. Obecnie na szczycie znajduje się wypłaszczona platforma, którą od setek lat traktowano jako taras. Na czubku znajduje się też drewniany obiekt - maszt wsparty trzema palami. Nie jest to część konstrukcyjna. Nie jest to także element dekoracyjny. To pozostałość po badaniach i wymiarowaniu piramidy Cheopsa. Na przełomie XIX i XX w. masa badaczy dokonywała pomiarów tej niezwykłej budowli. Maszt miał to ułatwiać. Zainstalowany w tym czasie pozostał tak do dziś. Materiał powstał na podstawie fragmentu książki Szymona Zdziebłowskiego pt. "Wielka Piramida. Tajemnice cudu starożytności".

W 1878 r. Waynman Dixon dokonał ciekawego odkrycia w Wielkiej Piramidzie w Gizie. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. W komorze królowej znalazł tajemniczy szyb wentylacyjny, a w nim trzy przedmioty: miedziany rozdwojony hak, piłeczkę z dolerytu oraz fragment cedrowego drewna. Hak i piłkę można oglądać dziś w Muzeum Brytyjskim w Londynie, drewienko zaś zaginęło dawno temu. Pojawiły się w związku z tym teorie spiskowe. Ich zwolennicy twierdzą, że na podstawie analizy drewna można określić wiek piramidy. Wówczas mogłoby okazać się, że egiptolodzy nie mówią nam całej prawdy. Druga z teorii głosiła, że przedmiot ten, pozbawiony wartości kolekcjonerskiej, po prostu zgubił się. Przełom nastąpił w 2020 r., gdy przypadkowo odnaleziono drewienko w pudełku po cygarach w muzeum Uniwersytetu w Aberdeen w Szkocji. Okazało się, że przeleżał tak około 70 lat. Trafił tam przypadkiem, po śmierci Jamesa Granta – znajomego Dixona. On również był obecny podczas badania piramidy w 1878 r. i to do niego trafił wówczas kawałek drewna. Nie wiadomo tylko, dlaczego znalazł się on w szwedzkim muzeum w “kolekcji azjatyckiej”. Wreszcie wykonano potrzebne badania. Okazało się, że drewno jest starsze od Wielkiej Piramidy o około 500 lat. Skąd ta rozbieżność? Okazuje się, że można to wyjaśnić na dwa sposoby. Albo drewno pochodzi z centralnej części bardzo starego drzewa, albo ten trudny do identyfikacji drewniany przedmiot został wykonany z recyklingu. W Egipcie zawsze brakowało drewna i ponowne przetwarzanie go było powszechną praktyką. Niestety ze względu na kiepski stan drewnianego przedmiotu, nie da się dziś ustalić, czym dokładnie był oraz jakie znaki znajdowały się na jego powierzchni.

Makabryczne odkrycie z Egiptu w 2011 r. zostało przeanalizowane przez zespół niemieckich i austriackich archeologów. Chodzi o odcięte ludzkie dłonie odnalezione pod dziedzińcem pałacu Hyksosów w starożytnym mieście Awaris w północno-wschodniej części kraju. Po latach badań okazało się, że kończyny należały do co najmniej 12 osób w wieku od 14 do 21 lat. Jak twierdzą eksperci na łamach czasopisma "Nature", mogły one być wręczone jako trofea w ramach publicznego wydarzenia w pałacu i miały znaczenie kulturowe. Co ciekawe, wszystkie dłonie były prawymi kończynami. Były elastyczne w momencie pochówku, odnaleziono je z szeroko rozstawionymi palcami. Amputowane dłonie są pierwszym takim odkryciem i pierwszym rzeczywistym dowodem tej praktyki wśród starożytnych Egipcjan. Do tej pory informację o tym zwyczaju zawierały jedynie inskrypcje i płaskorzeźby. Według niemieckich naukowców, dłonie raczej nie należały do niewolników, ponieważ taki obrót spraw ograniczyłby ich potencjał. Naukowcy podkreślają, że w wierzeniach starożytnych Egipcjan cielesna integralność była niezbędna w życiu pozagrobowym. Praktyka odcinania dłoni mogła być symbolem triumfu nad wrogiem po walkach. Dalsze badania będą w stanie pomóc odkryć jeszcze więcej tajemnic pałacu Hyksosów.

Blisko 100 – tyle jak dotąd odkryto w Egipcie piramid lub miejsc ich budowy. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. O wielu z egipskich budowli dziś się nie mówi. Jedną z nich jest niedokończona piramida północna w Zawijet el-Arjan. Nie można się do niej dostać, a badania sprzed ponad 100 lat są szczątkowe. Nie jest jasne do kogo należała. Prawdopodobnie do któregoś z władców z IV dynastii. Gdyby budowla została ukończona to wielkością dorównałaby piramidzie Cheopsa. Budowli strzeże armia. Wszystko dlatego, że od 50 lat piramida znajduje się na terenie wojskowym. Nie ma tu wstępu. To miejsce na początku XX w. badał włoski archeolog. W środku odnalazł zatopioną w posadzce granitową trumnę. Alessandro Barsanti twierdził, że nie był to klasyczny sarkofag, tylko nietypowe naczynie stosowane w rytuałach. Wewnątrz nie było ciała, a warstwa tajemniczej czarnej substancji. Nigdy jej nie przebadano, co po 100 latach wciąż wzbudza ciekawość.

Kolejna sensacja archeologiczna w Egipcie. Tym razem badacze natrafili na niewielki posąg Sfinksa, który znajdował się wewnątrz dwupoziomowego grobowca w świątyni Dendera w prowincji Kina ok. 450 km od Kairu. Zdjęcia z wykopalisk udostępniło ministerstwo starożytności. Widać na nich, że znaleziony artefakt posiada uśmiech i dołeczki w policzkach. Według egiptologów jest to wapienna podobizna cesarza Klaudiusza. Ta teoria wydaje się być realna, a to dlatego, że Klaudiusz rozszerzył rzymskie wpływy w północnej Afryce w latach 41-54 n.e. Posąg jest miniaturą przy słynnym Sfinksie z Gizy, którego wysokość to 20 metrów. Oprócz tego cennego skarbu pod ziemią odkryto kamienną płytę z demotycznymi i hieroglificznymi napisami. Każdy szczegół na płycie zostanie poddany dokładnej analizie, ponieważ istnieje szansa, że skrywają one tajemnice odnośnie posągu Sfinksa. Prace archeologiczne w Egipcie, co kilka tygodni przynoszą kolejne odkrycia i jest to dobry sposób na przyciągnięcie większej ilości turystów w trakcie trwania krajowego kryzysu gospodarczego.