zwierzęta(strona 7/48)

Nadleśnictwo Baligród z Bieszczad opublikowało niezwykłe nagranie spotkania żbika z lisem. Zwierzęta rywalizowały o pożywienie. Sytuację nagrała jedna z fotopułapek w środę 16 lutego. Na nagraniu zobaczyć można posilającego się truchłem jelenia żbika, kiedy na miejscu pojawił się lis. Żbik, widząc go, nastawił się konfrontacyjnie. Lis wykonał gwałtowny ruch w jego kierunku, licząc na to, że żbik się przestraszy... lecz ten nie tylko się nie przestraszył, ale sam zaatakował lisa. Ten nie spodziewając się chyba takiej reakcji, zaczął uciekać, a żbik ruszył za nim w pogoń. Oba drapieżniki zatrzymały się kawałek dalej i czekały wzajemnie na swoje ruchy. Niestety nie widzimy na nagraniu, jak skończyła się ta batalia o martwego jelenia.

Kopanie, upychanie, targanie i przerzucanie - to powszechne metody, które stosują pracownicy jednej z ubojni podczas załadunku i rozładunku indyków. Fundacja Viva! opublikowała nagrania z najnowszego śledztwa. Aktywiści zarejestrowali, jak traktowane są zwierzęta tuż przed ubojem. Fundacja monitorowała w drugim półroczu 2021 r. dużą ubojnię drobiu w woj. lubuskim oraz fermy, z których transportowano indyki (woj. dolnośląskie, lubuskie i wielkopolskie). Według danych GUS za 2020 r. w Polsce hoduje się i zabija ponad 41 mln indyków rocznie. Zwierzęta żyją w zamkniętych halach, skąd przerzuca się je do klatek na ciężarówki transportowe. Żywe indyki wiesza się za nogi na taśmie wjeżdżającej do ubojni. Tam zanurza się je w wodzie i razi prądem w celu ogłuszenia. Jak podkreśla Fundacja Viva!, to okrutne, ale powszechne i zgodne z prawem działanie. Jednak według aktywistów to, co zarejestrowano w trakcie śledztwa jest dalekie od wytycznych zawartych w przewodniku dobrych praktyk w transporcie drobiu Komisji Europejskiej. - Śmierć zwierząt i ich cierpienie są wliczone w każdy etap produkcji i opłacają się bardziej, niż dbanie o każde zwierzę i obchodzenie się z nim w sposób niepowodujący uszkodzeń i ran – podkreśla Cezary Wyszyński, prezes Fundacji Viva! O sprawie został powiadomiony powiatowy lekarz weterynarii w Zielonej Górze. Nagrania opublikowano w ramach działań kampanii Stopklatka i Zostań Wege. Fundacja Viva! od lat zachęca do wyboru diety roślinnej. Na stronie www.zostanwege.pl można bezpłatnie pobrać 30-dniowy jadłospis.

Kamera monitoringu miejskiego zarejestrowała setki martwych ptaków w meksykańskim mieście Cuauhtémoc, na północnym zachodzie kraju. Przerażająca sytuacja miała miejsce w poniedziałek 7 lutego. Na nagraniu zobaczyć można stado kosów żółtogłowych, które z impetem spadają z nieba na jedną z ulic miasta. Duża część z nich ginie na ulicy, gdy pozostałe ptaki wzbijają się z powrotem w powietrze. Sytuacja zszokowała okolicznych mieszkańców, a nagranie stało się viralem w sieci. Miejscowy weterynarz, który udzielił wywiadu dla meksykańskiej gazety El Heraldo de Chihuahua, stwierdził, że zachowanie stada i śmierć tak wielu kosów, może być wynikiem porażenia prądem lub atak drapieżnika, który zmusił stado do takiego zachowania. Atakowane przez drapieżniki ptaki schodzą bardzo nisko nad ziemię, ponieważ często tylko manewrując między przeszkodami, są w stanie zgubić pościg drapieżnika.

Tajemnicze schorzenie dziesiątkuje populację milionów rozgwiazd, zamieniając je w galaretowatą breję. Naukowcy desperacko próbują pomóc tym morskim drapieżnikom. Dochodzi do rozpadu tkanek i fragmentacji ciał. Choroba pojawiła się w 2013 r., uderzając w co najmniej 20 gatunków rozgwiazd od Zatoki Kalifornijskiej w Meksyku, po Zatokę Alaska. Podobne przypadki odnotowano także w wodach odległej zatoki Port Phillip w Australii, w trakcie ekstremalnej fali upałów. Naukowcy z Oregon State University zbadali 200 purpurowych rozgwiazd Pisaster ochraceus, znanych jako rozgwiazdy ochry. Obserwowano razem zdrowe i chore osobniki, szukając genetycznych predyspozycji do odporności u niektórych z tych drapieżników. Naukowcy ustalili, że zdrowe osobniki minimalnie różnią się genetycznie od tych chorujących. Niezbędne są jednak dalsze analizy. W 2021 r. badacze zasugerowali, że tajemnicza choroba jest wynikiem interakcji pomiędzy środowiskiem morskim rozgwiazd a mikrobami. Analizy wykazały, że zakwity mikrobów (np. fitoplanktonu), wywołane przez ocieplające się wody, uszczuplają zasoby tlenu, a to przyspiesza śmierć i rozkład rozgwiazd. Ich ciała zapewniają wtedy składniki odżywcze dla mikrobów i koło się zamyka. - Niezależnie od tego, jasne jest, że choroba nasila się wraz ze wzrostem temperatur. Poważne redukcje populacji wystąpiły w cieplejszych regionach południowych – podkreśla Andrea Burton, biolog morska, współautorka badań. W tej chwili jedną pewną rzeczą jest konieczność zahamowania zmian klimatycznych. Mimo długoterminowej perspektywy, dla części gatunków może być już za późno. Niektóre drapieżne rozgwiazdy są kluczowe dla właściwego utrzymania ekosystemu i bioróżnorodności. Wyniki dotychczasowych badań opublikowano w czasopiśmie "Molecular Ecology".

Brytyjczycy odkryli megafaunę z epoki lodowcowej. "To absolutnie wyjątkowe odkrycie" - podkreśla Duncan Wilson, dyrektor Historic England. Archeolodzy odkopali szczątki m.in. mamuta nosorożca, żubra, wilka i hieny. Natrafiono na nie niedaleko Plymouth w hrabstwie Devon w południowej Anglii, w trakcie prac budowlanych w nowo powstającej miejscowości Sherford. Okazało się, że odkryto tu megafaunę pochodzącą z epoki lodowcowej. To inaczej duże zwierzęta, które żyły nawet 60 tys. lat temu. Pierwsze prace archeologiczne rozpoczęto w tym miejscu w 2015 r. Na kości natrafiono m.in. w jaskini. Badania trwają do tej pory. Najpierw archeologom udało się odkopać szczątki mamuta włochatego i nosorożca. Niedaleko odkryto inne gatunki zwierząt – konia, zająca, renifera. Wszystkie okazy pochodzą z czasów prehistorycznych. Odkrycie daje szansę na wgląd w życie ówczesnego ekosystemu. - To ważna część naszej historii. Cieszymy się, że zostanie ona teraz zachowana dla przyszłych pokoleń – deklaruje Duncan Wilson z Historic England. Bezcenne odkrycie trafi do lokalnego muzeum The Box w Plymouth.

Niezwykłe nagranie świadka udostępnił w sieci Park Narodowy Krugera. Sytuacja miała miejsce w Republice Południowej Afryki. Turyści na safari mieli okazję zobaczyć spotkanie młodej lwicy z hieną brunatną. Zazwyczaj starcie z dzikim kotem kończy się tragicznie dla słabszej ofiary. - Spodziewaliśmy się innego finału. Lwica zaatakowała, ale nie dokończyła polowania. Byliśmy zaskoczeni tym faktem — skomentował 36-letni przewodnik Jordan Davidson, który wraz z miłośnikami afrykańskiej przyrody, był w pobliżu. Warto wspomnieć, że lwica waży średnio 100 kg więcej od hieny brunatnej. Co nie daje padlinożercy zbyt wielu szans na przeżycie w starciu z większym i szybszym drapieżnikiem. W prawdzie dzikie koty i hieny polują między innymi na antylopy, zebry i gazele. To jednak tam, gdzie żeruje lwie stado, konkurencja szybko znika.

Archeolodzy z firmy ArchaeoBW odkryli na zabytkowym cmentarzu w mieście Knittlingen w Niemczech szczątki mężczyzny oraz konia bez głowy. Według naukowców z Państwowego Urzędu Ochrony Zabytków w Stuttgarcie, odnalezione kości pochodzą sprzed 1400 lat, czyli mężczyzna żył w czasach panowania na tamtych terenach dynastii Merowingów (476-750 r. n.e.). Zdaniem badaczy, mężczyzna był ważną osobą w lokalnej społeczności. Prawdopodobnie zarządzał gospodarstwem i był blisko rządzących. - Jako członek lokalnej elity, najprawdopodobniej był głową gospodarstwa rolnego składającego się z jego rodziny i służby - powiedział archeolog Folke Damminger. Nie wiadomo dlaczego mężczyzna został pochowany obok konia bez głowy, lecz specjaliści są pewni, że obcięcie głowy zwierzęciu było częścią rytuału pogrzebowego. Prawdopodobnie wierzono, że koń będzie służył swojemu panu również po jego śmierci. Archeolodzy odkryli na tym samym cmentarzu szczątki kilku innych osób, które żyły mniej więcej w tym samym czasie, co ów jeździec. Niektórzy z nich zostali pochowani z cennymi przedmiotami, np. szkielet kobiety miał przy sobie złotą broszkę. Niektórzy mężczyźni zostali pochowani z bronią, taką jak miecze, lance, tarcze i groty strzał. Naukowcy będą kontynuowali badania nad pochówkiem konia bez głowy innymi odkrytymi pochówkami na cmentarzu w Knittlingen.

Park Narodowy Krugera w Republice Południowej Afryki opublikował nagranie rzadkiej sytuacji, którą można zobaczyć na sawannie. Korzystający z safari turyści obserwowali rodzinę gepardów, która spoczywała w wysokiej trawie. W pewnym momencie matka zobaczyła coś w oddali i zostawiła na chwilę swoje młode. Wtedy nagle jedno z reksów zostało zaatakowane przez lamparta, który wyczekiwał odpowiedniego momentu na atak. Samica geparda gdy zorientowała się po chwili, co się dzieje, rzuciła się do pomocy swojemu młodemu. Lampart wtedy zostawił reksa i stanął naprzeciw jego matki. Gepardy są jednak fizycznie jednymi z najsłabszych z drapieżnych kotów żyjących w Afryce i samica dobrze o tym wiedziała. Nie miałaby szans w starciu z lampartem, dlatego ratowała się ucieczką i jednocześnie chciała odciągnąć większego drapieżnika od swoich młodych. Gepardy polegają na swojej niesamowitej szybkości, gdyż potrafią pobiec z prędkością grubo powyżej 100 km/h. Nie są jednak silne fizycznie, ich budowa anatomiczna sprawia, że ich kości pod wpływem silnego ścisku szczęk np. lamparta, łatwo by się połamały. Niestety, młody reks, którego zaatakował lampart, nie był w stanie uciec, był ciężko ranny. Po kilku minutach lampart zrezygnował z pogoni za samicą geparda i wrócił dokończyć dzieła. Sytuacja, którą udało się nagrać turystom, jest niezwykła, gdyż nie spotyka się często sytuację, w której dochodziłoby do wzajemnego ataku między drapieżnymi kotami, żyjącymi blisko siebie w tym samym środowisku. Zawsze jest to ryzyko śmierci dla atakującego lub broniącego się. Taki atak może wiązać się np. z dużą desperacją, z uwagi na brak zwierzyny do upolowania. Wtedy oczy kierują się nawet na inne drapieżniki z tej samej rodziny.

Zespół ratowników zajmujący się ssakami morskimi poszukuje dorosłego humbaka, który zaplątał się w morskie śmieci u wybrzeży Hawajów. Humbaka po raz pierwszy zaobserwowano w niedzielę, 16 stycznia. Wtedy też ratownicy rozpoczęli usuwanie z wieloryba śmieci, które holował ze sobą pływając w oceanie. "The Garden Island" donosi, że ratownicy do tej pory usunęli około 600 metrów grubej liny z zaplątanego ssaka. Niestety nie udało się usunąć wszystkiego, zanim zwierzę odpłynęło. Ratownicy rozpoczęli poszukiwania. Do odnalezienia wieloryba ratownicy wykorzystują systemy telemetryczne. Humbaka miał zauważyć Graham Talaber, który filmował żółwie morskie. O swoim odkryciu poinformował Narodową Służbę Oceaniczą i Atmosferyczną, która przekazała informację, że humbak był wychudzony, miał jasną barwę i szorstką skórę. - Będziemy kontynuować nasze wysiłki, jeśli pozwolą na to warunki – przekazały służby, które proszą mieszkańców o kontakt, gdy tylko zwierzę znów pojawi się w okolicy.

Do sieci trafiło zabawne nagranie rosyjskiego przedsiębiorcy z Moskwy, który jest zapalonym entuzjastą psich zaprzęgów. Podczas jednej z ostatnich podróży ze swoimi syberyjskimi husky, pieski uznały, że nie chce im się dalej ciągnąć zaprzęg i postanowiły się zdrzemnąć. Właściciel nie był jednak zaskoczony, gdyż jak sam przyznał, dzieje się tak regularnie i nie jest w stanie przejechać wiele kilometrów bez przymusowego przystanku. Nie ma jednak pretensji do swoich pupili i pozwala im na swobodny, zasłużony odpoczynek.

Dwutonowy rekin stał się atrakcją dla mieszkańców południowych Indii. Na nagraniu, udostępnionym przez agencję Newsflare, widać ogromną rybę wyłowioną przez miejscowych rybaków. Rekin wzbudził zainteresowanie Hindusów do tego stopnia, że zaczęli na nim siadać i robić sobie z nim zdjęcia. Jeden z rybaków, który wyłowił rekina, został przez niego zaatakowany podczas połowu. Zwierzę zaplątało się w sieć. Mężczyzna nie był w stanie samodzielnie wyciągnąć giganta z łodzi. Zdecydował się na to za pomocą wielkiego dźwigu. Rzadki okaz został sprzedany na aukcji za ok. 6,5 tys. złotych. Rekin wielorybi to największa znana ryba na świecie. Mierzy około 18 metrów i może ważyć nawet 13 ton. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała gatunek za zagrożony wyginięciem. Każdego roku maleje liczebność populacji tych ryb. Może odpowiadać za to nielegalne odławianie większych osobników tego gatunku.