felieton(strona 6/11)

- Nie wiadomo, czy to z powodu mniejszego ruchu na mieście, dzięki czemu każda akcja billboardowa jest bardziej widoczna, czy dlatego, że jest ich aż tyle, ale faktem jest, że plakaty z premier Ewą Kopacz zdominowały warszawskie przystanki – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” zastanawia się, czy ostatnie pomysły sztabowców PO są trafne i pyta o efekty „bratania się Ewy Kopacz z ludem”.

- Chrystus na sierpie i młocie to Chrystus sprofanowany. Znaczenie symbolu nie zmienia się w zależności od szerokości geograficznej. Czy podobnie milcząco reagowalibyśmy, gdyby jakiś przywódca światowy wręczył papieżowi Chrystusa na swastyce, twierdząc, że nazizm był pierwotnie formą protestu przeciw niesprawiedliwości światowego kapitalizmu? – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” wyjaśnia dlaczego papież Franciszek nie powinien przyjąć prezentu od Evo Moralesa oraz zastanawia się, dlaczego gest ten nie spotkał się z krytyką.

- Kiedyś populiści chodzili w kufajkach. Dziś chodzą w krawatach. Kiedyś przyjeżdżali pod sejm traktorami. Dzisiaj - limuzynami. Czy to oznacza, że stali się mniej groźni? Przeciwnie – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Jacek Żakowski. Publicysta wyjaśnia, jakiego typu populistami są tacy politycy jak Paweł Kukiz, Stan Tymiński, Zbigniew Ziobro czy Jarosław Gowin. Więcej miejsca poświęca jednak analizie populistycznych zachowań Jana Marii Rokity, Ryszarda Petru i Łukasza Gibały.

- Myślicie, że kryzys grecki niczego nie zmienił? Przecież w końcu się „dogadali”, prawda? To zastanówcie się teraz, czy po tym wszystkim da się jeszcze być euroentuzjastą? Albo przynajmniej eurooptymistą? – pisze dla Wirtualnej Polski Rafał Woś.

- Istnieje podejrzenie, że prof. Marian Zembala naoglądał się zbyt wielu amerykańskich dramatów sądowych i podczas spotkania z dziennikarzami kilka dni temu wydawało mu się, że jest sędzią gdzieś w Arkansas. Stąd jego skierowane do dziennikarki słowa: „oddalam to pytanie” – pisze dla Wirtualnej Polski Łukasz Warzecha. Publicysta zauważa, że czego nie dotknie się Ewa Kopacz, okazuje się porażką, czego przykładem przypadek prof. Zembali i problemu wizerunkowego, jaki ma z nim Platforma. Zdaniem dziennikarza minister zdrowia cierpi na „typowe objawy syndromu lekarza tyrana” oraz należy do profesorskiego lobby, którego przedstawiciele bywają „niezwykle aroganccy i nieempatyczni”.

- Szok! Leszek Balcerowicz chce nowych podatków i likwidacji śmieciówek! Jeżeli ktoś ma jeszcze jakieś wątpliwości, że nasz świat się rozpadł i rozpaczliwie próbuje zbudować się na nowo, to straci je po lekturze najnowszego raportu Forum Obywatelskiego Rozwoju – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia, co takiego się stało, że nawet liberałowie po latach „doktrynalnego uporu” zaczęli nagle „wracać na łono zdrowego ekonomicznego i politycznego rozsądku”. Żakowski opowiada również dowcip o wariacie, który myślał, że jest kotem, by z pointy wyciągnąć lekcję odnośnie zmian, z którymi mamy właśnie do czynienia.

- JOW-y bardzo szybko zmienią nasz kraj w „republikę baronów”. Głos za JOW-ami na pewno zmieni Polskę. Ale bynajmniej nie w demokratycznym kierunku. System, gdzie decyduje wąska uprzywilejowana mniejszość, nie nazywa się bowiem demokracją, a oligarchią – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia dlaczego wprowadzenie w Polsce JOW-ów, główny postulat Pawła Kukiza i jego ruchu, może skończyć się katastrofą. Majmurek przygląda się wynikom wyborów na Wyspach oraz w innych państwach, gdzie obowiązuje ordynacja większościowa. Jak będzie to wyglądało w Polsce i dlaczego opowieści o JOW-ach przypominają fantazje o wygranej w Lotto?

- W Polsce bardzo modne jest pastwienie się nad Grekami. Wypominanie im niepłaconych podatków, fałszowanych statystyk, dziwnych przywilejów i zadłużania kraju bez opamiętania. Ale warto sobie uświadomić, że możemy być następni – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia, że zła sytuacja Grecji od lat nie była tajemnicą, tylko wszystkim było na rękę nie mówić o tym głośno. Zdaniem dziennikarza los Grecji w małym stopniu wynika z wad samych Greków, którzy „pracują najdłużej w Europie”. Co więcej – wbrew pozorom Polakom blisko do losu Greków, więc zamiast pałać żądzą zemsty, warto się z nimi solidaryzować.

- Ewa Kopacz zapowiada, że znajdzie rozwiązanie problemu umów śmieciowych. Ryszard Petru ma walczyć z ich nadużywaniem. Leszek Miller chce ograniczyć czas pracy na śmieciówkach. I co z tego wszystkiego wynika? Nic. W najlepszym razie delikatne pudrowanie trupa, jak łatwe do obejścia "zmiany" uchwalone w Sejmie w piątek - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta krytykuje polityków, którzy obmyślają, co zrobić ze śmieciówkami tak, by nic z nimi nie robić oraz podkreśla, że istnieje już gotowy i sensowny projekt zmian, dzięki któremu problem może zostać rozwiązany. O czym mowa? I czy nasi politycy zainteresują się tą propozycją?

"Zrozumie to każdy, kto wyszedł z domu świeży, a po godzinie dotarł do pracy spocony jak... mysz"

- Jestem Szydło. Beata Szydło – te słowa, które zabrzmiały jak swoiste wyzwanie, stały się szybko symbolem nowej sytuacji politycznej. Beata Szydło zrozumiała to, czego nie zrozumiała Ewa Kopacz. Na pozór kariery polityczne obu pań specjalnie się nie różnią – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” wyjaśnia, co daje Beacie Szydło ogromną przewagę nad Ewą Kopacz, dlaczego czas Kopacz już się skończył oraz, w jaki sposób „kreaturze Kaczyńskiego” udało się wykorzystać daną jej szansę.

- PO od lat jest jak grzybiarz, który zgubił się w lesie. Zbiera sporo niezłych grzybów, ale nie wie, którędy do domu. Wyborcy czują, że Platforma kręci się w kółko i to dlatego nie chcą jej poprzeć, a nie dlatego, że zbiera muchomory – pisze dla Wirtualnej Polski Jacek Żakowski. Publicysta, zastanawia się, jak doszło do tego, że rząd, który „dał tak dużo w tak krótkim czasie”, w zamian nie dostał do niczego. Dziennikarz wylicza, dlaczego Platforma wciąż traci w notowaniach, odpowiada na pytanie, czym różni się Ewa Kopacz od Donalda Tuska i wyjaśnia, co muszą zrobić partia, rząd i premier, by PO odzyskała zniechęconych do siebie wyborców.

- Na kogo musi dziś uważać Paweł Kukiz? Największą siłą Kukiza jest sam Kukiz. I o ile nie zniszczy tego kapitału, rzucając bez zastanowienia kolejne dziwaczne pomysły, to nie musi się nikogo obawiać. Ani PiS, ani nowych sił takich, jak partia Ryszarda Petru – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” zastanawia się nad tym, jak mogą się zachować ludzie Kukiza po dojściu do władzy, dokonuje rachunku silnych i słabych stron jego ruchu oraz wyjaśnia, dlaczego Kukizowi w dalszym ciągu sprzyja fortuna.

- Polacy czekali na kogoś, przy pomocy kogo będą mogli wyrazić złość i odzyskać godność. Wybór Kukiza był wyborem stylu, wyborem estetycznym. I Kukiz nadawał się do tego o niebo lepiej niż pozostali. Mimo wszelkich zaprzeczeń, PiS dla wielu też w tym systemie tkwił i był jego częścią – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” zastanawia się, czy Kukiz pozostanie wyłącznie symbolem gniewu, czy też ma szansę przeistoczyć się w prawdziwego polityka, który rzeczywiście zmieni Polskę. Publicysta wyjaśnia również, dlaczego pierwsze sygnały są rozczarowujące.

„Zwycięstwo w wyborach prezydenckich było tylko pierwszym elementem planu: opozycja chce przejąć całą władzę. Andrzej Duda udowodnił, że PiS-u nie trzeba się bać. Politycy PO niczego z przegranej nie zrozumieli” – pisze dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Publicysta wyjaśnia, jaka będzie rola Dudy w najbliższych miesiącach, dlaczego wraz z Agatą Dudą jest gotowym przepisem na sukces oraz w jaki sposób Platforma dostanie się w kleszcze nowego prezydenta.

"Jeśli ktoś nie ma wymiernego interesu w utrzymaniu obecnego systemu władzy, jeśli nie jest sytym kumplem jego uczestników i jeśli nie ma mózgu zlasowanego tak jak niektórzy paranoicy, upatrujący za każdym rogiem Macierewicza w skórzanym płaszczu – doprawdy nie rozumiem, dlaczego miałby oddać swój głos na Komorowskiego" - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Łukasz Warzecha. Publicysta wymienia przykłady osób publicznych, które popierają obecnego prezydenta i wyjaśnia, z czego - jego zdaniem - to wsparcie wynika.

- W czwartkowej debacie nawet lekka porażka może przesądzić o zaprzepaszczeniu szans Dudy. Ostatnie dni pokazują, że Komorowski wyciągnął wnioski z porażki. Szale wagi się wyrównały – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” zastanawia się nad tym, co uśpiło Andrzeja Dudę a co ożywiło Bronisława Komorowskiego oraz wylicza, jaką lekcję powinno się wyciągnąć z ostatniej debaty.

"Nie wybór będzie decydował, przy kim postawię krzyżyk, lecz odór pozostałych. Najpierw skreślę tych, od których zalatuje odlotem. Bo odlot w pałacu władzy jest śmiertelnie groźny" - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Których kandydatów na prezydenta publicysta uważa za "prawdziwych odlotowców", a których za "emocjonalnie stabilnych" na pierwszy rzut oka, ale "z braku wiedzy plotących trzy po trzy"?

Obrona przez atak, z traktowaniem - rzeczywistych i wyimaginowanych (jak dziś, w związku z zachodnimi aspiracjami Ukrainy) - zagrożeń dla własnego bezpieczeństwa jako wystarczającego usprawiedliwienia, wreszcie - atak zintensyfikowany przed przejściem do fazy negocjacji (z polityką faktów dokonanych i próbą pogłębienia podziałów przed szczytem NATO) to - typowa dla Rosji - (i znana z końca zimnej wojny) doktryna wojskowa. Być może i dziś tak wygląda plan Putina. Ale dziś nakłada się na to decentralizacja dowodzenia i duża autonomia dowódców okręgów wojskowych w Rosji, podziały w moskiewskiej elicie władzy i - ogólne zdziczenie z całkowitym nieliczeniem się z prawem międzynarodowym co - na większą jeszcze skalę - stosuje tzw. kalifat.

Uwaga, wszyscy niespełnieni artyści nowocześni! To jest poradnik, specjalnie dla was, jak odnieść sukces i żyć w miarę dostatnio na koszt podatnika. Wszystkich rad udzielam darmo, z dobrego serca - pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla WP.PL.