Tomasz Burek nie żyje. Był znanym krytykiem literackim i historykiem literatury

Jako krytyk literacki Burek zadebiutował w 1957 roku recenzją z przedstawienia "Don Juan" Moliera zatytułowaną "Nie ma Moliera". Jest współautorem syntezy przygotowanej w Instytucie Badań Literackich PAN "Literatura polska 1918-1975", opracował też wiele sylwetek do wydawnictwa "Obraz literatury polskiej XIX i XX wieku".

Autor opracowań "Utworów poetyckich" i "Poezji wybranych" Stanisława Młodożeńca, tomu szkiców literackich Ryszarda Zengla, tekstów krytycznych Andrzeja Kijowskiego, dzieł Stanisława Brzozowskiego, esejów Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, listów Wincentego Burka i Jarosława Iwaszkiewicza.

Był działaczem opozycji i należał do NSZZ "Solidarność"

Opublikował m.in. "Zamiast powieści", "Dziennik kwarantanny", "Niewybaczalne sentymenty".

Był laureatem m.in. nagrody im. Stanisława Piętaka oraz nagrody krakowskiego "Życia Literackiego".

W czasach PRL był zaangażowany w działalność opozycji demokratycznej, w 1976 r. podpisał protest przeciwko wpisaniu do Konstytucji PRL sformułowań o kierowniczej roli PZPR i "nierozerwalnej przyjaźni z ZSRR". Prowadził wykłady niezależnego od państwa Towarzystwa Kursów Naukowych. W 1980 r. wstąpił do NSZZ "Solidarność".

Współpracował z Radiem Wolna Europa, TVP i Polskim Radiem

W latach 1977–1981 współpracował z wychodzącymi poza cenzurą czasopismami literackimi i kulturalnymi: "Zapis", "Kultura Niezależna", "Almanach Humanistyczny" oraz londyńskim "Pulsem". W 1987 r. opublikował w Londynie zbiór szkiców "Żadnych marzeń". Od 1988 roku był członkiem polskiego PEN Clubu.

W 1989 r. był członkiem Komitetu Założycielskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, w latach 1991-1996 był wiceprezesem SPP. Współpracował z Radiem Wolna Europa, TVP i Polskim Radiem, w tym z Programem II.