Sensacyjne odkrycie na Lubelszczyźnie
Niewielka, niepozorna, ale wyjątkowo cenna. Siekierka z wczesnego neolitu znaleziona została na terenie leśnictwa Siennica. To pierwsze tego typu znalezisko w powiecie krasnostawskim (województwo Lubelskie).
Stowarzyszenie Historyczno-Etnograficzne Miłośników Ziemi Lubelskiej "Wschód" z Widniówki w gminie Gorzków, współpracujące z Lubelskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków oraz z Muzeum Regionalnym w Krasnymstawie, ma na swoim koncie wiele ciekawych odkryć zabytków - podkreśla wojewódzki konserwator zabytków.
Tym razem Edwin Rozwałka ze stowarzyszenia przekazał do chełmskiej delegatury urzędu ochrony zabytków wyjątkowy zabytek archeologiczny - miedzianą siekierkę, znalezioną na terenie Leśnictwa Siennica Nadleśnictwo Krasnystaw. Jak podkreśla konserwator, pasjonat miał zgodę na prowadzenie poszukiwań.
Trwa ładowanie wpisu: facebook
Wyjątkowy zabytek archeologiczny
Siekierkę można wstępnie datować na wczesny neolit, czyli około IV tysiąclecia p.n.e. Jest to pierwsze tego typu znalezisko na terenie powiatu krasnostawskiego - podkreśla konserwator.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Miliardy z Unii. Pytamy, jak zmienił się Białystok. "Byliśmy Polską B"
Siekierka ma długość około 14,5 cm (długość krawędzi tnącej - około 5,2 cm) i kształt wysokiego trapezu, o lekko rozszerzonej wachlarzowato krawędzi tnącej oraz lekko wklęsłym prostokątnym obuchu (o wymiarach około 2,8 x 1 cm). Przekrój poprzeczny prostokątny, przekrój podłużny zbliżony do soczewkowatego (około 1,5 cm w najszerszym punkcie), waży 678 gram.
Według Andrzeja Bronickiego, chełmskiego archeologa, siekierki takie na terenie Lubelszczyzny trafiały do ludności kultury lubelsko-wołyńskiej, jako import z zachodniej część Kotliny Karpackiej, czyli terenu obecnych zachodnich Węgier lub z terenów Alp Wschodnich (południowe Niemcy i Austria).
Znalezisko jest zachowane w bardzo dobrym stanie. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków siekierka ma zostać przekazana do zbiorów Muzeum Regionalnego w Krasnymstawie, gdzie będzie przedmiotem dalszych analiz.
Źródło: Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków