Warszawa. 25-letnia historia budowy układu przesyłowego ścieków pod Wisłą
Historia układu przesyłowego w Warszawie sięga 1995 roku. Wówczas powstał Masterplan i pojawił się pomysł na budowę syfonu pod Wisłą. Stołeczny ratusz publikuje kalendarium.
Jak informuje stołeczny ratusz, pierwsze plany dotyczące budowy dwóch kolektorów pod Wisłą powstały już w latach 1995-1997. Dwa lata później profesor Błaszczyka z Politechniki Warszawskiej, zaproponował przejście kolektora z ulicy Marymonckiej w dwa rurociągi pod Wisłą o średnicy wewnętrznej około 1,4 metra każdy, które miały znajdować się w tunelu o średnicy 3 metrów. Warszawskie ścieki miały w ten sposób trafić do dwóch pompowni – Żerań i Nowodwory.
Warszawa. Oczyszczalnia ścieków "Czajka". Aktualizacja Planu Generalnego dla Wodociągów i Kanalizacji
Jeszcze w roku 1999 władze Warszawy wprowadziły aktualizację Planu Generalnego dla Wodociągów i Kanalizacji. Powstał wówczas Plan Inwestycji Krótkoterminowych, uwzględniający potrzebę zewnętrznego finansowania budowy układu przesyłowego dla ścieków z lewobrzeżnej części Warszawy do oczyszczalni ścieków "Czajka". Zatwierdzono także lokalizację oczyszczalni.
Następnie w tym samym roku "Rada Warszawy zdecydowała o rozbudowie i modernizacji oczyszczalni ścieków 'Czajka' oraz budowie układu przesyłowego. Zarzucono definitywnie projekt budowy oczyszczalni ścieków 'Pancerz'. Rozpoczęły się przygotowania do realizacji projektu 'Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie'" – tłumaczy Karolina Gałecka z warszawskiego Urzędu Miasta.
Awaria oczyszczalni Czajka. Przemysław Daca obawia się ponownej. "To będzie wielkie nieszczęście"
29.10.2003 powierzono wykonanie inwestycji MPWiK.
Warszawa. 2005 rok. Oczyszczalnia ścieków "Czajka"
W 2005 Warszawa zadecydowała o budowie oczyszczalni ścieków "Czajka". Układ przesyłowy ścieków z lewobrzeżnej Warszawy do "Czajki" miał mieć 10,5 kilometra długości.
"Ścieki miały być transportowane pod dnem Wisły i za pomocą syfonu przedostać się do przepompowni na prawym brzegu. Rurociąg miał być podwójny, każda rura miała mieć średnicę wewnętrzną ok. 1,6 metra" – podaje Karolina Gałecka.
W sierpniu 2005 roku złożony został wniosek o dofinansowanie inwestycji. Decyzja w sprawie dotacji zapadła w połowie września.
W roku 2006 po podpisaniu umowy z firmą DHV POLSKA, Grontmij Polska oraz ILF Consulting Engineers Polska, zaczęto rozważać zasadność zaprojektowania obudowy rur przewodowych jako jednej rury osłonowej. W kolejnych miesiącach odbywało się porównywanie wariantów różnych rozwiązań.
W listopadzie 2006 roku MPWiK powiadomiło o wprowadzeniu zmiany do koncepcji układu przesyłowego.
"Wówczas została wyrażona zgoda na zaprojektowanie i wykonanie obudowy o średnicy wewnętrznej 4,4 metra w technologii tunelowej, czyli na przeprowadzenie syfonu pod Wisłą. Ostateczna decyzja, dotycząca wymiarów wewnętrznej obudowy tunelu miała zostać podjęta po przedstawieniu przez konsultanta (Prokom Sp. z o.o.) analizy i uzasadnienia rekomendowanej średnicy" – wyjaśnia ratusz.
Firma 29 listopada 2006 roku podała, że minimalna średnica obudowy, umożliwiająca prawidłowy montaż i późniejszą eksploatację powinna wynosić 4,40 metra.
W 2009 roku po dokonaniu zmian nastąpił oczekiwany odbiór projektu budowlanego.
Warszawa. Oczyszczalnia ścieków "Czajka". Podpisanie umowy
Podpisanie umowy z konsorcjum Przedsiębiorstwo Robót Górniczych "METRO" oraz pobocznymi firmami, takimi jak Hydrobudowa Polska, i Hydrobudowa 9 oraz INFRA nastąpiło 22 lipca 2010 roku.
Latem 2012 roku nieczystości po raz pierwszy popłynęły układem przesyłowym do "Czajki". W grudniu 2012 roku zakończyły się formalnie roboty budowlane związane z syfonem pod Wisłą.