Sobczyński był jednym z kilkuset górników, którzy siedzieli w wypełnionej po brzegi kopalnianej cechowni 3 września 1980 roku. Spontaniczny strajk trwał sześć dni, a ostatnia tura wyczerpujących rozmów z delegacją rządową ciągnęła się nieprzerwanie przez kilkadziesiąt godzin. Ostateczny tekst porozumień podpisano o godzinie 5.40 nad ranem. W poparciu dla prowadzonego strajku na Śląsku stanęło wówczas 28 kopalń, a komitet reprezentował łącznie 56 śląskich zakładów pracy.
Najważniejsze zapisy dotyczyły wolnych sobót i niedziel, a także zniesienia niszczącego więzi rodzinne czterobrygadowego systemu pracy i powstania wolnych związków zawodowych - przypomina Sobczyński.
Ludzi ogarnęła wtedy prawdziwa euforia, jednak zderzenie z rzeczywistością było bardzo bolesne, bo wkrótce komunistyczna władza pokazała swoje prawdziwe oblicze. Już w następnym roku w tej samej kopalni podczas strajku padły strzały, a wielu górników trafiło do więzień. (PAP)
