skarb

Niesamowite odkrycie na półwyspie Peljesac w Zakotoracu w Chorwacji. Zaledwie 70 km od Dubrownika zespół archeologów odnalazł skarb ze starożytnej Grecji. Agencja AP pojechała na miejsce z kamerą i udostępniła wyjątkowe nagranie. Badaczy zainteresował masowy grób w pobliżu którego w 2020 r. znaleziono wiele ciekawych artefaktów. Wówczas natrafiono na starożytny hełm greckiego wojownika. Tym razem również znaleziono podobny hełm, jednak o wiele większy i zdecydowanie w lepszym stanie. Jak twierdzą chorwaccy eksperci, oba z nich datuje się na V lub VI wiek. p.n.e. Najprawdopodobniej należały do plemiona iliryjskiego, które słynęło w tamtym okresie z kontroli ważnych morskich szlaków handlowych wokół półwyspu Peljesac.- "Hełmy zostały znalezione w obrębie cmentarza w miejscu pochówku, ale nie były tam jako artefakty pogrzebowe. Oba zostały znalezione jako oddzielne przedmioty. Była to pewnego rodzaju praktyka kultowa w celu oddania szacunku bóstwom lub pochowanym tu osobom - przekazał Hrvoje Potrebica, dowodzący zespołem archeologów w południowej Chorwacji. Wśród innych odnalezionych artefaktów znalazły się szpilki, sprzączki i starożytne broszki.

Ziemia w Polsce skrywa wiele tajemnic. Grupa poszukiwaczy ze stowarzyszenia POMOST przeprowadziła ostatnio prace ekshumacyjne na cmentarzu ewangelickim w Goruńsku, gm. Bledzew (woj. lubuskie). Natrafiano na ludzkie szczątki, a po krótkiej analizie okazało się, że należą one do 10 niemieckich żołnierzy. Oprócz tego znaleziono wiele ciekawych artefaktów, jak okulary, odznaki czy zapałki, a także złotą obrączkę. "W zlokalizowanym grobie masowym odkryliśmy szczątki 10 żołnierzy niemieckich. Wszyscy zginęli krótko po wycofaniu się z pozycji MRU w pobliżu Chyciny, którą 31 stycznia 1945 r. zaatakowały wojska radzieckie. Część z nich została rozstrzelana po poddaniu się czerwonoarmistom. Ciała kilku z nich zalegały także obok zniszczonego transportera opancerzonego. Jego spalony wrak stał przy drodze do Sokolej Dąbrowy. Żołnierzy pochowali niemieccy mieszkańcy Goruńska dopiero 2 lutego 1945 r." - wyjaśniono w oświadczeniu. Według ekspertów z POMOSTU, polegli żołnierze mogli służyć w kadrowym szwadronie 3. Szkolno-Zapasowego Batalionu Woźniców. Była to jednostka transportowa, która od 1943 r. stacjonowała w leśnym miasteczku koszarowym na wschód od wsi Pieski. Stowarzyszenie POMOST to grupa archeologów, którzy zajmują się poszukiwaniem grobów i mogił żołnierskich oraz cywilnych z okresu II wojny światowej. Ekshumacje prowadzone są przede wszystkim w zachodniej części Polski. Eksperci ze stowarzyszenia regularnie trafiają na mogiły sprzed blisko 80 lat. Wśród ich działań znajdują się szczątki osób niezależnie od narodowości.

Złota moneta celtycka znaleziona w okolicach Opatowa. Grupa poszukiwaczy ze Stowarzyszenia Wspólne Dziedzictwo w trakcie prac z wykrywaczem metali natrafiła na ciekawe znalezisko. W ręce odkrywców wpadła celtycka moneta z I wieku przed Chrystusem na terenie gminy Wojciechowice (woj. świętokrzyskie). Skarb przekazał do sandomierskiej delegatury WUOZ Kamil Bilski ze Stowarzyszenia Wspólne Dziedzictwo z Opatowa. Znaleziona moneta ma średnicę 16,5 mm, grubość 2 mm, a waży 6,29 g. Jest wzorowana na greckich staterach muszlowych. Według historii, Celtowie dotarli na ziemie polskie, gdzie osiedlili się początkowo w okolicach Krakowa. Monety, zwłaszcza złote, były także sposobem gromadzenia i przechowywania majątku, ich posiadanie było świadectwem prestiżu i pozycji społecznej, a także służyły w transakcjach handlowych, np. przy płaceniu danin. Nie jest to pierwsza moneta celtycka znaleziona w okolicach Opatowa. Kilka lat temu podobny skarb, ale wykonany już ze stopu zawierającego w większości srebro znaleziono w centrum miasta. Zainteresowanie Celtów okolicami Opatowa wynikało zapewne nie tylko z tego, że tędy prowadziły szlaki komunikacyjne łączące okolice Krakowa z Kujawami, ale było także związane głównie z możliwościami dostępu do znajdujących się na obrzeżach Gór Świętokrzyskich złóż rud żelaza.

Fascynujące odkrycie we Wrzosowie koło Kamienia Pomorskiego (woj. zachodniopomorskie). Pracownicy w trakcie budowy drogi przypadkiem wykopali z ziemi depozyt z czasów II wojny światowej. O niezwykłym odkryciu poinformowało Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej, publikując wizualizację 3D oraz zdjęcia z wykopalisk. Na udostępnionym materiale można było zauważyć m.in. zastawę stołową - paterę, wazę, talerze i sztućce. "Okazało się, że na głębokości 70 cm od obecnego poziomu drogi prawdopodobnie w dwóch skrzyniach zdeponowana była zastawa stołowa, m.in. patera, waza, talerze, sztućce itp. W drugiej gorzej zachowanej skrzyni umieszczone były fragmenty tkanin, niestety mocno zniszczone. W tej szczęści skrzyni natrafiliśmy również na żelazko i fragmenty obuwia. Na skrzyni leżały również skórzane damskie rękawiczki. Prawdopodobnie pozostawione przez osobę zakopująca depozyt, która miała nadzieję na powrót" - przekazało Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w Kamieniu Pomorskim. Według ekspertów z muzeum skrzynie ukryto w marcu 1945 r. Niewykluczone, że ktoś nie chciał, by zakopane rzeczy wpadły w ręce żołnierzy Armii Czerwonej. Obie skrzynie uszkodziły wrastające do środka korzenie. Gdyby nie to, porcelanowy skarb byłby dziś w całości. Historia poruszyła badaczy, którzy mają nadzieję, że w trakcie prac budowlanych odkrywcy trafią na coś jeszcze.

Niezwykłe odkrycie w Szprotawie w woj. lubuskim. W trakcie archeologicznych badań ratowniczych prowadzonych w związku z inwestycją budowlaną na ul. Odrodzenia dokonano niespodziewanego odkrycia ponad 100 szt. srebrnych średniowiecznych monet. Zdjęcia tego znaleziska udostępnił Lubuski Konserwator Zabytków. Widać na nich, że momenty były dość głęboko pod ziemią, ale zachowały się w dobrym stanie. "W zasięgu dawnej parceli mieszczańskiej, położonej przy jednej z głównych ulic łączących plac rynkowy z Bramą Głogowską (budynek nie zachował się do nią dzisiejszego), natrafiono na znalezisko gromadne. Po wstępnym rozpoznaniu określono, że wszystkie monety to szerokie brakteaty śląskie, które były wybijane w latach 1250-1300. Skarb liczy około 100-150 monet. Ich stan zachowania został oceniony jako dobry. Brakteaty zawierają duży procent srebra, dlatego na powierzchni monet obecna jest delikatna, zielonkawa patyna" - napisał Lubuski Konserwator Zabytków. Zdaniem badaczy monety zostały w sposób przemyślany ułożone, po czym ciasno obwiązane materiałem, zapobiegając tym samym ich rozsypaniu. Nieczęsto podczas badań ratowniczych dokonuje się tak nieoczekiwanego odkrycia o dużym znaczeniu naukowym. Skarb ten poruszył lokalną społeczność. Po konserwacji i badaniach ma trafić do muzeum.

Skarb z IV wieku odnaleziony na dnie Morza Śródziemnego. W pobliżu Sardynii nurek amator eksplorował dno, aż nagle natknął się na metalowe przedmioty, lekko wystające z piasku. Po zbliżeniu się do nich wiedział, że jego znalezisko może mieć wielką wartość, dlatego powiadomił o wszystkim płetwonurków ze specjalnej komórki do spraw nadzoru nad zabytkami archeologii, a na miejsce przypłynęli też karabinierzy z oddziału ochrony dziedzictwa kultury. Zespół płetwonurków wydobył z piasku ogromne ilości monet z brązu z pierwszych stuleci Cesarstwa Rzymskiego i amfory pochodzące z Afryki. Włoskie Ministerstwo Kultury udostępniło nagranie z akcji wydobywania niezwykłego skarbu. Widać na nim dobrze zachowane monety pokryte piaskiem, a także trzech mężczyzn uczestniczących w akcji poszukiwawczej. Każda znaleziona moneta automatycznie lądowała do specjalnego pudła. Ministerstwo Kultury przyznało, że odnaleziony skarb z dna obok o brzegów Arzacheny w prowincji Sassari jest jednym z najważniejszych znalezisk numizmatycznych w historii kraju, a monety wykonane z brązu wybito w okresie między 324 a 340 rokiem.

Sensacja archeologiczna na dnie Morza Południowochińskiego - zachodniej części Pacyfiku. Kolejne poszukiwania badaczy przyniosły zdumiewający efekt. We wraku statku odnaleziono porcelanę z czasów dynastii Ming. Tego typu namacalne skarby są rzadkie, ale i najbardziej znane ze wszystkich chińskich antyków z racji na swoje piękno i kunszt rękodzieła sprzed wieków. Agencja Reutera udostępniła nagrania z momentu wydobycia cennych artefaktów i późniejszego ich czyszczenia w laboratorium. Łącznie odnaleziono 580 sztuk chińskiej porcelany i wyrobów garncarskich na dnie Morza Południowochińskiego. W tej zachodniej części Oceanu Spokojnego od wieków spoczywają dwa statki towarowe z czasów panowania dynastii Ming (lata 1368 - 1644). Wraki odkryto w październiku 2022 roku. W ciągu roku poddano je dwóm badaniom głębinowym. Wraki statków zachowały się w dobrym stanie. Zawierają także inne artefakty - wyroby miedziane, żelazne, bambusowe i drewniane.

Poszukiwacze skarbów znów dali o sobie znać. Grupa badaczy z Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym w ostatnim czasie eksplorowała tereny wokół zamku w Janowcu nad Wisłą na Lubelszczyźnie. Podczas przeprowadzania prac archeologicznych przy wykorzystaniu wykrywaczy metali odnaleziono aż 64 przedmioty, które po wstępnej weryfikacji przydzielono do kategorii tzw. "zabytków wydzielonych". Lubelski Konserwator Zabytków udostępnił zdjęcia najciekawszych z nich. Najwięcej wykopano z ziemi monet z okresu XVII wieku. "Najliczniejszą kategorię znalezisk stanowią monety – pozyskano ich łącznie 33 egzemplarze. Najstarsze monety reprezentują 3 szelągi Zygmunta III Wazy (1587–1632). Najliczniej reprezentowane są szelągi Jana Kazimierza (1648–1668) – 13 egzemplarzy. Grupę monet wybitych w XVII w. reprezentują również: szeląg Gustawa II Adolfa (1611-1632), 2 szelągi ryskie Krystyny Wazy (1632–1654), szeląg ryski Karola X Gustawa (1654–1660), 2 szelągi Jerzego Wilhelma (1619–1640)" - poinformował Lubelski Konserwator Zabytków. Zabytki wkrótce trafią do inicjatora badań, Muzeum Nadwiślańskiego w Kazimierzu Dolnym. Co ciekawe, znaleziono też monety okupacyjne czy żelazną pobocznicę z fragmentem wędzidła, a także kule ołowiane. "Ciekawym znaleziskiem są też cztery, znalezione w jednym miejscu, XX-wieczne niemieckie monety okupacyjne: 5 reichspfennig z datą 1940, 10 reichspfennig, data nieczytelna, 1 reichspfennig, data nieczytelna, 1 reichspfennig z datą 1942. Pozyskane w trakcie badań znaleziska wpisują się doskonale w okres użytkowania tego terenu znany ze źródeł historycznych oraz wyników dotychczasowych badań archeologicznych" - dodano.

Nagranie uchwyciło moment, w którym poszukiwacz z Wielkiej Brytanii dokonał unikalnego znaleziska na środku pola. Film z tego zdarzenia udostępniła agencja Reutera. 48-letni Matthew Hepworth usłyszał wyczekiwany sygnał swojego wykrywacza metali i zaczął kopać w ziemi. W pewnym momencie jego oczom ukazało się coś niezwykłego - pochodzący prawdopodobnie z XV wieku złoty pierścień. Rzadki przedmiot miał charakter ikonograficzny. Posiadał wizerunek Matki Boskiej i małego Jezusa. Znalezisko zostało zgłoszone zarówno właścicielowi pola, jak i odpowiedniemu urzędowi. Teraz trwa proces, który ma potwierdzić, czy wykopany pierścień faktycznie można uznać za skarb. Jednak mimo braku oficjalnych wyników, Hepworth już czuje się podekscytowany oraz "zaszczycony" dokonanym odkryciem. - To przywilej dla mnie, że mogłem go znaleźć i uratować - powiedział. Poszukiwacz ma już na swoim koncie kilka cennych odkryć, m.in. rzadką srebrną pieczęć czy miejsce pochówku z epoki brązu. Hepworth uważa, że oglądanie w muzeum znalezionych przez siebie artefaktów, kawałków historii jest "pięknym uczuciem". - Miło jest zobaczyć swoje imię obok tego, co znalazłeś. I będzie tam na zawsze dla przyszłych pokoleń - powiedział, dodając, że swoimi sukcesami promuje hobby związane z poszukiwaniami cennych artefaktów za pomocą wykrywacza metali. On sam zajmuje się tym już od 32 lat. W Polsce, zgodnie z obowiązującym prawem, do poszukiwań zabytków z wykrywaczem metali wymagane jest uzyskanie wcześniej niezbędnego pozwolenia.

Zagadka o skradzionym skarbie z Wawelu przez Prusaków dekadami nurtowała Austriaków i krakowian. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Wszystko dlatego, że w 1794 r. w Berlinie padł rozkaz, by odnaleźć miejsce przechowywania skarbów koronnych, które przez stulecia należały do polskich monarchów. Najpierw armia Prus natknęła się na złote ozdoby i rzeczy chowane przez Stanisława Augusta Poniatowskiego i dopiero potem weszła do skarbca. Po roku okupacji miasta okazało się, że do Krakowa wkrótce wejdą Austriacy w ramach traktatu rozbiorowego Rosji, Prus i Austrii. Wtedy zadecydowano, aby pod osłoną nocy zabrać łupy do Berlina. O tym, gdzie mogą się dokładnie znajdować powstawały legendy. Dopiero po dłuższym czasie potwierdzono, że w 1811 r. Fryderyk Wilhelm III przetopił polskie korony, berła i jabłka królewskie. Natomiast z pozyskanego srebra i złota wybito pruskie monety, a kamienie szlachetne sprzedano. Ze wszystkich skarbów odnaleziono jedynie miecz koronacyjny i kopia włóczni, którą Bolesław Chrobry otrzymał od cesarza Ottona w 1000 r.

Co stało się z setkami ton rosyjskiego złota? Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. W trakcie I wojny światowej do oddziału Banku Rosji w Kazaniu wywieziono 500 ton złota. Do tego dochodziły znaczne ilości platyny, srebra, biżuterii oraz obcych walut. Jednak część skarbu zniknęła w tajemniczych okolicznościach. Po rewolucji październikowej skarb ten wpadł w ręce admirała Kołczaka. Do przewiezienia wszystkiego potrzeba było aż trzech pociągów, na które składało się czterdzieści wagonów towarowych wypełnionych drewnianymi skrzyniami. Celem był Irkuck, czyli miasto, które admirał wybrał na swoją nową stolicę. Tam złoto miało posłużyć finansowaniu dalszej wojny z bolszewikami. Jednak, stało się inaczej.

Nad Morzem Czarnym w okolicy Warny dokonano niezwykłego odkrycia. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Jeden z robotników natknął się na tajemniczy grobowiec w 1972 r. Po jego otworzeniu okazało się, że w środku znajdują się złote przedmioty. Co prawda, z początku ich znalazca myślał, że jest to miedź i wypytywał kolegów, ile mogą być warte. Kiedy nie uzyskał odpowiedzi, odwiedził narodowe muzeum, które o wszystkim poinformowało policję. Wszystko dlatego, że znalezione przedmioty zostały utworzone z czystego złota i mogły pochodzić z czasów prehistorycznych. Wówczas do Warny zjechali się archeolodzy z całego świata, analizując co tak naprawdę kryje się pod ziemią cmentarza. Łącznie badacze wydobyli z wszystkich grobów blisko 3 tys. przedmiotów z żółtego kruszcu. Przyjmuje się, że kosztowności wykonano około 4600-4200 lat p.n.e. i dziś można zobaczyć je w Muzeum Archeologicznym w Warnie.

Największy średniowieczny skarb w Polsce odkryto w Środzie Śląskiej. Cały artykuł o niezwykłym znalezisku o wartości ponad 300 mln złotych przeczytasz na portalu WielkaHistoria.pl. Historia skarbu średzkiego ma swój początek na placu budowy centrali telefonicznej i sięga schyłku PRL-u. Znaczącą rolę odegrał tu operator koparki Ryszard Widurski, który dwukrotnie był świadkiem odkopania skarbu. Depozyt ze Środy Śląskiej według ekspertów jest zaliczany do najważniejszych jakie odkryto w XX wieku w Europie. Materiał powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.