jadwiga staniszkis(strona 6/10)

Wyczuwany zanik energii społecznej (tak iskrzącej w czasach buntu "Solidarności") to nie tylko narastająca obojętność wobec "rzeczy wspólnych" i obronne - ze względu na kryzys - uciekanie w prywatność i indywidualne strategie przetrwania. To także rosnąca niezdolność do odczuwania, a nawet rejestrowania, napięcia między społecznymi wymiarami dobra i zła, prawdy i kłamstwa. Ta połowiczność jest mechanizmem obronnym. Odsuwa konieczność zmierzenia się z powagą sytuacji. Wynika również z braku adekwatnego opisu owej sytuacji - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

A może - jej ostatni złośliwy żart. Chodzi o zapis w testamencie ustanawiający stypendium dla młodych pisarzy imienia Adama Włodka. To szczególne kuszenie, bo przyjęcie stypendium odbierze beneficjentowi prawo do osądzania Włodka (i innych), którzy kolaborowali z reżimem w czasach stalinizmu. A takie narzucone sobie milczenie nieuchronnie zniszczy wewnętrzną zdolność rozróżniania między dobrem a złem.

Przez cały okres po 1991 roku (po zakończeniu "terapii szokowej" Balcerowicza) majątek w rękach poszczególnych osób systematycznie rósł, a majątek kraju jako całości kurczył się.
Dziś osiągnęliśmy punkt zwrotny (a raczej – punkt krytyczny).

To uniwersytety a nie - obecne partie polityczne, są nadzieją Polski. Mimo że minister Kudrycka robi dużo, żeby ów etos bezinteresownej ("nieużytecznej") wiedzy humanistycznej zniszczyć! - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Intuicja podsuwa mi proste wyjaśnienie nagłego wyjścia Siwca z SLD. Wyjaśnienie, dodajmy, pomijane przez samego zainteresowanego i przez komentatorów - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Uważna lektura „Rzeczpospolitej” pod nowym kierownictwem (i już po wyrzuceniu Pawła Lisickiego z „Uważam Rze”) prowadzi do hipotezy, iż mamy do czynienia z dalekosiężnym planem politycznym. Chodzi o przejęcie w przyszłości kontroli nad PO przez triumwirat Gowin-Sikorski-Giertych. I – na początek – wyartykułowanie konserwatywno-narodowej platformy programowej w wersji bardzo tradycyjnej i spokojnej. Miałoby to nie tylko odebrać PiS-owi tą przestrzeń retoryczną, ale powstrzymać młodsze, nie PiS-owskie jeszcze pokolenie, którego nie może porwać tuskowa „ciepła woda w kranie” - przed identyfikacją z radykałami z ostatniego marszu 11 listopada - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Ta debata powinna się odbyć latem, gdy wybuchła afera Amber Gold i wszystkie media mówiły o kryzysie państwa. Ale PiS był na wakacjach. Jednak wtedy właśnie ludzie dostrzegli, że godność i jakość państwa bezpośrednio ich dotyczy. Wpływa na ich losy. I że indywidualne strategie przetrwania nie wystarczą. Pękła zabójcza obojętność wobec państwa. Dlatego także dziś ta debata ma sens - pisze prof. Jadwiga Staniszkis w najnowszym felietonie dla WP.PL

Dziś przywództwo w świecie sieci (a usieciowienie jest nieuchronne - alternatywą izolacja) to, po pierwsze, inspirowanie. Inspirowanie - swoją postawą i autorytetem do kreatywności i brania na siebie odpowiedzialności przez wszystkich uczestników wspólnoty. Dlatego Tusk, który nie ma takiego autorytetu sztucznie wprowadza zmiany dla zmian i straszy brakiem porządku - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Kiedy piszę te słowa, już po obejrzeniu transmisji z posiedzenia zespołu Macierewicza, (i - oczywiście – po tragicznej śmierci chorążego Musia z Jaka-40 i po informacji "Rzeczpospolitej" o znalezieniu na Tupolewie śladów materiałów wybuchowych) najbardziej porażające wydają mi się dwie rzeczy - pisze prof. Jadwiga Staniszkis w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Cynizm i arogancja, oraz - lekceważenie środowisk które mają wiedzę w sprawach ważnych dla Polski to charakterystyczne cechy rządu Tuska za które dziś płaci utratą zaufania społecznego. Jeśli kolejne debaty PiS-u pokażą wciąż istniejące rezerwy rozwoju obecny kredyt zaufania dla PiS zmieni się w zaufanie. I zwycięstwo wyborcze - pisze Jadwiga Staniszkis w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Donald Tusk zastrzega, że nie chce do Brukseli. Ale "stołek z Berlina" (wg określenia z karykatury bodaj w "Gazecie Wyborczej") jak najbardziej mu się należy! (...) ale Tusk zostanie szefem Komisji Europejskiej tylko, gdy ta straci na znaczeniu. Będzie wtedy użytecznym parawanem dla najsilniejszych graczy - pisze Jadwiga Staniszkis w najnowszym felietonie dla WP.PL

Dwaj czołowi konsultanci polityczni (to coś więcej niż "komentatorzy"), Minchenko i Pietrow, opisali, kto dziś realnie rządzi Rosją (Raport "Politbiuro 2.0").

Każdy kryzys ma swoją dynamikę. Wyczucie rytmu jest tu równie ważne jak w tangu. Precyzyjne wstrzelenie się opozycji w pierwszy szok afery Amber Gold mogło uczynić z tego kryzysu przełom. Wszyscy (także media, dotychczas przyjazne PO) dostrzegli, że brak w ekipie Tuska szacunku dla procedur, prawa i zasady odpowiedzialności - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Mały chłopiec z mojej rodziny uczestniczył w obozie letnim: połączenie sztuki przetrwania z uczeniem współpracy w grupie. Indagowany przez mamę czy mu się podoba, odpowiedział że tak, "bo cały czas coś robią". Pytany "co" odpowiedział "nie wiem". Bo nauka współpracy polegała na wykonywaniu drobnych cząstek procesu powstawania czegoś. Np. struganie patyczka który mógł być elementem przyszłego karmnika dla ptaków. Lub wykałaczką, gdy będzie się strugało odpowiednio długo - pisze w najnowszym felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Szybki refleks, mobilizacja, intelektualna czujność - pozwalająca zrozumieć i wyprzedzić zagrożenia. To właściwości kluczowe i dla sportowców i - dla polityków. Niestety tylko ci pierwsi, mogą liczyć na fair play. I obiektywizm mediów. I tylko w świecie sportu sukces wymaga lat ciężkiej pracy. Bo w polityce (a na pewno - w polskiej polityce) wystarczy oportunizm i intrygi. I jak pokazuje kariera Tuska - bezwzględność superambitnej przeciętności - pisze Jadwiga Staniszkis w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Wydaje się, że obecnie jest idealna sytuacja na atak opozycji. Ale ta rozjechała się na wakacje. Zamiast szukać nowych form przełamania inercji i krótkiej perspektywy mediów (gdy kolejna afera służy przykrywania poprzedniej), pisząc np. co już wcześniej robił Kaczyński - listomanifest bezpośrednio do wyborców (czym media musiałyby się zająć), mamy milczenie. Milczenie PiS-u pokazuje, że jego aparat nie chce władzy? Czy dlatego, że dogaduje się w tej chwili z PO?

Niedawne okrzyki egipskiego tłumu "Monika, Monika" miały upokorzyć odwiedzającą ich kraj Hillary Clinton. Przypominały zdradę jej męża sprzed lat. W Polsce też często stosuje się takie zabiegi, choć może nie tak obcesowo - pisze w najnowszym felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Wydawało się, że to tylko rytuał, który ma udawać władzę: tak pisałam w ubiegłym tygodniu. A jednak nie. Bo wyraźnie widać, że na gruzach Traktatu Lizbońskiego rysuje się w UE nowa postać władzy. To już nie jest, opisywany w mojej ostatniej książce, dyktat idei, formy czy – mocy. Ale władzą staje się coś nowego – metoda - pisze w najnowszym felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

O czym rozmawiać? O czym myśleć po Euro? Takie uwagi komentatorów, ale też i zwykłych ludzi, przerażają mnie. Nie tylko bowiem ujawniają pustkę i jałowość codziennej krzątaniny, ale również tęsknotę do jakieś formy wspólnoty. Bo nie odnajduje się jej w "zwykłym" życiu - pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski prof. Jadwiga Staniszkis.

Rozpatrzmy hipotetyczną sytuację. Na przykład, że ci, co obracali nie swoimi pieniędzmi (choć nominalnie byli ich właścicielami) dziś przecinają stare zobowiązania. Próby zacierania śladów z przeszłości podejmowane są też przez polityków - pisze prof. Jadwiga Staniszkis w felietonie dla Wirtualnej Polski.