Siódma rocznica śmierci Jerzego Grotowskiego

W Ośrodku ciągle próbujemy dodać coś nowego do tej spuścizny, którą zostawił nam Grotowski. W każdą rocznicę jego śmierci prezentujemy coś wyjątkowego o tym wyjątkowym człowieku. Tym razem jest to film, po raz pierwszy u nas prezentowany - powiedział dyrektor Ośrodka Jarosław Fret.

Fret dodał, że ma nadzieję, iż w przyszłym roku w kolejną rocznicę śmierci artysty zostanie uruchomiony Instytut im. J. Grotowskiego. Placówka ma połączyć działalność wrocławskiego Ośrodka ze stworzonym przez Grotowskiego we Włoszech Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards. Instytut ma wspierać i promować niezależnych artystów z Polski oraz Europy Środkowej i Wschodniej.

W pokazie filmu uczestniczyło kilkadziesiąt osób, głównie młodych studentów, którzy mówili, że Grotowski to dla nich ciągle postać niezwykle fascynująca. To niesamowite, że ten człowiek potrafił całkowicie oddać się teatrowi i tworzeniu - powiedziała jedna ze studentek.

Grotowski był reżyserem teatralnym i pedagogiem. Uznawany jest za jednego z najważniejszych współczesnych reformatorów teatru. Był jednym z trzech Polaków - obok Adama Mickiewicza i Bronisława Geremka - którzy zostali profesorami College de France. Specjalnie dla niego utworzono tam katedrę Antropologii Teatru.

Arysta urodził się w Rzeszowie w 1933 roku, ukończył studia aktorskie i reżyserskie w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Studiował także reżyserię w Moskwie. Zadebiutował w 1959 roku "Krzesłami" Eugene'a Ionesco w Teatrze Starym w Krakowie.

W 1959 roku objął kierownictwo artystyczne Teatru 13 Rzędów w Opolu: wspólnie z Ludwikiem Flaszenem stworzył w tej placówce teatr awangardowy, który od 1962 roku przyjął nazwę Teatru Laboratorium. W 1965 roku zespół przeniósł się do Wrocławia, gdzie działał do 1984 roku.

W latach 1959-69 Grotowski wyreżyserował w Laboratorium dwanaście spektakli, z których trzy - "Akropolis", "Książę Niezłomny" i "Apocalypsis cum figuris" - przyniosły mu światową sławę.

Grotowski po zrealizowaniu "Apocalypsis..." zrezygnował z tworzenia przedstawień i sformułował program określany mianem "teatru uczestnictwa" czy "parateatru". W 1982 roku opuścił Polskę, i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Później zamieszkał w Pontederze we Włoszech, gdzie zmarł w styczniu 1999 roku. Stworzył tam działający do dzisiaj Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards.

Wá1990 roku we Wrocławiu powstał Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego iáPoszukiwań Teatralno-Kulturowych. Instytucja dokumentuje, bada i popularyzuje twórczość Grotowskiego. Służy przedstawicielom różnych dyscyplin artystycznych i naukowych.

We Wrocławiu oprócz Ośrodka istnieje też zaułek jego imienia. Nazwę taką nadano jednej z uliczek przy wrocławskim Rynku.