Sensacyjne odkrycie w Izraelu zmienia dotychczasową wiedzę

Wyniki badań wykonanych na podstawie analizy szczątków ryby znalezionej na stanowisku archeologicznym Gesher Benot Ya'aqov (GBY) w Izraelu pokazały, że przygotowywanie pokarmów poprzez kontrolowanie ich temperatury było zjawiskiem spotykanym znacznie wcześniej niż dotychczas sądzono. Do tej pory bowiem najwcześniejsze dowody wskazywały na stosowanie ognia do "gotowania" około 170 tysięcy lat temu.

Przełomowe znaczenie odkrycia

Przełomowego odkrycia dokonali naukowcy z Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie (HU), Uniwersytetu w Tel Awiwie (TAU) oraz Uniwersytetu Bar-Ilan (BIU). Od wielu lat toczyły się szerokie dyskusje na temat tego, kiedy zaczęto stosować ogień do przygotowywania pożywienia. Najnowsze badania z pewnością rzucą nowe światło na dotychczasowy stan wiedzy.

Dokonane odkrycie ma duże znaczenie także z innych powodów. Pokazuje, jaka była rola ryb w diecie i codziennym życiu ludzi w czasach prehistorii. Przed badaczami otworzyła się także możliwość, by po raz pierwszy w historii zrekonstruować populację ryb w starożytnym jeziorze Hula, pokazując, że nie wszystkie gatunki przetrwały do dziś.

Dwumetrowe ryby karpiowate i ich znaczenie dla rozwoju człowieka

W miejscu odkrycia naukowcy znaleźli bardzo dużą ilość szczątków ryb - karpiowatych, mierzących około dwóch metrów długości. Świadczy to o częstym przygotowywaniu tych zwierząt do jedzenia, przy zastosowaniu specjalnej techniki obróbki mięsa. To z kolei pokazuje, że już blisko 800 tysięcy lat temu ludzie potrafili kontrolować ogień i, co więcej, mieli świadomość tego, że lepiej zjeść rybę pieczoną niż surową.

O tym, że ryby były przygotowywane przy pomocy ognia, świadczyć mają zęby gardłowe badanych okazów. Charakteryzują się one tym, że pod wpływem ciepła zwiększają swój rozmiar. Ich stan wskazywał na to, że z jednej strony ryba była poddana obróbce cieplnej, ale z drugiej, było to działanie kontrolowane, gdyż zęby nie zostały po prostu spalone.

Naukowcy zwrócili uwagę na jeszcze jedną kwestię - jak duże znaczenie dla rozwoju człowieka miało przejście ze spożywania jedzenia surowego do gotowanego. Dzięki tej zmianie organizm zaczął zużywać znacznie mniej energii na trawienie, co pozwoliło na intensywny rozwój innych układów ciała. Co więcej, ludzie zyskali czas (który dotychczas wykorzystywali na zdobywanie i trawienie surowej żywności) na to, by rozwijać nowe systemy społeczne i behawioralne.