Polonia walczy o Bibliotekę Wróblewskich
Prawie 5 tys. osób wystąpiło w obronie wileńskiej Biblioteki Litewskiej Akademii Nauk, dawnej Biblioteki Wróblewskich. Zakończyła się akcja zbierania podpisów przeciwko planom litewskiego ministerstwa oświaty likwidacji tej placówki i przeniesienia jej zbiorów do innych bibliotek.Biblioteki broni również prezydent Litwy Dalia Grybauskaite.
Wśród obrońców biblioteki jest przed wszystkim społeczność polska na Litwie, Polacy z Polski, ale też prezydent Litwy Dalia Grybauskaite.
- Prezydent Dalia Grybauskaite bardzo negatywnie ocenia zamiar rozparcelowania biblioteki. Zwróciła się do Sejmu i rządu Litwy z apelem o niepodejmowanie żadnych pochopnych decyzji w tej sprawie. Zdaniem prezydent, likwidacja biblioteki, która posiada tak bogate zbiory, byłoby nieodwracalnym błędem - powiedziała doradca prezydent Virginija Budiene.
- Likwidacja biblioteki byłaby barbarzyństwem nie tylko ze względu na bogate zbiory, które są tu przechowywane (ponad 4 mln pozycji, a najstarszy egzemplarz pochodzi z XII wieku), ale też ze względu na testament, który pozostawił Wróblewski - mówi dyrektor placówki Juozas Marcinkeviczius.
Tadeusz Wróblewski w swym testamencie zapisał m.in., że przekazuje bibliotekę w depozyt państwu pod warunkiem, że pozostanie ona w Wilnie i nie zostanie przekazana Uniwersytetowi Wileńskiemu. Tymczasem w planach obecnego ministerstwa oświaty Litwy jest przekazanie części zbiorów Wróblewskiego m.in. bibliotece uniwersyteckiej.
Dyrektor Juozas Marcinkeviczius jest zadowolony z przebiegu akcji zbierania podpisów, która trwała ponad miesiąc. Podpisy zbierano nie tylko w bibliotece, ale też na stronie internetowej biblioteki.
- Jestem przekonany, że teraz uda nam się obronić naszą bibliotekę - powiedział Marcinkeviczius.
Biblioteka Wróblewskich została stworzona przez wileńskiego adwokata, kolekcjonera i bibliofila Tadeusz Wróblewskiego w 1912 roku. Wróblewski skupywał księgozbiory i kolekcje bibliofilskie oraz przyjmował swoje honoraria w postaci książek. Biblioteka była systematycznie powiększana, trafiały do niej bezcenne księgozbiory polskie i obce z obszarów dawnej Rzeczypospolitej oraz Rosji i Prus (m.in. zbiory Bielińskich, Ciechanowskich, Fedorowiczów, Grużewskich, Platerów, Weyssenhoffów i in.) W 1923 r. Bibliotekę upaństwowiono i na cześć rodziców jej twórcy nazwano Państwową Biblioteką im. Eustachego i Emilii Wróblewskich w Wilnie. Dla jej potrzeb rząd Rzeczypospolitej Polskiej zakupił w centrum miasta tuż przy katedrze Pałac Tyszkiewiczów.
Dziś biblioteka mieści się w tym samym miejscu i nosi nazwę - Biblioteka Litewskiej Akademii Nauk, potocznie - Wróblewskich.