Dzieciństwo w cieniu wojny
Danuta Siedzikówna urodziła się 3 września 1928 r. na Podlasiu w rodzinie Wacława Siedzika i Eugenii z Tymińskich. Krótkie dzieciństwo przerwała wojna, która szybko odebrała jej rodziców. Ojca aresztowali Sowieci i 10 lutego 1940 r. wywieźli go do łagru. Udało mu się przedostać do Armii Andersa, ale był tak wycieńczony, że jego organizm nie wytrzymał. W 1942 r. zmarł w Teheranie.
Rok później - we wrześniu 1943 r. - straciła matkę. Po brutalnym śledztwie Gestapo rozstrzelało ją w lesie nieopodal Białegostoku. To było niewątpliwie wydarzenie przełomowe w życiu nastoletniej Danuty. Osierocona dziewczyna - wspólnie z siostrą - zdecydowała się na przystąpienie do konspiracji akowskiej. Tam przeszła szkolenie medyczne. Gdy w 1944 r. na ziemie polskie wkroczyła Armia Czerwona, Siedzikówna zatrudniła się jako kancelistka w nadleśnictwie Hajnówka.