Bronisław Komorowski

W momencie ogłoszenia stanu wojennego pracował w Ośrodku Badań Społecznych NSZZ "S". Internowany od 13 grudnia 1981 r. do czerwca 1982 r. Po zwolnieniu pracował jako wykładowca w Niższym Seminarium Duchownym w Niepokalanowie. W latach 90. pełnił funkcję wiceministra obrony narodowej w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego i Hanny Suchockiej. Od 1991 r. zasiadał w sejmie. Związany z Unią Demokratyczną, potem Unią Wolności, Akcją Wyborczą Solidarność, a od 2001 r. z Platformą Obywatelską. Pełnił funkcję m.in. ministra obrony narodowej, szefa Komisji Obrony Narodowej, marszałka sejmu. Po tragicznej śmierci Lecha Kaczyńskiego w katastrofie smoleńskiej przejął obowiązki głowy państwa. W lipcu 2010 r. wybrany na urząd Prezydenta RP.