Wesołowski to choreograf, pedagog i reżyser. Początkowo występował w balecie Opery Poznańskiej (1966-73). Kiedy Conrad Drzewiecki zorganizował w Poznaniu Polski Teatr Tańca, zaprosił Wesołowskiego w 1976 roku do nowego zespołu i mianował pierwszym solistą. Wesołowski stworzył tam szereg kreacji tanecznych w choreografiach Drzewieckiego. Występował z Polskim Teatrem Tańca w wielu krajach Europy, wziął też udział w kilku filmach baletowych Drzewieckiego.
Emil Wesołowski kierował zespołami baletowymi Opery Wrocławskiej, Teatru Wielkiego w Poznaniu i Teatru Wielkiego-Opery Narodowej. Pełnił też funkcję dyrektora artystycznego poznańskiego Teatru Wielkiego. Potem ponownie związał się z baletem warszawskim i zajmuje obecnie pozycję etatowego choreografa Polskiego Baletu Narodowego w Teatrze Wielkim.
Jest wykładowcą Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.
Przygotował choreografię do wielu spektakli operowych, m.in. do "Madame Butterfly" Giacomo Pucciniego (Warszawa, Waszyngton, Sankt Petersburg, Tel Awiw, Walencja), "Króla Rogera" Karola Szymanowskiego (Warszawa, Wrocław), "Don Giovanniego" Wolfganga Amadeusza Mozarta (Warszawa, Los Angeles, Wrocław), "Damy pikowej" Piotra Czajkowskiego (Berlin, Warszawa, Łódź, Tel Awiw).
W 1998 roku zadebiutował też w Operze Narodowej jako reżyser, wystawiając dla Ewy Podleś "Semiramidę" Gioacchimo Rossiniego. Później jako dyrektor artystyczny Teatru Wielkiego w Poznaniu zrealizował "Straszny dwór" Stanisława Moniuszki i musical "Skrzypek na dachu"; z kolei w Operze Bałtyckiej wyreżyserował "Barona cygańskiego" Johanna Straussa.
