rpa(strona 3/12)

Niesamowity moment nagrali turyści w Mala Mala - rezerwacie dzikich zwierząt w RPA. Lampart nieświadomie zapolował na leżącego w błocie hipopotama. Celem drapieżnika miały być ryby. To na nich swoją uwagę skupiał zwinny drapieżnik. Lamparty słyną z nocnych polowań. Są szybkie, ciche i dobrze kamuflują się. Ten drapieżnik nie był jednak tak zakamuflowany, jak jego przeciwnik. W trakcie poszukiwania ryb w wysychającej sadzawce, lampart nie zauważył gigantycznego hipopotama, który zażywał błotnej kąpieli. Drapieżnik odskoczył, gdy potężne zwierzę wyłoniło się z błota i zaakcentowało swoją obecność. Błoto pełne ryb nie odstraszyło pantery. Zwierzę upolowało w końcu potężną rybę, bez narażania się hipopotamom. Turyści byli podekscytowani tym, co zaobserwowali. Nagranie trafiło do Parku Krugera, szybko stając się hitem sieci. W ciągu kilku dni krótkie wideo odnotowało 2,2 mln wyświetleń.

W prywatnym rezerwacie dzikich zwierząt Kapama w RPA zarejestrowano wyjątkowe zjawisko. 28-letni przewodnik terenowy, Eben Rhode, natknął się na stojąca przy wodopoju żyrafę próbującą napić się wody. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że zwierzę miało przedziurawiony policzek, a woda, którą chciało pić, wylewała się przez dziurę z powrotem do rzeki. - Emocje rosły, ponieważ nie wiedzieliśmy, czy w tym momencie być smutnym, czy po prostu obserwować naturę. Nie mogliśmy uwierzyć, że zwierzę, które musi tak bardzo cierpieć, wciąż ma moc i odporność, by walczyć i przetrwać ciosy, jakie dostaje od życia - wspomina Eben Rhode.

W Parku Narodowym Krugera w RPA kamera zarejestrowała niecodzienne spotkanie. Idący drogą lampart natknął się na stojącą na środku trasy żyrafę. Wydawać by się mogło, że to najwyższe na świecie lądowe zwierzę nie ma powodów do obaw przed spotkaniem z dużo mniejszym od siebie kotem. Jak się jednak okazało, gdy tylko żyrafa dostrzegła zbliżającego się lamparta uciekła w popłochu. On natomiast tylko na nią spojrzał i kontynuował swoją podróż piaskową drogą.

Zespół naukowców z Wielkiej Brytanii odnalazł w sobotę (5 marca) na dnie morza Weddela wrak Endurance, który zatonął w 1915 r. Znajduje się na głębokości 3008 metrów, około 6,5 kilometra od prawdopodobnej lokalizacji, którą naukowcy określili na podstawie archiwalnych zapisków członków misji Endurance z 1915 roku. Zespół badawczy udostępnił agencji Associated Press nowe nagrania, na których zobaczyć można wrak w całej okazałości. Statek pod dowództwem sir Ernesta Shackletona wyruszył w 1914 roku na misję odkrycia lądowego przejścia na Antarktydę. Wyprawa nie powiodła się jednak i załoga musiała opuścić Endurance i ratować się wędrując najpierw pieszo, a następnie użyć łodzi ratunkowych. Ekspedycja badawcza naukowców wyruszyła z Republiki Południowej Afryki na lodołamaczu Agulhas II, w poszukiwaniu zaginionego od 107 lat wraku. Po około 2 tygodniach poszukiwań udało im się go zobaczyć na kamerach głębinowych. Historyk Dan Snow podczas rozmowy z agencją Associated Press podkreślił, że udało się odnaleźć statek Shackletona dokładnie 100 lat po jego śmierci w 1922 roku. Dodał również, że zespół badawczy był bardzo zaskoczony stanem, w jakim znajduje się wrak. - Kiedy ekspedycja go odkryła, to było jak cud. Nie mogliśmy uwierzyć w stan statku. Statek jest więc niemal doskonale zachowany - powiedział. Zdaniem specjalistów, wynika to prawdopodobnie z bardzo zimnej temperatury na dnie morza Weddella, która sprawia, że nie wykształciły się tam głębinowe organizmy, które doprowadziłyby do rozkładu materiałów, z których zbudowany jest statek.

Turystka Kyra De Lange podczas przejażdżki była świadkiem niezwykłego spotkania dziki zwierząt. Walkę lwic z hienami udało jej się zarejestrować w Biyamiti Weir, w Parku Narodowym Krugera w RPA. Nieświadome zagrożenia młode hieny ucięły sobie drzemkę tuż przy samej drodze. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że kawałek dalej lwice miały swoje legowisko. Jedna z nich dostrzegła nieproszonych gości. W okamgnieniu instynkt myśliwego zadziałał i rozpoczęło się polowanie. Świadkowie spodziewali się, że szczeniaki czeka dramatyczny finał. Na szczęście w porę grupa młodych hien uciekła. - W przeciągu ostatnich 3 lat, byłam w parku 30 razy. Nigdy nie widziałam czegoś tak niesamowitego i intensywnego - powiedziała pracownikom Parku Narodowego Krugera Kyra De Lange.

Na profilu w mediach społecznościowych Parku Narodowego Krugera w Republice Południowej Afryki pojawiło się ciekawe nagranie jednego z turystów, który korzystał z safari. Poruszając się po jednej z głównych dróg parku, natrafili na lamparta oraz jeżozwierza. Gdy rozpoczęli nagrywanie spotkania zwierzaków z pojazdów, widać było, że jeżozwierz był przygotowany cały czas na odpieranie ataku ze strony lamparta. Drapieżnik natomiast lizał poranione łapy. Na jezdni obok niego widać było również leżące kolce, które z pewnością wypuścił jeżozwierz, gdy lampart próbował go schwytać. Dalej na nagraniu widać ponowne próby złapania jeżozwierza, lecz lampart zupełnie nie miał pomysłu, jak przedostać się przez jego niezwykły system obronny, czyli setki kolców, które posiada na grzbiecie. Gdy jednak kolejny raz niedoszła ofiara wbiła lampartowi kolce w łapy, zirytowany drapieżnik zostawił jeżozwierza w spokoju i zajął się ponownie lizaniem ran, dosłownie i w przenośni. Ten lampart być może zastanowi się dwa razy, gdy zechce ponownie zaatakować napotkanego jeżozwierza.

Grecki statek "Antipolis", który zatonął 45 lat temu, wyłonił się z wody w Kapsztadzie w Republice Południowej Afryki. W piątek (21 stycznia) potężne fale wyrzuciły wrak na brzeg w pobliżu plaży Oudekraal. Eddie Andrews, zastępca burmistrza Kapsztadu poinformował, że nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla ludzi, ponieważ znajduje się w niedostępnym obszarze u podnóży klifu. Na razie nie ma żadnych planów, aby go przenieść. Przez lata wrak znajdował się na skałach przy Victoria Road, malowniczej drodze, która ciągnie się wzdłuż wybrzeża w Kapsztadzie. Służył tam za popularną atrakcję turystyczną dla turystów i mieszkańców. "Antipolis" był holowany na Daleki Wschód w lipcu 1977 roku. Doszło wtedy do wypadku i zatonięcia jednostki. Statek był dużym tankowcem o pojemności 25 tysięcy ton.