Asne Seierstad zdecydowała się na opisywanie rzeczywistości Afganistanu po upadku Talibów z punktu widzenia konkretnej rodziny. W Kabulu spotkała Sułtana Chana, księgarza. Zaprzyjaźniła się z nim, a on zgodził się, by zamieszkała z jego rodziną. Przez pięć miesięcy norweska dziennikarka dzieliła codzienność z liczną, wielopokoleniową rodziną księgarza, słuchała rozmów, kłótni. Przez pięć miesięcy Norweżka nosiła burkę, opuszczała dom tylko w towarzystwie.
Miesiące obserwacji pozwoliły jej na stworzenie bardzo pełnego obrazu życia w Kabulu. Afganistan powoli podnosi się ze zniszczeń wojennych, panuje tu skrajna bieda, do szkoły chodzą tylko niektóre dzieci, najczęściej chłopcy. Najciekawsze okazały się jednak obserwacje socjologiczne Norweżki. Kulturalny i wykształcony księgarz liberał, w domu okazał się bezwzględnym tyranem sprawującym władzę nad dwiema żonami, matką, braćmi i siostrami oraz gromadą dzieci.
Dla zachodniego czytelnika szokująca może się okazać bierność, z jaką afgańskie kobiety przyjmują swój los. W rodzinie przypisana jest im najniższa, służebna pozycja, państwo nie gwarantuje im żadnych praw, opieki ani ochrony. Seierstad opisuje na przykład historię kuzynki księgarza, oskarżonej o cudzołóstwo i zamordowanej przez rodzonych braci.
Asne Seierstad (ur. 1970), w latach 1993-1997 była korespondentką norweskiej prasy w Rosji, Chinach, Kosowie, Iraku. "Księgarz z Kabulu", przełożony dotychczas na ponad 20 języków, był największym bestsellerem z gatunku literatury faktu w historii norweskiego rynku wydawniczego. Książka szybko osiągnęła ogromny sukces międzynarodowy, rozchodząc się w ponad dwumilionowym nakładzie. W Polsce opublikowało ją wydawnictwo W.A.B.
