Maciej K. został zatrzymany w 2006 roku za prowadzenie pojazdu po pijanemu; badanie jego linii papilarnych pozwoliło prokuraturze powiązać go z zabójstwem dokonanym w latach osiemdziesiątych.
Do zdarzenia doszło w sierpniu 1985 roku w Warszawie. Wówczas w swoim domu ugodzony został nożem Edward R., zmarł po przybyciu pogotowia. Milicję wezwała, nieżyjąca już, matka ofiary, która także była w domu w momencie tragedii.
Jak wówczas wyjaśniała matka, Edward R. przyszedł do domu późnym wieczorem z nieznanym kolegą, po pewnym czasie kolega wybiegł z mieszkania, a syn leżał w swoim pokoju ugodzony nożem w klatkę piersiową. Ówczesne śledztwo, mimo publikacji w prasie i w telewizji portretu pamięciowego sprawcy, nie przyniosło efektów.
Według wersji Macieja K. - obecnie ma 44 lata - do spotkania z Edwardem R. doszło przypadkowo na ulicy. Ten zaprosił go do domu pod pretekstem pożyczenia płyt z muzyką i poczęstunku alkoholowego. Gdy jednak Maciej K. chciał wyjść, Edward R. miał zastąpić mu drogę i grozić kuchennym nożem, a także nakazać rozebranie się. Potem miała się wywiązać chaotyczna szarpanina, w której Edward R. został przypadkowo ugodzony.
W ocenie warszawskiego sądu okręgowego, K. nie przekroczył granic obrony koniecznej. Sąd orzekał w tej sprawie w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadków oraz opinię biegłego, który stwierdził, że K. mógł zdać R. śmiertelny cios w wyniku obrony.
W uzasadnieniu swojego orzeczenia sąd zaznaczył m.in., że gdyby nie wyjaśnienia Macieja K., nie można byłoby udowodnić, iż był w mieszkaniu Edwarda R. w dniu jego śmierci. Ponadto sąd podkreślił, że K. ugodził ofiarę narzędziem, którym ona sama mu groziła. Można potępiać oskarżonego, że uciekł z miejsca zdarzenia, ale jest to ocena etyczna, a takimi ocenami sąd się nie zajmuje - oświadczył warszawski sąd.
Zdaniem prokuratury, wyjaśnienia Macieja K. są przyjętą przez niego linią obrony. W opinii oskarżyciela Maciej K. miał możliwość innego zachowania się - jako silniejszy mógł odepchnąć Edwarda R. lub zaalarmować znajdującą się również wtedy w mieszkaniu matkę ofiary. Ponadto, według prokuratury, opinia psycholog dowodzi, że oskarżony był osobą poczytalną, która zdawała sobie sprawę z konsekwencji zadania ciosu nożem.
Wyrok nie jest prawomocny.
