Młoda uczona opracowała technologię, która umożliwia identyfikację na podstawie jednej tylko komórki.
Wobec stałego gubienia takiej ilości komórek jest sprawą oczywistą, że pozostają one również po sprawcach na miejscach przestępstw. Jednak nie zawsze udaje się, stosując obecne metody, zgromadzić odpowiednią ich ilość do przeprowadzenia badań.
Dlatego Martina Nilsson postanowiła, szukając rozwiązania tego problemu, skupić się na znajdujących się w każdej komórce jej mikroskopijnych elemenetach. Są nimi tzw. mitochondria. Każda komórka zawiera ich od kilku sztuk do nawet kilku tysięcy. Są to twory posiadające własny, tzw. DNA mitochondrialny. Opisanie go na podstawie zbadania tylko jednej znalezionej komórki, pozwala na wyszukanie drogą porównawczą ich "właściciela".
Nilsson opracowała również metodę rozróżniania i wyszukiwania właściwych komórek zgubionych na miejscu zdarzenia, w przypadku gdy przebywało na nim więcej osób.
W swych badaniach, prowadzonych w uniwersyteckim Istytucie Genetyki i Patologii, dr Martina Nilsson posługiwała się m.in. materiałami genetycznymi, znalezionymi na miejscach przestępstw kryminalnych - w tym również i morderstw, których sprawcy zostali już wykryci. Prace nad opracowaniem nowej metody trwały ponad pięć lat.
Michał Haykowski
