Chodzi o firmę, która domagała się od spółki działającej w branży telewizji kablowej zapłaty za usługi, wykonane w latach 1993-1995. Wyceniono je na 246,9 tys. zł.
W 1997 roku firma skierowała sprawę do sądu. Koszty sądowe ustalone zostały na poziomie 13,9 tys. zł (co stanowi procent od kwoty roszczeń). Firma zwróciła się do sądu o zwolnienie jej z kosztów; wykazała że w ciągu pierwszych 10 miesięcy 1997 roku jej zyski wyniosły 7,6 tys. zł, a na majątek wyceniany na 31,3 tys. zł składają się głównie niezapłacone należności.
Sąd nie zgodził się na zwolnienie firmy z kosztów. Ta zaś nie zapłaciła ustalonej kwoty; sąd nie rozpatrzył zatem tej sprawy. Trybunał w Strasburgu uznał, że tym samym naruszone zostało prawo firmy do sądu.
Stosunkiem głosów 4:3 Trybunał orzekł, że doszło do naruszenia art. 6 pkt.1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, który gwarantuje każdemu "prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie przez niezawisły i bezstronny sąd".
Przed Trybunałem firma domagała się 864,8 tys. zł odszkodowania od państwa polskiego jako zadośćuczynienie za straty materialne, 200 tys. zł jako zadośćuczynienie za straty niematerialne i 20,4 tys. zł na prawnika, reprezentującego ją przed sądem. Trybunał przyznał jej 6 tys. euro odszkodowania i 2 tys. euro zwrotu kosztów.
