wybuch(strona 14/94)

Erupcja wulkanu Tonga, która miała miejsce w styczniu tego roku, została oficjalnie potwierdzona jako największa eksplozja w historii. Była 500 razy potężniejsza od bomby zrzuconej na Hiroszimę w 1945 roku. Badania grupy naukowców z USA i Europy nad wybuchem były możliwe dzięki dostępowi do nowoczesnych instrumentów naziemnych i kosmicznych. Erupcja była znacznie większa, niż jakiekolwiek wydarzenie wulkaniczne w XX wieku oraz testy bomby atomowej przeprowadzone po II wojnie światowej. Prawdopodobnie tylko wybuch wulkanu Krakatoa z 1883 roku, w wyniku którego zginęło 30 tys. osób, może rywalizować z wytworzonymi niedawno zaburzeniami atmosferycznymi. Kolosalna eksplozja wulkanu Tonga, wytworzyła kilka rodzajów fal ciśnienia atmosferycznego, które rozchodziły się na ogromne odległości. Powtarzające się huki zgłaszano nawet na oddalonej o 10 000 km Alasce, a w Wielkiej Brytanii, która znajduje się około 16 500 km od Tonga, impulsy zaczęły pojawiać się około 14 godzin po erupcji i przyniosły ze sobą nietypowe chmury. Dane globalnej sieci detektorów wskazywały, że wybuch wulkanu Tonga wytworzył falę ciśnienia atmosferycznego porównywalną z falą wytworzoną podczas największej w historii eksplozji nuklearnej bomby carskiej zdetonowanej przez Sowietów w 1961 roku. Erupcja Tonga trwała jednak cztery razy dłużej. - Jeśli kiedykolwiek chciano mieć dowód na to, że atmosfera jest niezwykle połączona ze sobą, to właśnie go mamy. To, co dzieje się po jednej stronie planety, może rozprzestrzeniać się na drugą stronę z prędkością dźwięku. - zaznaczył prof Giles Harrison, fizyk atmosfery z University of Reading. Naukowcy wciąż badają przyczyny tsunami, które nawiedziło wybrzeża archipelagu Tonga. Mogło być one ukształtowane przez fale ciśnienia z wulkanu napierające na powierzchnię wody, ale trwają badania mające na celu ustalenie, czy zawalenie się części wulkanu również miało znaczenie. Będzie to widoczne w projektach mapowania dna morskiego, które mają zostać ogłoszone w nadchodzących tygodniach.

Sowieckie władze nie miały żadnych skrupułów. Do usunięcia skutków katastrofy w Czarnobylu rzucono setki tysięcy nieprzeszkolonych ludzi. Cały artykuł przeczytasz na WielkaHistoria.pl. Czekała na nich ciężka praca i mordercze promieniowanie. Na pierwszy ogień poszli żołnierze. Wysłano ich po tym, jak naukowcy i inżynierowie otrzymali maksymalne dopuszczalne dawki promieniowania. W latach 1986–1989 co drugi likwidator był wojskowym lub rezerwistą. Obiecywano im żołd pięciokrotnie wyższy od normalnej rekompensaty, a także przywileje dla nich i ich rodzin. Niestety, sowiecki rząd nie dotrzymał żadnej z tych obietnic.

Zabójcze dla dinozaurów następstwa uderzenia asteroidy, okazują się być jeszcze bardziej okrutne dla wszystkich żyjących wówczas stworzeń. Kiedy wyniszczająca dinozaury asteroida zderzyła się z Ziemią 66 milionów lat temu, ogromne ilości siarki zostały wyrzucone wysoko nad ziemią aż do stratosfery. Powstała w ten sposób ogromna chmura gazów zawierających siarkę, która blokowała Słońce i chłodziła Ziemię przez nawet stulecia. Następnie opadła jako śmiertelny kwaśny deszcz, zmieniając skład chemiczny oceanów na dziesiątki tysięcy lat. Do takich wniosków doszli naukowcy z Uniwersytetu w Bristolu. - Nie doceniliśmy ilości siarki, jaką wytworzyło uderzenie asteroidy – powiedział współautor badań James Witts, wykładowca School of Earth Sciences z Bristolu. Fakt, że siarka tak długo spływała na powierzchnię Ziemi, może pomóc wyjaśnić, dlaczego życie, zwłaszcza morskie, odbudowywało się tak długo. Odkrycie było przypadkowe. Naukowcy badając geochemię starożytnych muszli w pobliżu rzeki Brazos w Falls County w Teksasie, pobrali kilka próbek osadów. Wtedy natknęli się na coś nietypowego – izotopy siarki wykazywały nieoczekiwane zmiany w swojej masie. Dzieje się tak, gdy siarka dostaje się do atmosfery i wchodzi w interakcję ze światłem ultrafioletowym (UV). Obecność takiego sygnału w skale morskiej z okresu kredy potwierdziła, że po uderzeniu asteroidy, do atmosfery przedostały się ogromne ilości siarki.

W nocy z 12 na 13 marca rosyjskie pociski zaatakowały poligon w Jaworowie. W ataku na obiekt, który służył jako kluczowe centrum współpracy między Ukrainą a wspierającymi jej obronę państwami NATO. Zginęło 35 osób. Wybuchy obudziły mieszkańców wsi Wielkie Oczy na Podkarpaciu, która znajduje się zaledwie dwa kilometry od granicy z Ukrainą. Przerażeni ludzie spotkali się na niedzielnej mszy, wspólnie poszukując pocieszenia i odpowiedzi na to, co się wydarzyło. Ostrzał to dowód na eskalację ofensywy Moskwy i niebezpieczne przesunięcie się walk w pobliże polskiej granicy.