żołnierz(strona 6/34)

Rosyjska telewizja państwowa opublikowała materiał filmowy pokazujący opuszczoną przez ukraińskich żołnierzy hutę stali Azowstal w Mariupolu. Na filmie można zobaczyć podziemne tunele, które służyły jako schronienie dla ukraińskich obrońców. Nagranie opublikowała agencja Associated Press, która nie była w stanie go zweryfikować. Treści udostępniane przez Rosjan mają najczęściej charakter propagandowy. Rosyjska telewizja RU-RTR podała, że niektóre z betonowych bunkrów w Azowstalu sięgają do siedmiu pięter pod ziemią. Film pokazał również zakres uszkodzeń obiektu, a także porozrzucane po nim szczątki. Jak podają reżimowe media, do tej pory rosyjskie siły skontrolowały około 30 proc. całej infrastruktury naziemnej i podziemnej w hucie. Mariupol był nieubłaganie ostrzeliwany podczas prawie trzymiesięcznego oblężenia, które zakończyło się w zeszłym tygodniu poddaniem się około 2500 ukraińskich obrońców.

Oficjalna strona Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy opublikowała we wtorek, 10 maja, nagrania pokazujące działania ukraińskiej artylerii broniącej swojej ojczyzny. Na nagraniach widać zniszczone miasta, samochody i obiekty wojskowe. Mimo ogromnych strat artyleria jednak wciąż stanowi jedną z najważniejszych jednostek walczących o wolność Ukrainy. Według szacunków ONZ, od początku wojny z Rosją na Ukrainie zostało zabitych co najmniej 3381 cywilów, a 3680 zostało rannych. Rzeczywista ilość ofiar może być jednak znacznie wyższa.

- Młodzi ludzie, dziesiątki rannych chłopców, którzy nie mają kończyn. Dla każdego to szok. Szok rozległości ran. One są tak olbrzymie, że my nie widujemy w Polsce czegoś takiego – opowiada dr Łukasz Grabarczyk, neurochirurg z Olsztyna, który zaangażował się w pomoc rannym żołnierzom w szpitalu we Lwowie. Nie chce nazywać siebie bohaterem. Twierdzi, że to po prostu jego obowiązek. - Myślałem, że lekarze są przygotowani na wiele. Wcale tak nie jest, jeżeli widzi się taką skalę bestialstwa, ran i inwalidztwa. To jest coś, co jest trudne do zaakceptowania – podkreśla. Grabarczyk uratował 21-letniego Denisa, ukraińskiego żołnierza, któremu wybuchająca mina uszkodziła kręgosłup. Chłopak walczył pod Mariupolem. Polski lekarz operował go w Ukrainie. Dzisiaj w Olsztynie Denis przechodzi rehabilitację i odzyskuje sprawność. - Najtrudniejsze były ostrzały z czołgów. Jeżeli wybucha mina, jest ostrzał lub leci rakieta, to słychać to. Kiedy strzela czołg, mamy ułamek sekundy. Był dom i nie ma domu, nie ma możliwości reakcji. I to było straszne – opowiada Denis Blizniuk. 21-latek w szpitalu opowiedział dr Grabarczykowi o historii rodziców. Rodzina Denisa pochodzi z Czernihowa, na północ od Kijowa. Ojciec młodego żołnierza zginął w trakcie rosyjskiego ostrzału. Matka Tatiana z poważną raną ręki i nogi trafiła do szpitala, z którego musiała się ewakuować. Kobieta przeżyła masakrę Czernihowa, ostrzał autobusów, którymi cywile próbowali uciekać do Kijowa. Ranna czołgała się w lesie, musiała przedostać się przez rzekę i przejść 4,5 km do innego punktu. - Droga, którą uciekaliśmy, była ostrzeliwana. Nagle kazali nam wysiąść i uciekać, zachowując odstępy, żeby Rosjanie nie strzelali do grup. Mieliśmy szczęście, ludzie na drodze obok już nie. Nie myślałam o tym, że się boję, że tak boli mnie ręka. Robiłam to, żeby przeżyć – opowiada Tatiana Blizniuk. - Wiemy o Buczy, o tym, co działo się pod Kijowem. Prawdę o Czernihowie, który jest zniszczony i zaminowany, dopiero poznamy. Z tego, co opowiada Tatiana, tamte zbrodnie mogły być większe i gorsze – podkreśla Łukasz Grabarczyk. Lekarz obiecał Denisowi, że odnajdzie jego mamę. Podróż ze Lwowa do Kijowa, a finalnie do Olsztyna, odbył pociągiem i samochodem. Mimo alarmów i przelatujących rakiet udało mu się bezpiecznie przetransportować ranną kobietę. - Denis szybko odzyskuje sprawność. Prawa ręka Tatiany jest bardzo uszkodzona, czeka ją poważna operacja w Polsce. Ona bardzo cierpi, ale mamy nadzieję na lepsze jutro – dodaje neurochirurg.

Dymitr miał zaledwie 20 lat. Zginął trzeciego dnia wojny w Ukrainie. “Dużo się uśmiechał, żartował. Wszystkim chciał pomagać” - wspomina brata Anton Vasiuta. Rodzina o jego śmierci dowiedziała się po kilku tygodniach. Od zawsze wiedzieli, że Dymitr zostanie żołnierzem. Poszedł w ślady ojca, weterana wojny w Donbasie. Materiał Deutsche Welle. Chcesz się dowiedzieć więcej, zajrzyj na stronę Deutsche Welle.