Nie żyje nestor polskiej historiografii profesor Janusz Tazbir. Historyk zmarł 3 maja w wieku 88 lat.
Zmarł Janusz Tazbir, historyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Polskiej Akademii Nauk, badacz dziejów kultury i ruchów religijnych w Polsce. Popularyzator wiedzy historycznej. Miał 88 lat.
Janusz Tazbir urodził się 5 sierpnia 1927 roku w Kałuszynie. Studiował historię na Uniwersytecie Warszawskim. Habilitował się w 1960 w Instytucie Historii PAN. W 1966 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1973 - profesorem zwyczajnym. Od 1953 roku był związany z Instytutem Historii Polskiej Akademii Nauk. W latach 1983-1990 był jego dyrektorem, a następnie do do 2003 - wiceprezesem PAN.
Profesor Tazbir należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Od 1996 roku zasiadał w jury Nagrody Naukowej KLIO. Był również przewodniczącym kapituły Konkursu o Nagrodę i Medal Zygmunta Glogera. Członek Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Był przewodniczącym rady naukowej Polskiego Słownika Biograficznego, a także Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.
Profesor Tazbir zajmował się historią kultury staropolskiej oraz reformacji i kontrreformacji w naszym kraju. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się również wokół dziejów polskiej tolerancji.
Miał w swoim dorobku wiele publikacji, w tym: "Państwo bez stosów. Szkice z dziejów tolerancji w Polsce XVI i XVII w.", "Historia Kościoła katolickiego w Polsce 1460-1795", "Reformacja w Polsce. Szkice o ludziach i doktrynie" i "W pogoni za Europą". W ostatnich latach wydał także "Pokuszenie historyczne. Ze świata szabel i kontuszy" oraz "Od sasa do lasa". Pisał również szkice o literaturze. Opracował antologię "Literatura antyjezuicka w Polsce 1578-1925". Był autorem wielu artykułów o tematyce historycznej. Przez ponad 40 lat pełnił funkcję redaktora naczelnego rocznika "Odrodzenie i reformacja w Polsce".
Profesor Tazbir został odznaczony między innymi Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Uhonorowany tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego i Rosyjskiej Akademii Nauk.
