skarb

Złota moneta celtycka znaleziona w okolicach Opatowa. Grupa poszukiwaczy ze Stowarzyszenia Wspólne Dziedzictwo w trakcie prac z wykrywaczem metali natrafiła na ciekawe znalezisko. W ręce odkrywców wpadła celtycka moneta z I wieku przed Chrystusem na terenie gminy Wojciechowice (woj. świętokrzyskie). Skarb przekazał do sandomierskiej delegatury WUOZ Kamil Bilski ze Stowarzyszenia Wspólne Dziedzictwo z Opatowa. Znaleziona moneta ma średnicę 16,5 mm, grubość 2 mm, a waży 6,29 g. Jest wzorowana na greckich staterach muszlowych. Według historii, Celtowie dotarli na ziemie polskie, gdzie osiedlili się początkowo w okolicach Krakowa. Monety, zwłaszcza złote, były także sposobem gromadzenia i przechowywania majątku, ich posiadanie było świadectwem prestiżu i pozycji społecznej, a także służyły w transakcjach handlowych, np. przy płaceniu danin. Nie jest to pierwsza moneta celtycka znaleziona w okolicach Opatowa. Kilka lat temu podobny skarb, ale wykonany już ze stopu zawierającego w większości srebro znaleziono w centrum miasta. Zainteresowanie Celtów okolicami Opatowa wynikało zapewne nie tylko z tego, że tędy prowadziły szlaki komunikacyjne łączące okolice Krakowa z Kujawami, ale było także związane głównie z możliwościami dostępu do znajdujących się na obrzeżach Gór Świętokrzyskich złóż rud żelaza.

Fascynujące odkrycie we Wrzosowie koło Kamienia Pomorskiego (woj. zachodniopomorskie). Pracownicy w trakcie budowy drogi przypadkiem wykopali z ziemi depozyt z czasów II wojny światowej. O niezwykłym odkryciu poinformowało Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej, publikując wizualizację 3D oraz zdjęcia z wykopalisk. Na udostępnionym materiale można było zauważyć m.in. zastawę stołową - paterę, wazę, talerze i sztućce. "Okazało się, że na głębokości 70 cm od obecnego poziomu drogi prawdopodobnie w dwóch skrzyniach zdeponowana była zastawa stołowa, m.in. patera, waza, talerze, sztućce itp. W drugiej gorzej zachowanej skrzyni umieszczone były fragmenty tkanin, niestety mocno zniszczone. W tej szczęści skrzyni natrafiliśmy również na żelazko i fragmenty obuwia. Na skrzyni leżały również skórzane damskie rękawiczki. Prawdopodobnie pozostawione przez osobę zakopująca depozyt, która miała nadzieję na powrót" - przekazało Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w Kamieniu Pomorskim. Według ekspertów z muzeum skrzynie ukryto w marcu 1945 r. Niewykluczone, że ktoś nie chciał, by zakopane rzeczy wpadły w ręce żołnierzy Armii Czerwonej. Obie skrzynie uszkodziły wrastające do środka korzenie. Gdyby nie to, porcelanowy skarb byłby dziś w całości. Historia poruszyła badaczy, którzy mają nadzieję, że w trakcie prac budowlanych odkrywcy trafią na coś jeszcze.

Niezwykłe odkrycie w Szprotawie w woj. lubuskim. W trakcie archeologicznych badań ratowniczych prowadzonych w związku z inwestycją budowlaną na ul. Odrodzenia dokonano niespodziewanego odkrycia ponad 100 szt. srebrnych średniowiecznych monet. Zdjęcia tego znaleziska udostępnił Lubuski Konserwator Zabytków. Widać na nich, że momenty były dość głęboko pod ziemią, ale zachowały się w dobrym stanie. "W zasięgu dawnej parceli mieszczańskiej, położonej przy jednej z głównych ulic łączących plac rynkowy z Bramą Głogowską (budynek nie zachował się do nią dzisiejszego), natrafiono na znalezisko gromadne. Po wstępnym rozpoznaniu określono, że wszystkie monety to szerokie brakteaty śląskie, które były wybijane w latach 1250-1300. Skarb liczy około 100-150 monet. Ich stan zachowania został oceniony jako dobry. Brakteaty zawierają duży procent srebra, dlatego na powierzchni monet obecna jest delikatna, zielonkawa patyna" - napisał Lubuski Konserwator Zabytków. Zdaniem badaczy monety zostały w sposób przemyślany ułożone, po czym ciasno obwiązane materiałem, zapobiegając tym samym ich rozsypaniu. Nieczęsto podczas badań ratowniczych dokonuje się tak nieoczekiwanego odkrycia o dużym znaczeniu naukowym. Skarb ten poruszył lokalną społeczność. Po konserwacji i badaniach ma trafić do muzeum.

Sensacja archeologiczna na dnie Morza Południowochińskiego - zachodniej części Pacyfiku. Kolejne poszukiwania badaczy przyniosły zdumiewający efekt. We wraku statku odnaleziono porcelanę z czasów dynastii Ming. Tego typu namacalne skarby są rzadkie, ale i najbardziej znane ze wszystkich chińskich antyków z racji na swoje piękno i kunszt rękodzieła sprzed wieków. Agencja Reutera udostępniła nagrania z momentu wydobycia cennych artefaktów i późniejszego ich czyszczenia w laboratorium. Łącznie odnaleziono 580 sztuk chińskiej porcelany i wyrobów garncarskich na dnie Morza Południowochińskiego. W tej zachodniej części Oceanu Spokojnego od wieków spoczywają dwa statki towarowe z czasów panowania dynastii Ming (lata 1368 - 1644). Wraki odkryto w październiku 2022 roku. W ciągu roku poddano je dwóm badaniom głębinowym. Wraki statków zachowały się w dobrym stanie. Zawierają także inne artefakty - wyroby miedziane, żelazne, bambusowe i drewniane.

Nagranie uchwyciło moment, w którym poszukiwacz z Wielkiej Brytanii dokonał unikalnego znaleziska na środku pola. Film z tego zdarzenia udostępniła agencja Reutera. 48-letni Matthew Hepworth usłyszał wyczekiwany sygnał swojego wykrywacza metali i zaczął kopać w ziemi. W pewnym momencie jego oczom ukazało się coś niezwykłego - pochodzący prawdopodobnie z XV wieku złoty pierścień. Rzadki przedmiot miał charakter ikonograficzny. Posiadał wizerunek Matki Boskiej i małego Jezusa. Znalezisko zostało zgłoszone zarówno właścicielowi pola, jak i odpowiedniemu urzędowi. Teraz trwa proces, który ma potwierdzić, czy wykopany pierścień faktycznie można uznać za skarb. Jednak mimo braku oficjalnych wyników, Hepworth już czuje się podekscytowany oraz "zaszczycony" dokonanym odkryciem. - To przywilej dla mnie, że mogłem go znaleźć i uratować - powiedział. Poszukiwacz ma już na swoim koncie kilka cennych odkryć, m.in. rzadką srebrną pieczęć czy miejsce pochówku z epoki brązu. Hepworth uważa, że oglądanie w muzeum znalezionych przez siebie artefaktów, kawałków historii jest "pięknym uczuciem". - Miło jest zobaczyć swoje imię obok tego, co znalazłeś. I będzie tam na zawsze dla przyszłych pokoleń - powiedział, dodając, że swoimi sukcesami promuje hobby związane z poszukiwaniami cennych artefaktów za pomocą wykrywacza metali. On sam zajmuje się tym już od 32 lat. W Polsce, zgodnie z obowiązującym prawem, do poszukiwań zabytków z wykrywaczem metali wymagane jest uzyskanie wcześniej niezbędnego pozwolenia.

Zagadka o skradzionym skarbie z Wawelu przez Prusaków dekadami nurtowała Austriaków i krakowian. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Wszystko dlatego, że w 1794 r. w Berlinie padł rozkaz, by odnaleźć miejsce przechowywania skarbów koronnych, które przez stulecia należały do polskich monarchów. Najpierw armia Prus natknęła się na złote ozdoby i rzeczy chowane przez Stanisława Augusta Poniatowskiego i dopiero potem weszła do skarbca. Po roku okupacji miasta okazało się, że do Krakowa wkrótce wejdą Austriacy w ramach traktatu rozbiorowego Rosji, Prus i Austrii. Wtedy zadecydowano, aby pod osłoną nocy zabrać łupy do Berlina. O tym, gdzie mogą się dokładnie znajdować powstawały legendy. Dopiero po dłuższym czasie potwierdzono, że w 1811 r. Fryderyk Wilhelm III przetopił polskie korony, berła i jabłka królewskie. Natomiast z pozyskanego srebra i złota wybito pruskie monety, a kamienie szlachetne sprzedano. Ze wszystkich skarbów odnaleziono jedynie miecz koronacyjny i kopia włóczni, którą Bolesław Chrobry otrzymał od cesarza Ottona w 1000 r.

Ta ręcznie odrysowana mapa może być kluczem do odkrycia tajemnicy zaginionego w trakcie II wojny światowej skarbu. Mowa o kilku zakopanych skrzyniach pełnych biżuterii, złota, srebra i rubinów, które w 1944 roku padły łupem nazistowskich Niemiec. Holenderskie Archiwum Narodowe w Amsterdamie upubliczniło serię dokumentów, które przez lata były owiane tajemnicą. W jednej z teczek natknięto się na ręcznie narysowaną mapę i opisy miejsca, w którym może być ukryty skarb zrabowany przez nazistów. Temat szybko stał się wiralem w holenderskich mediach społecznościowych. Do niewielkiej wsi Ommeren, ok. 80 km od Amsterdamu, szturmem zaczęli zjeżdżać poszukiwacze skarbów. Przez tereny gminy Buren przetoczył się front II wojny światowej. To właśnie w okolicach Ommeren spadły niemieckie bomby na skarbiec, w którym przechowywano drogocenne przedmioty. Armia Hitlera otrzymała rozkaz grabieży holenderskich skarbów i zakopania ich w okolicznych lasach. Ta niesamowita historia budzi pewne obawy wśród mieszkańców dzisiejszej miejscowości. - Tak, to oczywiście spektakularna wiadomość, która zachwyciła całą wioskę. Przyjeżdżają tu jednak ludzie, którzy stąd nie pochodzą - przyznał Marco Roodveldt, mieszkaniec Ommeren. Od kilku tygodni poszukiwacze skarbów zjeżdżają się do gminy Buren i na własną rękę szukają artefaktów. - Kopią i robią to bez pozwolenia. Powoduje to pewien niepokój we wsi - dodał Roodveldt. Lokalne władze opublikowały na swojej stronie internetowej oświadczenie, informując, że na terenie całej gminy obowiązuje zakaz prowadzenia wykopalisk. Opublikowano również ostrzeżenie przypominające, że teren ten był linią frontu podczas II wojny światowej, a pod ziemią wciąż mogą znajdować się groźne niewybuchy.

Co stało się z setkami ton rosyjskiego złota? Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. W trakcie I wojny światowej do oddziału Banku Rosji w Kazaniu wywieziono 500 ton złota. Do tego dochodziły znaczne ilości platyny, srebra, biżuterii oraz obcych walut. Jednak część skarbu zniknęła w tajemniczych okolicznościach. Po rewolucji październikowej skarb ten wpadł w ręce admirała Kołczaka. Do przewiezienia wszystkiego potrzeba było aż trzech pociągów, na które składało się czterdzieści wagonów towarowych wypełnionych drewnianymi skrzyniami. Celem był Irkuck, czyli miasto, które admirał wybrał na swoją nową stolicę. Tam złoto miało posłużyć finansowaniu dalszej wojny z bolszewikami. Jednak, stało się inaczej.

Największy średniowieczny skarb w Polsce odkryto w Środzie Śląskiej. Cały artykuł o niezwykłym znalezisku o wartości ponad 300 mln złotych przeczytasz na portalu WielkaHistoria.pl. Historia skarbu średzkiego ma swój początek na placu budowy centrali telefonicznej i sięga schyłku PRL-u. Znaczącą rolę odegrał tu operator koparki Ryszard Widurski, który dwukrotnie był świadkiem odkopania skarbu. Depozyt ze Środy Śląskiej według ekspertów jest zaliczany do najważniejszych jakie odkryto w XX wieku w Europie. Materiał powstał we współpracy z portalem WielkaHistoria.pl.

Nawet 2,8 mln zł – tyle może być wart średniowieczny skarb odkryty w niewielkiej wsi na terenie Dolnego Śląska. Tamtejsza policja uczestniczyła w czynnościach po odkryciu glinianego naczynia pełnego starych monet. Trwają ich badania, ale już wiadomo, że takiego znaleziska nie było w Polsce od ponad 100 lat. Za przypadkowym odkryciem stoi pies, który odkopał skarb w trakcie spaceru leśnymi ścieżkami. Właściciele psa natychmiast zgłosili odkrycie. Monety prawdopodobnie pochodzą z początku XIII wieku. Ze wstępnych ustaleń wynika, że są to w większości dobrze zachowane brakteaty wybite w ówczesnych mennicach na terenie Brandenburgii, Saksonii lub Śląska. O sensacyjnym odkryciu poinformował Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków. W badaniach uczestniczą także eksperci z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Do sprawy odniosła się dolnośląska policja, która podkreśliła rekordową wartość średniowiecznego skarbu. Funkcjonariusze poinformowali też, że monety posiadają rangę zabytku archeologicznego. W związku z tym są własnością Skarbu Państwa i trafią w najbliższym czasie do jednego z muzeów. Zgodnie z obowiązującym prawem każde tego typu znalezisko należy niezwłocznie zgłosić właściwym organom. Przywłaszczenie odkrytego zabytku jest przestępstwem.