rząd pis(strona 6/10)

Beata Szydło znów ma powody do zadowolenia. Z najnowszego sondażu wynika, że od czerwca zyskuje na popularności. W przeciwieństwie do części jej ministrów, którzy w ciągu miesiąca stracili nawet kilkanaście procent poparcia. Czy prezes PiS Jarosław Kaczyński weźmie to pod uwagę przy rekonstrukcji rządu?

W drugą rocznicę panowania Kaczyńskiego nad Polską można już jak w soczewce dostrzec wyraziście tak zasługę, jak i przekleństwo stylu uprawianej przezeń polityki. Z tego samego stylu politycznego myślenia wzięły się korzyści trudne do przecenienia, ale też lekceważenie dla regulaminów i procedur parlamentarnych czy uderzająca nieporadność ekipy premier Szydło, gdy idzie o nowoczesne metody zarządzania biurokratycznym Lewiatanem.

25 proc. rodaków uważa, że lekarze w Polsce zarabiają za mało, zaś 45 proc., że za dużo - wynika z sondażu dla Wirtualnej Polski na panelu Ariadna. - Domaganie się przez rezydentów podwyżek, może być odbierane w kategoriach roszczeniowych, bo reprezentują zawód, w którym perspektywy finansowe nie są kojarzone z wyzyskiem czy ubóstwem, a wręcz przeciwnie - komentuje dr Tomasz Baran z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Patryk Jaki żąda dymisji Adama Bodnara i zarzuca mu stawanie w obronie układów reprywatyzacyjnych, choć doskonale wie, że to nieprawda. Ale przecież nie o prawdę tu chodzi. Chodzi o "grillowanie" człowieka niewygodnego dla obecnej władzy. Jak to się skończy? Czkawką suwerena.

Kandydatów na najbardziej szkodliwego ministra w rządzie Beaty Szydło jest sporo. Szyszko, Macierewicz, Waszczykowski – te nazwiska przychodzą na myśl jako pierwsze. Na miejsce na podium zasługuje jednak ktoś jeszcze – wicepremier ds. kultury, profesor Piotr Gliński. Gdy obejmował urząd niecałe dwa lata temu, wielu wydawało się, że to względnie łagodny wyrok dla kultury.

Dwa lata od wyborów parlamentarnych minęły jak z bicza strzelił. Działo się tyle, że nie sposób było się nudzić. I choć szczęśliwi czasu nie liczą, a sporo Polaków podobno jest zadowolonych z obecnych rządów, warto podsumować dorobek ekipy rządzącej na półmetku kadencji parlamentu. Obszar wymiaru sprawiedliwości jest dla obecnej władzy szczególnie istotny i rzeczywiście - odniosła ona na polu jego reform niemałe sukcesy.

Kolejne dobre informacje dla rządu Zjednoczonej Prawicy. Opinie o nim są najlepsze od początku jego funkcjonowania. Polepszyły się też notowania Beaty Szydło.

Jeżeli ktoś ma taką władzę jak Kaczyński, to się go ceni. Na pewno byłby najlepszym premierem; i obiektywnie i w świadomości społecznej. Bo kto jest taki wiarygodny, kto by zasługiwał na taki awans w tej hierarchii pisowskiej? Nie ma takiego kontrkandydata poza Kaczyńskim - mówi prof. Henryk Domański w rozmowie z Wirtualną Polską.

Kolejne spotkania Jarosława Kaczyńskiego z Andrzejem Dudą ujawniają, że prezes PiS popełnił - mimo wszystko - błąd, nie biorąc żadnego oficjalnego rządowego stanowiska. Legitymizacja (bo nie legalność) jego władzy, choć cały czas silna, zaczyna słabnąć.

Nie wiem, w co gra prezydent Duda. Najgorsze jest to, że ja go wspierałam. Teraz już nawet nie pamiętam, dlaczego. Bo Komorowski - dzisiaj to widzę - byłby jednak zdecydowanie lepszy. Ma jakąś osobowość, przeszłość itd., podczas kiedy Duda jest z niebytu. Ale gra, żeby mieć odrobinę więcej władzy - mówi prof. Jadwiga Staniszkis w rozmowie z Wirtualną Polską.

Szkoda, że robiąc wydmuszki ze złotych jaj, pisowska "dekoncentracja" zniszczy wiele medialnych instytucji. Ale kiedy PiS-owi zostaną w rękach wydmuszki, ich zawartość nie zniknie. Monika Olejnik nie odleci w kosmos. Tomasz Lis nie zajmie się uprawą kapusty. Setki innych autorów i redaktorów nie wyjadą na zmywak do Anglii. To się PiS-owi nie uda.

W teorii rzecz dotyczy spraw fundamentalnych, zmian ustrojowych oraz "dobra milionów Polaków". W praktyce – oglądamy live z piaskownicy, w której wyrośnięci i udający polityczną dojrzałość (ba, odgrywający role mężów stanu!) chłopcy z niebywałą zapalczywością naparzają się łopatkami po głowach, bo nie mogą się dogadać, jak podzielić między sobą władzę nad poszczególnymi fragmentami podwórka.

Gowin musi znaleźć jakiś sposób, aby skłonić Kaczyńskiego do publicznego opowiedzenia się po jego stronie i zahamowania fatalnych dlań trendów, jakie uruchomione zostały już wewnątrz partii. Dlatego w ostatnich tygodniach dwoi się i troi, ale nie tyle argumentując wprost na rzecz swojej reformy, ale czyniąc wobec PiS i Kaczyńskiego kolejne demonstracje polityczne – pisze Jan Maria Rokita dla WP Opinie.

Kto by przewidział, że biskup tak niechętny upolitycznieniu Kościoła, stanie się współczesną polską wersją Dolores Ibarruri, gromicielem partii rządzącej, prawdziwym młotem na Jarosława Kaczyńskiego? To ci dopiero komedia omyłek, chciałoby się powiedzieć, kiedy patrzy się, jak największy przeciwnik politycznego zaangażowania Kościoła codziennie niemal z coraz większą stanowczością w wir życia politycznego się rzuca, na czele ruchu sprzeciwu staje i w swym radykalizmie nawet co bardziej ospałych przedstawicieli opozycji wyprzedza. Kuriozalne, nieprawdaż?

Brzmi absurdalnie, przesadnie, prowokacyjnie? Jeśli ktoś chce decydować o wszystkim, za wszystko, co się w państwie dzieje, ponosi odpowiedzialność. Zastanówmy się. Powiedzmy sobie, czego z pewnością chce Jarosław Kaczyński i w jakim kierunku prowadzi kraj.

Fałszowanie wyborów przez PiS wywołałoby polski Majdan. Ale można robić różne kombinacje w wersji soft. Wyjście Polski z UE? Może się wydarzyć w konsekwencji działań Kaczyńskiego i jego obozu, nawet niezamierzonych. Co tam opinia międzynarodowa? Kto Erdoganowi czy Putinowi mówi, co ma robić? – mówi Michał Sutowski, politolog, publicysta, autor "Roku dobrej zmiany", w drugiej części rozmowy z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Rozkręca się medialna moda na głodzenie trolli. Wygląda to tak: już nigdy w życiu nie napiszemy niczego na temat, dajmy na to, Krystyny Pawłowicz. Bo posłanka absolutnie na to nie zasługuje, dłużej trolla karmić nie będziemy, a ponadto my, "usuwające" ją z publicznego dyskursu media, tym prostym gestem dowodzimy, że jesteśmy tacy super. Otóż nie, to tak nie działa. I to, co odruchowo wydaje się szlachetnym gestem banowania, równie dobrze można określić jako uszlachetnianie medialnej znieczulicy i hipokryzji.

Warunkiem koniecznym dla Polski jest dzisiaj przyjęcie euro. Ponad naszymi głowami decyduje się właśnie nasz los, bo decyduje się kształt Unii Europejskiej. Właśnie teraz, w tych dniach i tygodniach. A mówiąc konkretnie, przedstawione zostały dwa wielkie plany zmian w Unii – 13 września zrobił to szef Komisji Europejskiej Jean Claude-Juncker, a we wtorek nowy traktat elizejski zaproponował Niemcom i Europie Emmanuel Macron.

Złożona przez prezydenta Andrzeja Dudę propozycja jest w gruncie rzeczy powtórzeniem projektów proponowanych przez PiS. To co łączy te dwa projekty, to przejęcie sądów przez polityków. W wydaniu PiS to przejęcie miało charakter bardziej otwarty, a w wydaniu prezydenta zastosowany jest bufor w postaci jego osoby, która zastępuje Prokuratora Generalnego. Nadto prezydent próbuje, włączając opozycję do wyborów członków KRS, uzyskać jej legitymizację do złamania Konstytucji. W istocie bowiem tym są oba projekty: jawnym i bezprecedensowym złamaniem zapisów Konstytucji.

Czy PiS złamał prezydenta? Zadecydowała piątkowa rozmowa z Kaczyńskim? Z pewnością skala ataku, jaką media bliskie rządowi przeprowadziły między piątkiem a poniedziałkiem na profesora Michała Królikowskiego i samego prezydenta, pokazała głowie państwa i jego środowisku, że otwarty konflikt z PiS będzie dla Andrzeja Dudy osobiście bolesny i trudny. Można też spekulować, że Dudzie po prostu puściły nerwy i w kluczowej dla powodzenia swojego projektu kawaleryjskiej szarży wypadł z siodła. Wielu komentatorów pewnie napisze, że po wakacyjnej przerwie na Krakowskie Przedmieście znów wrócił Adrian.