pomoc(strona 5/76)

Po tragicznych wydarzeniach w Przewodowie, Niemcy zaoferowały Polsce system obrony przeciwrakietowej dla wzmocnienia bezpieczeństwa polskiej przestrzeni powietrznej. Polska odrzuciła niemiecką propozycję, proponując, by Patrioty przekazać Ukrainie. Berlin jest zaskoczony odmową Warszawy. Ambasador Niemiec w Polsce określił decyzję rządu jako "trudną do zrozumienia". Do sprawy odniosła się także niemiecka minister obrony Christine Lambrecht. Jak podkreśliła, propozycję Polski, by Patrioty przekazać Ukrainie, trzeba omówić z NATO i sojusznikami. Wysłanie przez niemiecki rząd baterii Patriot i żołnierzy mogłoby być jednoznaczne z udziałem NATO w wojnie z Rosją w Ukrainie. - Systemy Patriot są przewidziane do zintegrowanej obrony powietrznej NATO i dlatego można było złożyć Polsce tę propozycję. Wszelkie odbiegające od tego propozycje muszą być teraz omówione z NATO i naszymi sojusznikami – powiedziała Christine Lambrecht, minister obrony Niemiec. - Dla nas jako partnera NATO i ze względu na wyeksponowane położenie Polski, a doświadczyliśmy tam przecież tragicznych śmierci, ważne było zaoferowanie Polsce wsparcia w tej szczególnej sytuacji w zakresie tzw. Air Policing – dodała. Materiał Deutsche Welle.

- Kiedy byłam młoda, byłam gotowa umrzeć dla Boga. Gdybym uległa wypadkowi i potrzebowała krwi, odpowiedziałabym, że wolę umrzeć, a moi rodzice pozwoliliby na to – opowiada Sophie Jones. Niemka należała do świadków Jehowy. Od dziecka czuła się jednak mocno kontrolowana przez tę wspólnotę religijną. W wieku 17 lat przyjęła chrzest, niedługo później zachorowała na depresję. W trakcie walki z chorobą oddaliła się od swojej wiary. W wieku 18 lat Sophie, już jako pełnoletnia kobieta, opuściła organizację. Dziś pomaga tym, którzy także chcą z niej odejść. Opowiada o tym, co przeżyła i edukuje innych. Do jej zarzutów odnieśli się niemieccy przedstawiciele świadków Jehowy. Materiał Deutsche Welle.

Z najnowszego sondażu United Surveys dla Wirtualnej Polski wynika, że najmniej zaangażowane w pomoc Ukrainie są Niemcy oraz Francja. Tak uważają Polacy. Do tych wyników w programie "Newsroom" Wirtualnej Polski odniósł się gen. broni rez. dr Mirosław Różański. - Respondenci tego typu wywiadów, czy prowadzonych badań przede wszystkim opierają się na komunikatach, które płyną poprzez media - przekazał prezes Fundacji Stratpoints i przypomniał o trudnościach w podjęciu decyzji kanclerza Niemiec dot. pomocy Ukrainy. - To się zmieniło, ale nie w takim wymiarze, jak strona ukraińska by sobie życzyła i my wszyscy - dodał gość WP. - Ostatnia wypowiedź prezydenta Francji też jest wysoce nieodpowiedzialna - wspomniał dr Różański i dodał, że wypowiedzi typu: "Rosja miała wyjść z tego konfliktu bez szwanku wizerunkowego", nie powinny mieć miejsca. - Jeżeli chodzi o dostawy broni, to faktycznie jest tak, że zarówno potencjał Francji, jak i Niemiec, pozowałby obu tym krajom dostarczyć większe ilości uzbrojenia - podkreślił rozmówca Agnieszki Kopacz i przypomniał, że te państwa są w czołówce producentów uzbrojenia. Wojskowy dodał, że na miarę możliwości naszego kraju, pomoc płynąca z Polski jest imponująca.

- Młodzi ludzie, dziesiątki rannych chłopców, którzy nie mają kończyn. Dla każdego to szok. Szok rozległości ran. One są tak olbrzymie, że my nie widujemy w Polsce czegoś takiego – opowiada dr Łukasz Grabarczyk, neurochirurg z Olsztyna, który zaangażował się w pomoc rannym żołnierzom w szpitalu we Lwowie. Nie chce nazywać siebie bohaterem. Twierdzi, że to po prostu jego obowiązek. - Myślałem, że lekarze są przygotowani na wiele. Wcale tak nie jest, jeżeli widzi się taką skalę bestialstwa, ran i inwalidztwa. To jest coś, co jest trudne do zaakceptowania – podkreśla. Grabarczyk uratował 21-letniego Denisa, ukraińskiego żołnierza, któremu wybuchająca mina uszkodziła kręgosłup. Chłopak walczył pod Mariupolem. Polski lekarz operował go w Ukrainie. Dzisiaj w Olsztynie Denis przechodzi rehabilitację i odzyskuje sprawność. - Najtrudniejsze były ostrzały z czołgów. Jeżeli wybucha mina, jest ostrzał lub leci rakieta, to słychać to. Kiedy strzela czołg, mamy ułamek sekundy. Był dom i nie ma domu, nie ma możliwości reakcji. I to było straszne – opowiada Denis Blizniuk. 21-latek w szpitalu opowiedział dr Grabarczykowi o historii rodziców. Rodzina Denisa pochodzi z Czernihowa, na północ od Kijowa. Ojciec młodego żołnierza zginął w trakcie rosyjskiego ostrzału. Matka Tatiana z poważną raną ręki i nogi trafiła do szpitala, z którego musiała się ewakuować. Kobieta przeżyła masakrę Czernihowa, ostrzał autobusów, którymi cywile próbowali uciekać do Kijowa. Ranna czołgała się w lesie, musiała przedostać się przez rzekę i przejść 4,5 km do innego punktu. - Droga, którą uciekaliśmy, była ostrzeliwana. Nagle kazali nam wysiąść i uciekać, zachowując odstępy, żeby Rosjanie nie strzelali do grup. Mieliśmy szczęście, ludzie na drodze obok już nie. Nie myślałam o tym, że się boję, że tak boli mnie ręka. Robiłam to, żeby przeżyć – opowiada Tatiana Blizniuk. - Wiemy o Buczy, o tym, co działo się pod Kijowem. Prawdę o Czernihowie, który jest zniszczony i zaminowany, dopiero poznamy. Z tego, co opowiada Tatiana, tamte zbrodnie mogły być większe i gorsze – podkreśla Łukasz Grabarczyk. Lekarz obiecał Denisowi, że odnajdzie jego mamę. Podróż ze Lwowa do Kijowa, a finalnie do Olsztyna, odbył pociągiem i samochodem. Mimo alarmów i przelatujących rakiet udało mu się bezpiecznie przetransportować ranną kobietę. - Denis szybko odzyskuje sprawność. Prawa ręka Tatiany jest bardzo uszkodzona, czeka ją poważna operacja w Polsce. Ona bardzo cierpi, ale mamy nadzieję na lepsze jutro – dodaje neurochirurg.