szpital(strona 20/146)

Zespół archeologów z Limy w Peru odkrył stary cmentarz, znajdujący się przy pierwszym hiszpańskim szpitalu zbudowanym w tym mieście w XVI wieku. Specjaliści uważają, że pochowani są tam również trzej ostatni władcy Inków. Lima była siedzibą hiszpańskiego Wicekrólestwa Peru, a wcześniej była zamieszkałą przez cywilizacje przedkolumbijskie. Całe miasto jest usiane wykopaliskami archeologicznymi, zwłaszcza w historycznym centrum, gdzie znajduje się odkryty szpital. Wykopaliska rozpoczęły się w 2020 roku, gdy przypadkiem natrafiono na kości podczas remontu centrum miasta. Hector Walde, szef zespołu archeologów z Urzędu Miasta Lima, powiedział, że znaleziono już szczątki 50 osób, które były członkami misji eksploracyjnych hiszpańskich konkwistadorów. Deformacje czaszek sugerują, że większość z nich zmarła w szpitalu na syfilis. Eksperci poszukują również mumii trzech ostatnich władców imperium Inków: Pachacuteca, Huayny Capaca i Tupaca Yupanqui. Ich szczątki zostały przywiezione tam z Cuzco w XVI wieku, aby złożyć je w ofierze wicekrólowi Peru Andrésowi Hurtado de Mendoza. Jest to kolejna próba odnalezienia inkaskich mumii, ale żadna z dotychczasowych nie była prowadzona z takim rozmachem i przy użyciu takich środków jak obecnie. Szpital Królewski San Andrés służył również jako sierociniec, szkoła podstawowa, posterunek policji i restauracja aż do 2007 r., kiedy to potężne trzęsienie ziemi poważnie uszkodziło budynek.

To miało być propagandowe nagranie z opieki Rosjan nad rannymi ukraińskimi żołnierzami z huty Azowstal. Rosjanie chcą pochwalić się, jak bardzo dbają o rannych jeńców. W rzeczywistości żołnierze pilnują Ukraińców nawet w trakcie posiłków. Agencja Associated Press opublikowała nagranie rosyjskiej telewizji państwowej ze szpitala w obwodzie donieckim, gdzie leczeni są ranni obrońcy Mariupola z huty Azowstal. To m.in. oddział pułku Azow. Rosyjskie materiały mają najczęściej charakter propagandowy, dlatego agencja nie była w stanie ich zweryfikować. Kreml poinformował, że od 16 maja, na terenie huty poddało się w sumie 1730 ukraińskich żołnierzy. Niektórzy zostali zabrani przez Rosjan do byłej kolonii karnej na terytorium kontrolowanym przez wspieranych przez Moskwę separatystów, inni zostali hospitalizowani. By zapewnić żołnierzom humanitarne traktowanie, Czerwony Krzyż pracuje nad zarejestrowaniem ich jako jeńców wojennych. Ukraina ma nadzieję na odzyskanie żołnierzy w ramach wymiany więźniów, jednak rosyjskie władze, nazywając ukraińskich wojskowych nazistami i przestępcami, oskarżyły ich o zbrodnie wojenne i zagroziły postawieniem przed sądem.

Lekarze, ratownicy medyczni i pielęgniarki są cichymi bohaterami wojny w Ukrainie. Medycy w oblężonym Mariupolu niezmiennie od ponad 2 tygodni pracują 24 godz. na dobę, aby ratować życie rannych. Zdecydowana większość z pracujących lekarzy i ratowników w Mariupolu zdecydowała się zostać w mieście po wybuchu wojny. Nie przerywają swojej pracy nawet, gdy na ich placówki spadają bomby lub są ostrzeliwane przez rosyjską artylerię. Wielu z nich zginęło już w wyniku rosyjskich ataków. Ci, którzy przeżyli starają się radzić sobie, mimo braku opatrunków, leków oraz sprzętu, który jest niszczony. Medycy z Mariupola każdego dnia widzą, jak umierają ludzie. W dramatycznych chwilach towarzyszyły im kamery agencji Associated Press, które relacjonują wydarzenia w Ukrainie. Jedną z ofiar był zaledwie 16-letni chłopiec, który został ciężko ranny w wyniku wybuchu bomby, która spadła obok boiska przy szkole. Mimo długich starań, lekarzom nie udało się go uratować. Poinformowali ojca, że jego syn już do niego nie wróci. Reporterzy pokazują tragiczny obraz życia w Mariupolu, który jest jednym z najostrzej atakowanych miast Ukrainy. Położenie miasta, które znajduje się na wybrzeżu Morza Czarnego, pomiędzy anektowanym przez Rosjan Krymem a Samozwańczymi republikami Doniecką i Ługańską sprawiają, że jest to jeden z najważniejszych celów dla armii rosyjskiej. W mieście od początku wojny trwają walki, praktycznie codziennie spadają tu bomby. Nie są oszczędzane budynki cywilne, a także szpitale, szkoły i ośrodki kulturalne. W mieście brakuje wody i żywności, brak jest prądu i ogrzewania. Mariupol jest dzisiaj najprawdziwszym obrazem wojny i tragedii zwykłych Ukraińców.

W środowy wieczór (9 marca) rosyjskie myśliwce zbombardowały miasto Żytomierz. Bomby spadły m.in. na dwa szpitale, w tym jeden dziecięcy, a także na elektrociepłownię. Informację w mediach społecznościowych przekazał mer Żytomierza, Serhij Suchomłyn. Na razie nic nie wiadomo o ofiarach śmiertelnych środowych nalotów. Żytomierz znajduje się ok. 150 kilometrów na zachód od stolicy Ukrainy, Kijowa. Zamieszkuje to miasto ok. 260 tys. ludzi.

Hongkong zmaga się teraz ze szczytem piątej fali COVID-19. 7 marca odnotowano tam ponad 25 tys. nowych przypadków zakażenia koronawirusem. Każdego dnia przybywa średnio 30 tys. nowych zakażeń. Przeciążone szpitale do przechowywania zwłok wykorzystują kontenery chłodnicze. Były one dostarczane na parkingi w pobliżu publicznej kostnicy 7 marca. W Hongkongu, liczącym 7,5 miliona mieszkańców, liczba zgonów wciąż rośnie. Miasto testuje wszystkich swoich mieszkańców trzykrotnie w tym miesiącu, trzymając się strategii "zero COVID", która zakłada kontrolę i maksymalne tłumienia wirusa. Urzędnicy rządowi potwierdzili, że wraz ze wzrostem liczby ofiar śmiertelnych, szpitale muszą teraz używać pojemników chłodniczych do przechowywania zwłok. Zdecydowana większość zgonów związanych z COVID-19 w Hongkongu dotyczy piątej fali, która rozpoczęła się w grudniu 2021 r. Liczba ofiar śmiertelnych od tamtego momentu wyniosła 1561.

Anastasia mieszkała w Kijowie. Gdy zaczęła się wojna, za kilka dni miała rodzić. Wiedziała, że musi uciekać. - Cały czas lekarze zalecali mi, żebym pozostała w szpitalu i nigdzie nie wyjeżdżała. Ja jednak nie chciałam urodzić w miejscu, gdzie właśnie rozpętała się wojna. Wolałam jak najdalej uciec. Wszystko postawiłam na to aby przedostać się na drugą stronę i być daleko od wojny - przyznaje w rozmowie z reporterem WP. Jej historia to gotowy scenariusz na film. Dwa razy przekraczała granicę polsko-ukraińską. - Było naprawdę strasznie. Sama podróż była bardzo trudna. Od samego początku były wielkie korki. Były też kolejki do granicy. Wszędzie było słychać płacz dzieci. Widziałam trudne sytuacje. Zwłaszcza, kiedy kobiety musiały żegnać się ze swoimi mężami. Niektórzy nawet nie decydowali się na rozstanie. Wtedy musieli całymi rodzinami znów wrócić w głąb kraju - relacjonuje kobieta. Gdy w końcu przedostała się na teren Polski, szybko trafiła do szpitala w Przemyślu, gdzie zaczęła rodzić. Na świat przyszła córeczka. - Jestem szczęśliwa, bo urodziła się piękna córeczka i ją bardzo kocham - mówi Anastasia. Więcej w materiale wideo.

Nasz reporter Klaudiusz Michalec był przed szpitalem wojewódzkim w Przemyślu. Rozmawiał z jego rzecznikiem Pawłem Bugirą. Do tej pory na SOR trafiło ok. 80 osób z Ukrainy. - Obecnie 23 osoby przebywają w naszej placówce. Głównym powodem hospitalizacji jest wycieńczenie trudną podróżą i stres. Pojawia się odwodnienie, podwyższone ciśnienie. Z większością tych rzeczy radzimy sobie szybko i te osoby mogą szybko opuścić szpital - mówił Paweł Bugira. - Trafił do nas 73-letni pacjent, mieszkaniec zachodniej Ukrainy. Zdiagnozowano niedokrwienie nogi. Był to stan zagrażający życiu. Podjęto decyzję o szybkiej operacji. Zabieg został przeprowadzony w tym samym dniu. Trwał 5 godzin. Aktualnie pacjent przebywa u nas w szpitalu. Wiemy, że ci, którzy jadą pociągiem, są w trudnych warunkach. Jest tłoczno, jeżeli pan musiał długo stać w pociągu, to mogło się to przyczynić do jego stanu. Jest tam zaawansowana miażdżyca. Mamy obecnie dziesięcioro dzieci w naszym szpitalu. Tu też głównym powodem jest wyczerpanie. Dzieci dochodzą do siebie. Trzy panie urodziły u nas w szpitalu. Praktycznie po przekroczeniu przejścia granicznego zostały przewiezione do nas. Chłopiec był pierwszy, później były dwie dziewczynki. Była radość na oddziale, u tych pań, które są szczęśliwe. Jedna z nich była z Charkowa, w którym odbywają się największe walki - mówił rzecznik szpitala.