strategia(strona 2/5)

Koronawirus. - Mam nadzieję, że nastąpi korekta sposobu walki z epidemią - mówi Andrzej Sośnierz, poseł Porozumienia, komentując rezygnację szefostwa resortu zdrowia. Lekarz i były prezes NFZ przekonuje, że trzeba zacząć wykrywać wszystkie przypadki zakażenia SARS-CoV-2.

Koronawirus. Aby pomimo braku szczepionki nadal móc zapobiegać drugiej fali infekcji jesienią, wirusolog prof. Christian Drosten zaleca zmianę strategii. - Wzorcem ma być Japonia, która polegała na maseczkach i śledzeniu klastrów zakażeń - podkreśla ekspert. Ostrzega również ws. otwartych szkół i biur.

Nie zmieniłem strategii wobec PiS, interesuje mnie tylko, aby w przyszłych wyborach uzyskać wynik, który uniemożliwi samodzielne rządy obu głównym partiom, wtedy w zamian za koalicję będą musiały zgodzić się na nasze postulaty - zapewnia lider Kukiz'15 Paweł Kukiz.

• Spotkanie ws. polskiej strategii na szczyt odbyło się w Belwederze
• Prezydent Andrzej Duda rozmawiał z premier Beatą Szydło
• Obecni byli też ministrowie spraw zagranicznych, obrony i finansów

Racjonalność chwili, działanie pod wpływem impulsu, czy – doraźne zagranie taktyczne, zmniejszające szanse na powodzenie długofalowej strategii – to cechy marnych graczy. I miernych polityków. Dlatego dziwi demonstracyjne opuszczenie sali obrad plenarnych ONZ przez delegację rosyjską (26 br.), gdy przemawiał prezydent Gruzji, Sakaszwilli. To jego ostatnie dni urzędowania: nie może po raz trzeci kandydować. A Gruzja (także pod presją UE) przechodzi bardzo skomplikowany manewr samoograniczenia.

Sprawca ubiegłorocznych zamachów terrorystycznych w Norwegii Anders Behring Breivik powiedział w sądzie, że korzystał z komputerowych gier wojennych, planując swoje ataki - zamach bombowy w Oslo i masakrę na wyspie Utoya.

W środę w Kancelarii Prezydenta ruszą prace nad strategią polityki rodzinnej. - W tej chwili polityka rodzinna ma charakter wyrywkowy, decyzje w tym obszarze często podejmowane są z przyczyn czysto politycznych - zaznacza prezydencka minister Irena Wóycicka.

Niebawem nowa "Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego" - dokument, który zadecyduje o tym, jak Polska podzieli unijne fundusze strukturalne w latach 2010-20 - ma zostać przyjęta przez rząd - informuje "Gazeta Wyborcza".

Rosja przyjęła nową doktrynę wojenną, w której palcem pokazuje na NATO jako źródło zagrożeń. Szczególnie ją niepokoi rozbudowa infrastruktury sojuszniczej w tych państwach NATO, które leżą w jej strefie zainteresowania. Jest przeciwnikiem stacjonowania obcych wojsk na terytoriach innych krajów. Skoro tak, to powinna być także przeciwnikiem samego siebie. Bo przecież sama utrzymuje swoje wojska w wielu krajach. W szczególności wbrew porozumieniu pokojowemu podpisanemu po wojnie z Gruzją w 2008 roku wciąż na terytoriach Abchazji i Osetii Południowej stacjonują rosyjskie wojska w ilościach przewyższających te, jakie tam były przed wojną. Łamie umowę podpisaną przez siebie i wynegocjowaną przez UE. Ale to nie wszystko. Brnie dalej: przygotowuje rozmieszczenie dodatkowych i stałych baz wojskowych w Abchazji i Osetii, czyli formalnie, w świetle prawa międzynarodowego, na terytorium Gruzji wbrew woli jej władz.

W ubiegłym tygodniu odbyła się w Londynie międzynarodowa konferencja na temat Afganistanu. Jej motywem przewodnim stał się program pojednania i reintegracji z talibami, rozumiany jako przeciąganie ich na stronę sił rządowych za pieniądze. Mówiąc najkrócej - program przekupywania przeciwnika. W tym celu ustanowiono specjalny wielomilionowy fundusz. Czy ta koncepcja przyniesie pozytywne efekty? Warto zauważyć, że jest to już trzecia w przeciągu niespełna roku poważna próba koncepcyjnego podejścia do rozwiązania problemu afgańskiego. Pierwsza miała charakter dyplomatyczny, druga militarny, a w obecnej dominuje aspekt finansowy.

Dodatkowe 30 tysięcy żołnierzy USA w Afganistanie nie zmieni oblicza tej wojny - twierdzą eksperci w rozmowach z Wirtualną Polską. Zdaniem gen. Kozieja, lepiej byłoby rozpocząć już dzisiaj przekazywanie pełnej odpowiedzialności za władzę i bezpieczeństwo samym Afgańczykom. Nie zgadza się z tym afganolog Jakub Gajda. Jego zdaniem, decyzja wysłaniu dodatkowych oddziałów była jak najbardziej słuszna. By odwrócić losy tej wojny, trzeba jednak zmienić świadomość samych Afgańczyków, a to potrwa latami.

Strategia polskiego zaangażowania w Afganistanie zakłada zwiększenie polskiego kontyngentu w tym kraju - od kolejnej, siódmej zmiany - do poziomu 2600 żołnierzy w rejonie operacji i dodatkowych 400 w strategicznym odwodzie - poinformował szef MON Bogdan Klich. - Decyzja o możliwym zwiększeniu polskiego kontyngentu w Afganistanie to odpowiedź na potrzeby sojuszników z NATO - wyjaśniał minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski.

Prezydent Barack Obama oświadczył swemu afgańskiemu odpowiednikowi Hamidowi Karzajowi, że oczekuje "rozsądnych postępów" w dziedzinie bezpieczeństwa w Afganistanie w ciągu najbliższych 18-24 miesięcy - oznajmił rzecznik Białego Domu. Obama dodał, że po upływie tych okresów zostanie dokonana ocena skuteczności działań sił USA i ich sojuszników w Afganistanie.

Prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama przedstawi swą nową strategię w wojnie w Afganistanie, przemawiając 1 grudnia w akademii wojskowej West Point - poinformował rzecznik Białego Domu Robert Gibbs. Jak mówił Gibbs, za osiem-dziewięć lat amerykańskich wojsk nie będzie już w Afganistanie.

Nowa doktryna wojenna Rosji, która przed końcem tego roku zostanie przedstawiona prezydentowi Dmitrijowi Miedwiediewowi, będzie dopuszczała prewencyjne użycie broni jądrowej, w tym w wojnie regionalnej lub nawet lokalnej. Powiadomił o tym sekretarz Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej Nikołaj Patruszew.

Kampania w Afganistanie staje się coraz bardziej gorącym tematem dyskusji zarówno na szerokiej arenie międzynarodowej, jak i u nas w kraju. Ważnym impulsem i punktem odniesienia tych dyskusji stał się ostatni raport gen. McChrystala, głównodowodzącego siłami międzynarodowymi w Afganistanie. Raport ten nie pozostawia złudzeń. Strategia prezydenta Baracka Obamy ogłoszona wiosną tego roku jest zagrożona. Nie przynosi efektów.

Ponosimy w Afganistanie coraz cięższe ofiary. Pojedyncze zdarzenia układają się w czarną serię. Trzeba z tego wyciągnąć wnioski bardziej generalne, niż tylko wojskowe. Wojskowe oczywiście także, ale to już nie jest wystarczająca reakcja. Potrzebne jest naturalnie coraz lepsze uzbrojenie i wyposażenie kontyngentu, trzeba doskonalić taktykę wojskową i sztukę dowodzenia. I to się robi. Ale reagować musi nie tylko wojsko. Także państwo jako całość musi zacząć rewidować swoją strategię wobec Afganistanu. Musi podejmować działania polityczne, zwłaszcza na forum NATO. Nie można ograniczać się do magicznego zaklęcia, że to nasz sojuszniczy obowiązek, że musimy tam być, bo jest tam NATO, że jest to egzamin wiarygodności sojuszu i w konsekwencji bezrefleksyjnie lgnąć tam, jak ćma do światła.

Rosja ma nową strategię bezpieczeństwa narodowego. O zawartych w niej celach i ocenie zagrożeń dla Rosji pisałem na tych stronach w komentarzu pt. Kto zagraża Rosji? Z prezentowanego w tej strategii podejścia do świata zewnętrznego wynika jednoznacznie intencja odbudowy pozycji Rosji jako jednego z centrów współczesnego świata i powrotu do dawnego podziału tego świata na strefy wpływów, przy zagwarantowaniu sobie szczególnych praw do wyłącznej strefy wpływów na tzw. przestrzeni po- i wokółradzieckiej (Azja Środkowa, Kaukaz, Europa Wschodnia). Swoją tożsamość strategiczną Rosja buduje głównie na kanwie opozycji do Zachodu, w szczególności USA i NATO.

Sekretarz generalny NATO Jaap de Hoop Scheffer ostrzegł w Londynie przed rozlaniem się fali terroryzmu na świecie w razie niepowodzenia wojsk Sojuszu w Afganistanie. Jak powiedział, odejście oddziałów NATO z Afganistanu oznaczać może, iż kraj ten dostanie się w ręce talibów.

Przyjęta w tym roku strategia udziału sił zbrojnych w operacjach międzynarodowych już po kilku dniach jej obowiązywania nie wytrzymała pierwszego zderzenia z praktyką. W obliczu kryzysu budżetowego w MON pojawiły się natychmiast dość chaotyczne decyzje polityczne bez oglądania się na dopiero co ustalone zasady strategiczne. Ogłoszono np. rezygnację z misji ONZ uważając, że najłatwiej będzie sięgnąć po oszczędności na operacjach międzynarodowych. W praktyce - oszczędności z tego tytułu okazują się co najwyżej symboliczne. Za chwilę zresztą podjęto decyzję wręcz odwrotną: włączono się dodatkowo w jeszcze jedną misję ONZ, tym razem w Czadzie, aby na tym właśnie trochę zaoszczędzić.