wspomnienia(strona 2/3)

Wewnątrz kłębił się tłum. Kolejkę stanowił niekończący się korowód, trudno było się zorientować, kto należy do "ogonka", a kto chce tylko popatrzeć. A było na co. Rzucono bezkartkowe słodycze, kawę i jakieś owoce - wspomina Internautka Lucyna Turek. Przed Bożym Narodzeniem, te pozornie zwyczajne produkty, w PRL dla wielu były trudnym do zdobycia rarytasem.

Razem z kolegami podjęliśmy decyzję, a pracowałem na granicy, że jako pierwsi otworzymy ogień do wojsk z DDR - pisze Internauta Józef Malicki, we wspomnieniach ze stanu wojennego, przesłanych do redakcji. - Przed wyjazdem do pracy uprzedziłem żonę, że mogę nie wrócić, że ma być silna i przygotowana na najgorsze - wspomina.

Obawa, niepewność i strach - takie uczucia towarzyszyły opozycjonistom w pierwszych dniach stanu wojennego. W przeddzień rocznicy tego wydarzenia w kościele pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie odbyła się wieczornica w hołdzie ofiarom stanu wojennego.

Obawa, niepewność i strach - takie uczucia towarzyszyły opozycjonistom w pierwszych dniach stanu wojennego. W przeddzień rocznicy tego wydarzenia w kościele pod wezwaniem Świętego Krzyża w Warszawie odbyła się wieczornica w hołdzie ofiarom stanu wojennego.

To był człowiek bardzo samotny i nieszczęśliwy. Różniło nas wyobrażenie o tym, co jest możliwe i co trzeba zrobić, żeby powstał wyłom w systemie komunistycznym - powiedziała w rozmowie z Wirtualną Polską prof. Jadwiga Staniszkis. - Odeszła postać wyjątkowo ważna, wręcz symboliczna - powiedział WP.PL Janusz Piechociński, uczestnik obrad Okrągłego Stołu. - Pan Tadeusz był cudownym człowiekiem, postać wręcz ojcowska - wspominała Małgorzata Niezabitowska, rzecznika rządu Mazowieckiego. - To jest postać historyczna i niezwykle zasłużona - powiedział Wirtualnej Polsce Józef Oleksy. - Dla nas gówniarzy był ojcem i wychowawcą - podkreślił Władysław Frasyniuk.

Część z nich pracowała tutaj przez całe życie. Część urodziła się tutaj, chodziła tutaj do żłobka czy przedszkola. Życie ich wszystkich związane jest z ZPC "Ursus"

Pędzenie bimbru, gra w pokera, aresztowania, pukający do drzwi żołnierze z karabinami i poczucie grozy, a niekiedy też sentyment - tak 13 grudnia sprzed 30 opisują Internauci Wirtualnej Polski, którzy przesłali do naszej redakcji swoje wspomnienia z tego dnia. Na historię stanu wojennego składają się miliony unikatowych indywidualnych doświadczeń, często bardzo odmiennych od siebie. Wspomnienia przesłane do redakcji pozostawiamy bez komentarza, zapraszamy do dzielenia się własnymi opiniami na ten temat.

Co ze stanu wojennego najbardziej utkwiło w pamięci politykom? Konspirowanie - mówi Ryszard Czarnecki (PiS). - Konspirowanie było w modzie, było formą szpanowania, dziewczynom się to podobało i jeśli ktoś tego nie robił, miał mniejsze szanse na wstępie - śmieje się europoseł. Zobacz film i przekonaj się, że nie wszystkim jest do śmiechu. O stanie wojennym opowiadają nam jeszcze Bolesław Piecha (PiS), Adam Szejnfeld (PO), Katarzyna Piekarska (SLD) i Stanisław Żelichowski (PSL).

Czy pamiętam, co robiłem 1 września? Co za pytanie! Każdy, kto przeżył ten dzień, pamięta go w najdrobniejszych szczegółach - opowiada Władysław Bartoszewski w wywiadzie dla "Rzeczpospolitej". Dzień wybuchu wojny wspominają również Richard Pipes i aktor Witold Pyrkosz.

- Nie muszę wierzyć, że francuska zakonnica została uzdrowiona za przyczyną Jana Pawła II, tak samo jak nie muszę wierzyć w objawienia w Lourdes, mówi "Gazecie Wyborczej" o. Wacław Oszajca, wykładowca m.in. jezuickiego Kolegium Bobolanum.

W katowickim oddziale IPN kończy się śledztwo w sprawie "spisku komunistycznych służb specjalnych kierujących zamachem na Jana Pawła II w maju 1981 r." IPN planuje wydać publikację, w której będą zeznania Alego Agcy - ujawnia "Dziennik Polski".

Żaden inny papież wybrany na głowę Kościoła nie był tak bliski Polakom, jak Jan Paweł II. Pięć lat po śmierci nadal o Nim pamiętamy, ze łzą w oku nazywając Go Ojcem. Dziś o 21.37 wielu Polaków i Internautów wstrzyma oddech.

Byłem jednym z setek tysięcy ludzi uczestniczących w mszach papieskich. Robiły na mnie ogromne wrażenie. To były wyjątkowe przeżycia, to był powiew wolności. Okazało się wtedy, że obok komunistycznej Polski istnieją pokłady niezależności, wolności - mówi w rozmowie z Krzysztofem Skowrońskim Maciej Płażyński, poseł niezrzeszony, prezes Wspólnoty Polskiej.

W piątą rocznicę śmierci Jana Pawła II pytamy posłów, czy legenda papieża Polaka rozrasta się czy zanika. - Za życia Jana Pawła II uwielbienie do Niego było powierzchowne, obecnie, po pięciu latach od jego śmierci towarzyszą nam uczucia głębsze, lepiej rozumiemy Jego nauki - mówi Iwona Śledzińska - Katarasińska (PO). - Nie jestem człowiekiem wielkiej wiary, ale Jan Paweł II będzie zawsze żył w moich myślach. Brakuje nam takich autorytetów i dlatego szanujmy autorytet papieża Polaka, bo tendencje do ich niszczenia - twierdzi Bartosz Arłukowicz (Lewica). - Lata pokażą na ile jesteśmy w stanie realizować misję Jana Pawła II, to nie są proste recepty, by bezinteresownie koncentrować się na wspólnym dobru - mówi Zbigniew Ziobro (PiS).