okrągły stół(strona 2/4)

Andrzej Duda w rozmowie na okoliczności 30. rocznicy rozpoczęcia obrad Okrągłego Stołu przyznał, że Tadeuszowi Mazowieckiemu należy się pomnik. Zdaniem prezydenta powinien on stanąć w Warszawie.

Okrągły Stół, szczególnie w kolejną, 30. już rocznicę rozpoczęcia obrad, przypomina nam, że w przestrzeni politycznej i medialnej - pomimo niewątpliwego sukcesu - pozostawił po sobie również wiele nierozstrzygniętych spraw. Czy z upadającą władzą trzeba było iść na kompromis? Jakie były alternatywy? Te pytania nie przestają być aktualne.

Tuż po wyborze Lecha Kaczyńskiego na prezydenta Warszawy gratulacje przesłał mu Czesław Kiszczak. Generał przy okazji wysłał mu też zdjęcia z Magdalenki, za które później dostał podziękowania.

W sieci pojawiło się nieznane zdjęcie Krystyny Pawłowicz. Posłanka PiS była uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu, zasiadając w roboczej grupie ds. stowarzyszeń.

Przewodniczący SLD Włodzimierz Czarzasty uderzył ostatnio w opozycjonistę czasów PRL Władysława Frasyniuka oceniając, że po 1989 roku komuniści w Polsce wcale nie zostali "pokonani". - Mam wrażenie, że było już późne popołudnie i Włodzimierz Czarzasty odpowiadając mi wypił o jedną lampkę wina za dużo - ocenia w rozmowie z Wirtualną Polską Frasyniuk.

- Kiedy słyszę, że tak zwany komunizm został obalony, to jest w tym wiele niepotrzebnej fantazji - ocenia Leszek Miller. - Mówiąc dokładnie, tak zwany komunizm został rozwiązany za porozumieniem stron - dodaje były premier.

- To jest moment historyczny w IPN, jeszcze nigdy taka ilość nie została za jednym razem ujawniona z katalogu zastrzeżonego. Są tam pojedyncze kartki, ale są też teczki, które mają tysiące stron. Zbiór zastrzeżony był poza kontrolą IPN. Szefowie służb uznali, że należy tam schować pewne dokumenty - powiedział w programie "Minęła 20" w TVP Info wiceszef Kolegium IPN Sławomir Cenckiewicz.

- Kiszczak popełnił w życiu zbyt wiele świństw, by go nazwać go człowiekiem honoru. Ale bywał nim na szczeblu prywatnym. Kiedy sam zadałem mu to pytanie, odpowiedział: ''Moja odpowiedź nie ma najmniejszego znaczenia. Niech to osądzą czytelnicy'' – mówi w rozmowie z WP Jerzy Diatłowicki, autor książki ''Człowiek honoru?'', wydanego niedawno obszernego wywiadu-rzeki z generałem.

Kolejne wybory miały być już przeprowadzone według zasad całkowicie demokratycznych.

Być może gdyby Wałęsa miał inny charakter, gdyby można nim było sterować, dałby sobie pomóc. Ale to jest człowiek, któremu nic nie można powiedzieć. A teraz, do tego wszystkiego jest zaszczuty - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską była działaczka opozycji w okresie PRL, posłanka PO Henryka Krzywonos-Strycharska. Jej zdaniem "jeśli w teczkach jest coś na Jarosława Kaczyńskiego czy kogoś z PiS-u, to zostanie delikatnie usunięte".

Ci młodzi chłopcy, którzy w połowie lat 80. tak ostro występowali przeciwko komunie, wiedzieli, że w "Wujku" strzelano do robotników, znali przypadki niezwykle okrutnych działań SB - w Wałbrzychu podłączano jądra działaczy opozycji do prądu, w 1984 r. zamordowany został ksiądz Jerzy Popiełuszko. Nie mogli dłużej godzić się na tak brutalną tyranię. Liczyli się z najgorszym scenariuszem, nie wykluczali, że za to, co robią może ich spotkać śmierć. Nie zastanawiali się, czy wpadną tylko kiedy się to stanie - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską dziennikarz Igor Janke o działaczach Solidarności Walczącej, najgłębiej zakonspirowanej podziemnej organizacji w komunistycznej Polsce. Właśnie ukazała się jego książka "Twierdza. Solidarność walcząca - podziemna armia".

Stefan Bratkowski, wybitny dziennikarz, publicysta i jeden z uczestników Okrągłego Stołu, wspomina w rozmowie z PAP, jak w latach 80. ub. wieku Polska za sprawą Solidarności trafiła na czołówki światowych mediów, i kiedy uświadomiono sobie znaczenie Okrągłego Stołu nie tylko dla Polski.

Marzeniem prezydenta Putina jest odbudowa ZSRR, a aneksją Krymu wywołał niepokój w byłych państwa Związku - ocenia w rozmowie z Wirtualną Polską Krzysztof Boruc, analityk wojskowy z Centrum Badań nad Terroryzmem Collegium Civitas. Ekspert przypomina, że przywódcy republik postsowieckich wysłali do prezydenta Rosji "listy wiernopoddańcze, wychwalające wielkiego wodza". - Oni trzęsą się ze strachu - mówi.

W Warszawie zakończyły się, trwające od 6 lutego, obrady "Okrągłego Stołu". Podczas negocjacji przedstawicieli rządu i opozycyjnych organizacji społecznych uzgodniono legalizację NSZZ "Solidarność", wprowadzenie pluralizmu politycznego, wolności słowa, niezawisłości sądów, dostęp opozycji do środków masowego przekazu oraz termin częściowo wolnych wyborów do Sejmu, w których opozycji zagwarantowano 35 procent mandatów, oraz wolnych wyborów do Senatu.

Wojsko strzela do ludzi. Padają trupy. Milicja bezlitośnie bije, niezależnie od wieku i płci. Także strzela. Ludzie, którzy domagają się wolności, umierają na ulicach w kałużach krwi. Brzmi znajomo? Ale to niekoniecznie Ukraina AD 2014. To także Polska Rzeczpospolita Ludowa AD 1970 czy 1981 - pisze Łukasz Warzecha w WP.PL.

Aleksander Kwaśniewski, ku zaskoczeniu i bez wiedzy najważniejszych osób w PZPR, zaproponował zorganizowanie wolnych wyborów do Senatu. Opozycja natychmiast podchwyciła pomysł. Dzięki temu 4 czerwca wybory do Senatu były całkowicie demokratyczne i pokazały, jak niskim poparciem PZPR cieszy się w społeczeństwie. - Zapewne Jaruzelski inaczej wyobrażał sobie kres swoich rządów, ale samemu Kwaśniewskiemu udał się marcowy gambit z Magdalenki, bowiem w końcu 1995 r. to właśnie on wprowadził się do pałacu prezydenckiego - pisze w artykule dla WP.PL prof. Antoni Dudek.

25 lat temu w podparyskim miasteczku nasłuchiwałem wieści z Warszawy. Tak, jak chyba nigdy wcześniej nie nasłuchiwałem wieści skądkolwiek. Zaczęły się obrady Okrągłego Stołu. Już wtedy wiedziałem, że idą zmiany ogromne, choć finał przeszedł moje największe nadzieje. Od połowy 1986 roku czułem, że gigantyczne koło historii ruszyło i to w ZSRR - pisze Waldemar Kuczyński w felietonie dla WP.PL.

OPZZ wymknął się spod kontroli PZPR i stał się trzecim dużym graczem przy Okrągłym Stole. Ku zaskoczeniu Wojciecha Jaruzelskiego, szef związku Alfred Miodowicz domagał się reform bardziej radykalnych niż "Solidarność". Miodowicz szukał nawet wsparcia w Moskwie. Po latach żałował podpisania umów Okrągłego Stołu.