Marek Borowski

Marek Borowski to polski polityk oraz ekonomista, pięciokrotnie był posłem (w latach 1991–2005 i 2007–2011), sprawował też mandat senatora VIII i IX kadencji. Znajdował się na stanowisku premiera, ministra finansów i marszałka Sejmu, był też przewodniczącym Socjaldemokracji Polskiej.

Marek Borowski – wykształcenie

Marek Borowski urodził się 4 stycznia 1946 roku w Warszawie, tam chodził do Liceum Ogólnokształcące nr XIV. Marek Borowski jest absolwentem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie SGH), którą ukończył otrzymując tytuł magistra ekonomii; specjalizował się w międzynarodowych stosunkach gospodarczych. Podyplomowo studiował też finanse. Działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1967 roku, a w 1968 roku wziął udział w marcowych protestach, za co został wydalony z uczelni i na jakiś czas musiał przerwać naukę.

Marek Borowski – działalność zawodowa

Marek Borowski rozpoczął swoją karierę zawodową, zatrudniając się w 1968 roku jako sprzedawca w Domu Towarowym „Centrum”, gdzie pracę zakończył w 1982 roku na stanowisku specjalisty ds. ekonomicznych. Później pracował w Ministerstwie Rynku Wewnętrznego jako zastępca dyrektora, a później jako dyrektor departamentu ekonomicznego. Borowski zajmował się pracami nad reformą ekonomiczną Władysława Baki i Zdzisława Sadowskiego.

Marek Borowski – działalność polityczna

Marek Borowski był członkiem PZPR do 1990 roku, od 1989 do 1991 roku pełnił funkcję wiceministra rynku wewnętrznego, zajmował się wtedy prywatyzacją handlu i turystyką. Marek Borowski należał też do grupy założycielskiej Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej; po powstaniu partii objął w niej funkcję wiceprzewodniczącego. W 1991 roku otrzymał mandat poselski, który sprawował od I do IV kadencji Sejmu, początkowo działając też w Komisji Polityki Gospodarczej, Budżetu i Finansów.

Od października 1993 do lutego 1994 roku znajdował się na pozycji wicepremiera i ministra finansów – z pełnienia tych funkcji zrezygnował przez śledztwo w sprawie domniemanych nieprawidłowości prywatyzacyjnych. Propozycja przekształcenia sojuszu SLD w partię polityczną wyszła po raz pierwszy właśnie od Marka Borowskiego. Dołączył on do SLD w 1999 roku, obejmując funkcję wiceprezesa, i należał do niej do 2004 roku. Między październikiem 2001 a kwietniem 2004 był marszałkiem Sejmu IV kadencji.

Wraz z Andrzejem Celińskim, Izabellą Sierakowską, Tomaszem Nałęczem i innymi Borowski założył Socjaldemokrację Polską 26 marca 2004 roku. Polityk wystartował w wyborach prezydenckich 2005, ale odpadł w I turze; wyraził wtedy swoje poparcie dla kandydata Donalda Tuska. W 2006 roku Borowski działał w grupie osób organizujących koalicję Lewica i Demokraci, w tym roku został radnym Sejmiku Województwa Mazowieckiego. W 2007 roku wywalczył mandat poselski, który pełnił do 2011 roku. W latach 2011 i 2015 wyborcy przyznali mu mandat senatorski. Marek Borowski opuścił SDPL w 2015 roku.

Marek Borowski – życie prywatne

Marek Borowski pochodzi z rodziny polsko-żydowskiej, jego ojciec działał w Komunistycznej Partii Polski, był też dziennikarzem dziennika „Życie Warszawy”. Marek Borowski ma żonę i syna.

Marek Borowski – odznaczenia

Marek Borowski otrzymał cztery odznaczenia w 2002 roku: Order Uśmiechu, estoński Order Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy, maltański wyróżnienie Honorary Companion of Honour Narodowego Orderu Zasługi i tytuł honorowego obywatela Piły. W 2005 Borowskiemu przyznano Krzyż Wielki Orderu „Za Zasługi dla Litwy”, a w 2014 roku francuskie odznaczenie Oficera Legii Honorowej.