Andrzej Olechowski

Andrzej Olechowski – polityk i ekonomista, były minister finansów (1992) i spraw zagranicznych (1993–1995); współzałożyciel Platformy Obywatelskiej.

Andrzej Olechowski – informacje ogólne

Andrzej Olechowski urodził się 9 września 1947 roku w Krakowie, ukończył ekonomię w warszawskiej SGPiS, pracował Narodowym Banku Polskim, Banku Handlowym w Warszawie. W 1992 roku zastąpił Karola Lutkowskiego na stanowisku ministra finansów, a w latach 1993–1995 był ministrem spraw zagranicznych. Andrzej Olechowski był jednym z inicjatorów odpowiadających za powołanie do istnienia Platformy Obywatelskiej. W 2000 i 2010 roku kandydował na stanowisko prezydenta RP.

Andrzej Olechowski – wykształcenie i początki działalności

Andrzej Olechowski studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). W tym okresie działał w Rozgłośni Harcerskiej, a także Radiowej Trójce obok Wojciecha Manna. Po ukończeniu studiów magisterskich w 1992 roku Andrzej Olechowski rozpoczął pracę w Genewie dla organu pomocniczego ONZ – Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju.

W 1979 roku otrzymał tytuł doktora nauk ekonomicznych. Dalsze etapy kariery Andrzeja Olechowskiego wiązały się z pracą dla Instytutu Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego i Banku Światowego. W tym okresie Andrzej Olechowski współpracował z Ministerstwem Spraw Wewnętrznych. W 1987 roku powrócił do Polski; wziął udział w obradach Okrągłego Stołu, reprezentując rządowy zespół ds. gospodarki i polityki społecznej. Między 1989 a 1991 rokiem Andrzej Olechowski był zastępcą prezesa Narodowego Banku Polskiego.

Andrzej Olechowski – zaangażowanie polityczne

Andrzej Olechowski był ministrem finansów w 1992 roku w rządzie Jana Olszewskiego, który w czerwcu tego właśnie roku odwołano. W latach 1993–1995 był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Waldemara Pawlaka, reprezentując Bezpartyjny Blok Wspierania Reform, z którym związani byli między innymi Lech Wałęsa i Zbigniew Religa. W 1995 roku Andrzej Olechowski był jednym z założycieli Ruchu Stu, a w 1997 roku popierał Unię Wolności w wyborach do Parlamentu.

W 2000 roku Andrzej Olechowski startował w wyborach prezydenckich, które przegrał na rzecz Aleksandra Kwaśniewskiego. W styczniu 2001 roku Andrzej Olszewski, Donald Tusk i Maciej Płażyński założyli Platformę Obywatelską. W 2002 roku Olechowski bezskutecznie kandydował na stanowisko prezydenta Warszawy, którym został Lech Kaczyński. W 2009 roku wystąpił z PO, a rok później niezależnie wystartował w wyborach na prezydenta RP, które wygrał Bronisław Komorowski.

Andrzej Olechowski – inna działalność

Andrzej Olechowski pracował na wielu stanowiskach w sektorze publicznym i spółkach prywatnych. Zasiadał w radach nadzorczych PKN Orlen, PLL LOT, Banku Handlowego czy wydawnictwa Czytelnik, był też udziałowcem Banku Inicjatyw Gospodarczych. Olechowski wykładał na uczelniach wyższych: Collegium Civitas, Akademii Teologii Katolickiej i Uniwersytecie Jagiellońskim.

W 2011 roku Andrzej Olechowski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2000 roku został wyróżniony Nagrodą Kisiela. W 1994 roku Andrzeja Olechowskiego wyróżniono Diamentowym Laurem Umiejętności i Kompetencji; był też dwukrotnym laureatem nagordy Wiktory.