staniszkis(strona 2/2)

Jeszcze na studiach, czytając prace Norberta Wienera, twórcy cybernetyki, byłam zafascynowana jego tezą, iż zmiana polega na przekształceniu informacji, a nie – energii. Strumienie informacji w kolejnych stadiach rozwoju przyjmowały coraz bardziej złożoną postać: wartości fizycznej, wzoru chemicznego, przez kod DNA w komórkach aż do „digitalnych” sieci neuronowych w mózgu. Te ostatnie były wciąż – podobnie jak poprzednie formy – oparte na logice dwuwartościowej, dającej się ująć w postaci zero-jedynkowej. Ale oprócz „mózgu” wykształcił się „umysł”, wyłoniony ze współpracy owych sieci z obszarami (funkcjami mózgu) wymykającymi się tej binarnej logice. Chodzi o procesy biochemiczne wzbudzające energię – z jednej strony, i – z drugiej – złożone algorytmy, zanurzone w pokładach pamięci, wprowadzające do pracy mózgu czynnik czasu.

Profesor Jadwiga Staniszkis uważa, że stosunki Unii Europejskiej i Rosji są niesymetryczne. Gość "Salonu Politycznego Trójki" przyznała, że ostatni szczyt Rady Europejskiej w sprawie sytuacji w Gruzji obnażył wewnętrzne pęknięcie Europy, co objawiło się niskim poziomem żądań sformułowanych wobec Rosji przez Wspólnotę.

Niesamowite zjawisko odczuwania bólu w amputowanej kończynie (lub - co jeszcze dziwniejsze - czucie kończyny, która się nigdy nie wykształciła, bo dziecko urodziło się z wadą) wyjaśnia się obecnie przez mechanizm tzw. matrycy neuronalnej (patrz "Świat Nauki" nr 8/2007). To bowiem za pośrednictwem tej zakodowanej w organizmie matrycy powstaje odczucie "całości" czy - identyfikacji z samym sobą. I - co najważniejsze - to geny, a nie doświadczenie, określają ten, wytwarzany przez ową matrycę, model siebie. To w genach zakodowana jest koncepcja "kompletności" i - mimo empirycznego braku któregoś z elementów (owa amputowana noga!), czuje się jego nieobecność.

Załamanie procesu ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego po irlandzkim „nie” jest traktowane przez wielu jako sytuacja analogiczna z nieratyfikowaniem Konstytucji dla Europy, wstępnie przyjętej w Rzymie w 2004 roku (w podobnym trybie jak – w 2007 – przyjęto w Lizbonie projekt Traktatu Regulującego). Przeciwnicy pogłębiania integracji – podobnie jak wtedy – mówią: nie procedujemy dalej - ten projekt jest martwy.

Kolejną lekcją było dostrzeżenie szczególnego fatalizmu sieci: jeżeli bowiem zaakceptujesz ich nie-hierarchiczną i nie-liniową realność (w której wszystko zależy od relacji i sekwencji) to w sposób niezauważalny dla siebie zaczynasz stosować azjatyckie myślenie o władzy.

Odkrywanie natury władzy w globalizującym się świecie dokonywało się etapami.

„Władza suwerenna to władza decydowania o tym, czy panująca sytuacja jest rzeczywiście normalna”. Czy – to już mój dopisek do cytatu Carla Schmitta – wyjątkowa, ujawniająca granice prawa i wymagająca nadzwyczajnych środków. Dlaczego przytaczam te słowa? Przecież nie jesteśmy w sytuacji kryzysowej! Nic nowego: jak zawsze instytucjonalny paraliż, bo zamiast reform mamy tylko radykalne pomysły (jak np. prywatyzacja szpitali) wysuwane bez konkretnej refleksji o koniecznych krokach wstępnych (reforma ubezpieczeń), bo i tak wiadomo, że prezydent wszystko zawetuje.

W tradycyjnych Chinach (zresztą i dziś w sądach „ludowych” na prowincji) stosuje się tzw. sprawiedliwość serii. Procedurę tego typu używa się gdy system norm jest niejednoznaczny lub wewnętrznie sprzeczny, a wartości na które powołują się skonfliktowane strony – uznane są za równie ważne.

Jeszcze raz o Traktacie Regulującym UE. Dlaczego tak się nim pasjonuję? Bo to radykalny zwrot, odmiennie – niż to robiono dotychczas – określający, co stanowi minimum władzy potrzebnej dla podtrzymania wspólnoty. A równocześnie – obywa się to bez ideologii. Nie teoretyzuje na własny temat. Po części dlatego, że nadbudowanie kolejnego poziomu stworzyłoby nowe problemy. Ale także dlatego, że ta radykalna reinterpretacja europejskiej tradycji prawniczej dokonana w Traktacie odbywa się głównie na poziomie praktyki, bez proponowania nowej wykładni symbolicznej.

Doświadczenie poznawcze jakie osiąga się w kamiennym ogrodzie Zen można interpretować na wiele sposobów.

Socjolog, profesor Jadwiga Staniszkis powiedziała, że trzeba przeprowadzić jak najszybciej nowe wybory parlamentarne. Wyraziła taką opinię komentując wyemitowane przez TVN nagrania, na których minister Adam Lipiński negocjuje z Renatą Beger jej przejście do PiS.

Prof. Jadwiga Staniszkis podkreśliła, że z jednej strony bardzo cieszy się z
prowadzenia Prawa i Sprawiedliwości w sondażowych wynikach wyborów
parlamentarnych, ale z drugiej strony obawia się, że do skutku nie
dojdzie koalicja PiS z Platformą Obywatelską.

Socjolog prof. Jadwiga Staniszkis uważa, że wśród młodych ludzi wracają ideały pierwszej Solidarności. Budzenie się tych wartości wśród nastolatków profesor nazwała optymistycznym faktem.

Socjolog, prof. Jadwiga Staniszkis powiedziała, że w wynikach prawyborów w Nysie najważniejsze są dla niej dobre rezultaty ugrupowań o radykalnych, populistycznych programach. W wypowiedzi dla Informacyjnej Agencji Radiowej profesor Staniszkis wyraziła opinię, że wzrost radykalnych nastrojów może skłonić Sojusz Lewicy Demokratycznej i Platformę Obywatelską do ściślejszej współpracy po wyborach parlamentarnych.