egipt(strona 3/50)

Makabryczne odkrycie z Egiptu w 2011 r. zostało przeanalizowane przez zespół niemieckich i austriackich archeologów. Chodzi o odcięte ludzkie dłonie odnalezione pod dziedzińcem pałacu Hyksosów w starożytnym mieście Awaris w północno-wschodniej części kraju. Po latach badań okazało się, że kończyny należały do co najmniej 12 osób w wieku od 14 do 21 lat. Jak twierdzą eksperci na łamach czasopisma "Nature", mogły one być wręczone jako trofea w ramach publicznego wydarzenia w pałacu i miały znaczenie kulturowe. Co ciekawe, wszystkie dłonie były prawymi kończynami. Były elastyczne w momencie pochówku, odnaleziono je z szeroko rozstawionymi palcami. Amputowane dłonie są pierwszym takim odkryciem i pierwszym rzeczywistym dowodem tej praktyki wśród starożytnych Egipcjan. Do tej pory informację o tym zwyczaju zawierały jedynie inskrypcje i płaskorzeźby. Według niemieckich naukowców, dłonie raczej nie należały do niewolników, ponieważ taki obrót spraw ograniczyłby ich potencjał. Naukowcy podkreślają, że w wierzeniach starożytnych Egipcjan cielesna integralność była niezbędna w życiu pozagrobowym. Praktyka odcinania dłoni mogła być symbolem triumfu nad wrogiem po walkach. Dalsze badania będą w stanie pomóc odkryć jeszcze więcej tajemnic pałacu Hyksosów.

Blisko 100 – tyle jak dotąd odkryto w Egipcie piramid lub miejsc ich budowy. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. O wielu z egipskich budowli dziś się nie mówi. Jedną z nich jest niedokończona piramida północna w Zawijet el-Arjan. Nie można się do niej dostać, a badania sprzed ponad 100 lat są szczątkowe. Nie jest jasne do kogo należała. Prawdopodobnie do któregoś z władców z IV dynastii. Gdyby budowla została ukończona to wielkością dorównałaby piramidzie Cheopsa. Budowli strzeże armia. Wszystko dlatego, że od 50 lat piramida znajduje się na terenie wojskowym. Nie ma tu wstępu. To miejsce na początku XX w. badał włoski archeolog. W środku odnalazł zatopioną w posadzce granitową trumnę. Alessandro Barsanti twierdził, że nie był to klasyczny sarkofag, tylko nietypowe naczynie stosowane w rytuałach. Wewnątrz nie było ciała, a warstwa tajemniczej czarnej substancji. Nigdy jej nie przebadano, co po 100 latach wciąż wzbudza ciekawość.

Kolejna sensacja archeologiczna w Egipcie. Tym razem badacze natrafili na niewielki posąg Sfinksa, który znajdował się wewnątrz dwupoziomowego grobowca w świątyni Dendera w prowincji Kina ok. 450 km od Kairu. Zdjęcia z wykopalisk udostępniło ministerstwo starożytności. Widać na nich, że znaleziony artefakt posiada uśmiech i dołeczki w policzkach. Według egiptologów jest to wapienna podobizna cesarza Klaudiusza. Ta teoria wydaje się być realna, a to dlatego, że Klaudiusz rozszerzył rzymskie wpływy w północnej Afryce w latach 41-54 n.e. Posąg jest miniaturą przy słynnym Sfinksie z Gizy, którego wysokość to 20 metrów. Oprócz tego cennego skarbu pod ziemią odkryto kamienną płytę z demotycznymi i hieroglificznymi napisami. Każdy szczegół na płycie zostanie poddany dokładnej analizie, ponieważ istnieje szansa, że skrywają one tajemnice odnośnie posągu Sfinksa. Prace archeologiczne w Egipcie, co kilka tygodni przynoszą kolejne odkrycia i jest to dobry sposób na przyciągnięcie większej ilości turystów w trakcie trwania krajowego kryzysu gospodarczego.

Egipskie ministerstwo turystyki i starożytności odsłoniło w poniedziałek odnowione skrzydło swojego najstarszego Wielkiego Muzeum Egipskiego w Kairze. Na uroczystości zaprezentowano m.in. odkryty w zeszłym roku 16-metrowy papirus Waziriego. Składa się on ze 150 kolumn zapisanych pismem hieratycznym w czerni i czerwieni i 113 rozdziałów Księgi Umarłych. Co ciekawe, papirus Waziriego jest pierwszym tego rodzaju znaleziskiem od stulecia.Nagrania z tego wydarzenia udostępniła agencja Associated Press. W Egipcie coraz częściej dochodzi do prezentowania starożytnych odkryć. Wszystko po to, aby przyciągnąć turystów. Jest to jednak historyczny moment, ponieważ do tej pory nie odnaleziono tak dobrze zachowanego i dużego papirusu. - Jestem bardzo dumny. W końcu to najwyższy, najdłuższy, najmocniejszy i najlepszej jakości papirus, który kiedykolwiek został odkryty w Egipcie - stwierdził Mostafa Waziri, szef egipskiej Najwyższej Rady Starożytności.

Przez tysiące lat starożytni Egipcjanie mumifikowali swoich zmarłych, aby pomóc im osiągnąć życie wieczne. Teraz badacze z Egiptu wykorzystali obecną technologię do ujawnienia wciąż niezbadanych tajemnic mumifikacji. Udało się tego dokonać dzięki pracy zespołu nieżyjącego już Ramadana Husseina, który w 2016 r. odkrył warsztat do balsamowania z ceramiką sprzed ponad 2,5 tys. lat. Niesamowitego odkrycia dokonano na obszarze słynnych starożytnych grobowców w Sakkarze. Przez ostatnie lata międzynarodowy zespół ekspertów analizował każdy z odnalezionych przedmiotów oraz rozszyfrowywał napisy na nich. Wyniki badań opublikowano właśnie w czasopiśmie "Nature". Badacze dopasowali zachowane na zewnątrz nazwy z naczyń, porównując je ze śladami chemicznymi z ich wnętrza. Udało się dopasować niektóre składniki, których używano do balsamowania konkretnych części ciała. W ten sposób ujawniono także nowe szczegóły dotyczące składów substancji, których używano już tysiące lat temu. Słoje oznaczone jako "antiu" rozszyfrowano jako mieszankę tłuszczu zwierzęcego, oleju cedrowego i żywicy jałowca. Co ciekawe, niektóre składniki nie były pozyskiwane lokalnie, a część substancji w ogóle nie pochodziła z Egiptu. Badacze odkryli m.in. dwa rodzaje żywicy z lasów dalekiej Azji. Tak było np. z elemi, która do dziś jest pozyskiwana wyłącznie w południowo-wschodniej Azji. Odkrycie wskazuje dodatkowo na silne rozwinięcie szlaków handlowych i rzuca nowe światło na relacje starożytnego Egiptu z innymi.

Niebywałe wieści z Egiptu. Zespół archeologów odkrył liczącą 4,3 tys. lat mumię owiniętą w złoto. To nie tylko prawdopodobnie najstarsza mumia, ale i najbardziej kompletna. Przełomowego odkrycia dokonano w nekropolii Sakkara ok. 25 km na południe od Kairu. Sensacyjne wieści nagłośniły największe agencje – m.in. Reutera i Associated Press. Wewnątrz sarkofagu, który odnaleziono na dnie szybu o głębokości 15 metrów znajdowała się mumia mężczyzny o imieniu Hekashepes. Oprócz szczątków liczących 4,3 tys. lat udało się również odkryć mnóstwo historycznych posągów i to zachowanych w idealnym stanie. Co więcej, badacze natknęli się na jeszcze jeden szyb, który prowadził do trzech kolejnych grobowców i licznych posągów. Należą one do urzędnika Meri, kapłana Khnumdjedefa oraz pisarza Feteka. - Włożyłem głowę do środka, by zobaczyć, co może być wewnątrz sarkofagu. Ujrzałem pięknie zachowaną mumię mężczyzny całkowicie pokrytą warstwami złota – powiedział Zahi Hawass, jeden z czołowych egiptologów. Jak przyznał, ogromną wartość ma również ogromna kolekcja posągów, którą odkryto w grobowcach.

Prawda na temat budowy egipskich piramid. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Najstarszą tego typu budowlą była piramida schodkowa Dżesera (2668–2649 p.n.e.) w Saqqarze, stanowiąca rozwinięcie tradycyjnej mastaby, czyli grobowca w kształcie ławy. Przez całe następne stulecie kolejni królowie kontynuowali rozwijanie takich konstrukcji. Historyczna próba wzniesienia piramidy właściwej została podjęta przez Seneferu w Medium, który był pierwszym władcą IV dynastii (2613–2689 p.n.e.). Kazał wybudować siedmiostopniową piramidę, a następnie zaczął obudowywać stopnie, by stworzyć piramidę właściwą. Trzech ostatnich stopni nigdy nie zabudowano, dlatego budowla posiada tak niezwykły wygląd. Seneferu poświęcił się udoskonaleniu technik budowy piramid, co było inspiracją dla Cheopsa. Cheops wykorzystał wypracowane wówczas techniki do wzniesienia swojego monumentu w Gizie, które do dziś pozostaje największą piramidą w Egipcie i wznosi się na 146 metrów w górę.

Egipskie władze starożytności pokazały pokaźną liczbę starożytnych artefaktów sprzed 2500 lat, które niedawno zostały odkryte na słynnej nekropolii w Sakkarze niedaleko Kairu. Odkrycia zostały zaprezentowane na prowizorycznej wystawie u stóp Piramidy Schodkowej Dżesera w Sakkarze. Według Mostafy Waziri, przewodniczącego Najwyższej Rady Starożytności, znalezisko obejmuje 250 malowanych sarkofagów z dobrze zachowanymi mumiami w środku, a także 150 brązowych posągów starożytnych bóstw i naczyń z brązu używanych w rytuałach Izydy, starożytnej bogini płodności. Pokazano również bezgłowy posąg z brązu Imhotepa, głównego architekta faraona Dżesera, który rządził starożytnym Egiptem między 2630 r. p.n.e a 2611 r. p.n.e. Artefakty zostaną przeniesione na stałą wystawę w nowym Wielkim Muzeum Egipskim w pobliżu słynnych piramid w Gizie, na obrzeżach Kairu.