egipt(strona 3/50)

W XIX wieku wewnątrz piramidy Cheopsa odkryto prowizoryczne napisy. Nie były to jedyne inskrypcje. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Kilkaset lat wcześniej także na zewnętrznych ścianach Wielkiej Piramidy widniało o wiele więcej znaków i symboli. Przez wieki uważano, że piramidy w Gizie nie posiadały zewnętrznych napisów. Przeczą temu jednak relacje. W XIII w. historyk Abd al-Latif napisał, że piramidy w Gizie są pokryte bardzo licznymi znakami. Ich stan był wówczas niemal idealny. Do zniszczeń doprowadziły dopiero kataklizmy i lokalni mieszkańcy. Można przyjąć, że na piramidach w Gizie faktycznie znajdowały się napisy. Dotyczyły one kultu Cheopsa. Napisy na zewnątrz były głównie imionami pielgrzymów i ich wrażeniami na widok Wielkiej Piramidy. Jak podaje wielkahistoria.pl. należy sądzić, że badacz al-Latif zauważył na piramidzie właśnie takie gryzmoły pielgrzymów, jednak wykonane różnymi technikami. Zapisane w językach egipskim i greckim były niezrozumiałe dla wielu ówczesnych badaczy. Jednak ślad po zapisanych blokach zaginął. Z czasem zewnętrzna część bloków Wielkiej Piramidy po prostu przepadła.

Niezwykłe odkrycie w Egipcie. W rozległej nekropolii Sakkara, która jest częścią starożytnej stolicy Egiptu odkryto warsztaty wykorzystywane do mumifikacji ludzi i świętych zwierząt, a także ich grobowce. Jak poinformował Mostafa Waziri, sekretarz generalny Najwyższej Rady Starożytności, znaleziska pochodzą z okresu 30. dynastii faraońskiej z lat 380-343 p.n.e. i okresu ptolemejskiego od 305 p.n.e. do 30 p.n.e. Wewnątrz warsztatów archeolodzy znaleźli gliniane naczynia i inne przedmioty używane do mumifikacji. Znaleziono również naczynia rytualne. Według Sabri Faraga, kierownika stanowiska archeologicznego w Sakkarze, grobowce były przeznaczone dla najwyższego urzędnika ze Starego Państwa starożytnego Egiptu i kapłana z Nowego Państwa. Większość odnalezionych artefaktów jest teraz dostępna dla turystów, którzy odwiedzają kompleksy archeologiczne w Sakkarze.

Powstałe wiele wieków przed naszą erą piramidy w Egipcie wciąż wzbudzają wiele zainteresowania wśród badaczy. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Do dziś nie ma jasnej odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób te monumentalne budowle zostały wykonane. Choć dominuje teoria o wykorzystywaniu wielkich ramp oraz drewnianych żurawi, za pomocą których ustawiano kamienne bloki, to z czasem pojawiła się inna hipoteza, mówiąca o tym, że piramidy zbudowano ze specjalnego betonu, wlewanego do drewnianych szalunków na miejscu budowy. Teza ta pierwszy raz wypłynęła w latach 70. XX wieku, kiedy Joseph Davidovits, który był chemikiem, wykonał analizę próbek pobranych z piramidy. Według wyników ta zbudowana została z betonu, który składał się głównie z wapienia oraz ziemi okrzemkowej, gliny, węglanu sodu i wapna. Nikomu jednak nie udało się znaleźć potwierdzenia dla takich wyników, stąd uznano, że naukowiec przebadał prawdopodobnie grudki kamienia albo zaprawy. Jednak teoria tajemniczego betonu powróciła na początku XXI wieku, kiedy fizyk Guy Demortier podważył możliwość postawienia olbrzymiej piramidy z bloków skalnych w zaledwie trzy dekady. Jego zdaniem to przeczyło prawom fizyki. On także wykonał analizę próbki pobranej z piramidy, jednak wykorzystał do tego celu bardziej zaawansowaną technikę, a dokładnie specjalistyczne prześwietlenia rentgenowskie oraz spektroskopię magnetyczną. Badanie potwierdziło, że głównym budulcem był wapień, jednak jego skład różnił się od tego, który można było znaleźć w pobliżu piramidy. Mimo trudnych do podważenia wyników, archeolodzy oraz egiptolodzy sceptycznie podeszli do tej teorii. Swoje podejście tłumaczyli szerszą wiedzą z zakresu kultury starożytnego Egiptu oraz wykorzystywanej wówczas technologii. Szymon Zdziebłowski autor książki “Wielka piramida. Tajemnice cudu starożytności” stwierdził, że fizyk na pewno miał dobre intencje, a wyniki badań są autentyczne, jednak nie wiadomo, skąd dokładnie pobrana została próbka. Bardzo możliwe, że fizyk nieświadomie wziął ją nie z bloku skalnego, a z zaprawy, co sprawiło, że teoria o tajemniczym betonie powróciła.

Makabryczne odkrycie z Egiptu w 2011 r. zostało przeanalizowane przez zespół niemieckich i austriackich archeologów. Chodzi o odcięte ludzkie dłonie odnalezione pod dziedzińcem pałacu Hyksosów w starożytnym mieście Awaris w północno-wschodniej części kraju. Po latach badań okazało się, że kończyny należały do co najmniej 12 osób w wieku od 14 do 21 lat. Jak twierdzą eksperci na łamach czasopisma "Nature", mogły one być wręczone jako trofea w ramach publicznego wydarzenia w pałacu i miały znaczenie kulturowe. Co ciekawe, wszystkie dłonie były prawymi kończynami. Były elastyczne w momencie pochówku, odnaleziono je z szeroko rozstawionymi palcami. Amputowane dłonie są pierwszym takim odkryciem i pierwszym rzeczywistym dowodem tej praktyki wśród starożytnych Egipcjan. Do tej pory informację o tym zwyczaju zawierały jedynie inskrypcje i płaskorzeźby. Według niemieckich naukowców, dłonie raczej nie należały do niewolników, ponieważ taki obrót spraw ograniczyłby ich potencjał. Naukowcy podkreślają, że w wierzeniach starożytnych Egipcjan cielesna integralność była niezbędna w życiu pozagrobowym. Praktyka odcinania dłoni mogła być symbolem triumfu nad wrogiem po walkach. Dalsze badania będą w stanie pomóc odkryć jeszcze więcej tajemnic pałacu Hyksosów.

Blisko 100 – tyle jak dotąd odkryto w Egipcie piramid lub miejsc ich budowy. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. O wielu z egipskich budowli dziś się nie mówi. Jedną z nich jest niedokończona piramida północna w Zawijet el-Arjan. Nie można się do niej dostać, a badania sprzed ponad 100 lat są szczątkowe. Nie jest jasne do kogo należała. Prawdopodobnie do któregoś z władców z IV dynastii. Gdyby budowla została ukończona to wielkością dorównałaby piramidzie Cheopsa. Budowli strzeże armia. Wszystko dlatego, że od 50 lat piramida znajduje się na terenie wojskowym. Nie ma tu wstępu. To miejsce na początku XX w. badał włoski archeolog. W środku odnalazł zatopioną w posadzce granitową trumnę. Alessandro Barsanti twierdził, że nie był to klasyczny sarkofag, tylko nietypowe naczynie stosowane w rytuałach. Wewnątrz nie było ciała, a warstwa tajemniczej czarnej substancji. Nigdy jej nie przebadano, co po 100 latach wciąż wzbudza ciekawość.

Kolejna sensacja archeologiczna w Egipcie. Tym razem badacze natrafili na niewielki posąg Sfinksa, który znajdował się wewnątrz dwupoziomowego grobowca w świątyni Dendera w prowincji Kina ok. 450 km od Kairu. Zdjęcia z wykopalisk udostępniło ministerstwo starożytności. Widać na nich, że znaleziony artefakt posiada uśmiech i dołeczki w policzkach. Według egiptologów jest to wapienna podobizna cesarza Klaudiusza. Ta teoria wydaje się być realna, a to dlatego, że Klaudiusz rozszerzył rzymskie wpływy w północnej Afryce w latach 41-54 n.e. Posąg jest miniaturą przy słynnym Sfinksie z Gizy, którego wysokość to 20 metrów. Oprócz tego cennego skarbu pod ziemią odkryto kamienną płytę z demotycznymi i hieroglificznymi napisami. Każdy szczegół na płycie zostanie poddany dokładnej analizie, ponieważ istnieje szansa, że skrywają one tajemnice odnośnie posągu Sfinksa. Prace archeologiczne w Egipcie, co kilka tygodni przynoszą kolejne odkrycia i jest to dobry sposób na przyciągnięcie większej ilości turystów w trakcie trwania krajowego kryzysu gospodarczego.

Egipskie ministerstwo turystyki i starożytności odsłoniło w poniedziałek odnowione skrzydło swojego najstarszego Wielkiego Muzeum Egipskiego w Kairze. Na uroczystości zaprezentowano m.in. odkryty w zeszłym roku 16-metrowy papirus Waziriego. Składa się on ze 150 kolumn zapisanych pismem hieratycznym w czerni i czerwieni i 113 rozdziałów Księgi Umarłych. Co ciekawe, papirus Waziriego jest pierwszym tego rodzaju znaleziskiem od stulecia.Nagrania z tego wydarzenia udostępniła agencja Associated Press. W Egipcie coraz częściej dochodzi do prezentowania starożytnych odkryć. Wszystko po to, aby przyciągnąć turystów. Jest to jednak historyczny moment, ponieważ do tej pory nie odnaleziono tak dobrze zachowanego i dużego papirusu. - Jestem bardzo dumny. W końcu to najwyższy, najdłuższy, najmocniejszy i najlepszej jakości papirus, który kiedykolwiek został odkryty w Egipcie - stwierdził Mostafa Waziri, szef egipskiej Najwyższej Rady Starożytności.

Przez tysiące lat starożytni Egipcjanie mumifikowali swoich zmarłych, aby pomóc im osiągnąć życie wieczne. Teraz badacze z Egiptu wykorzystali obecną technologię do ujawnienia wciąż niezbadanych tajemnic mumifikacji. Udało się tego dokonać dzięki pracy zespołu nieżyjącego już Ramadana Husseina, który w 2016 r. odkrył warsztat do balsamowania z ceramiką sprzed ponad 2,5 tys. lat. Niesamowitego odkrycia dokonano na obszarze słynnych starożytnych grobowców w Sakkarze. Przez ostatnie lata międzynarodowy zespół ekspertów analizował każdy z odnalezionych przedmiotów oraz rozszyfrowywał napisy na nich. Wyniki badań opublikowano właśnie w czasopiśmie "Nature". Badacze dopasowali zachowane na zewnątrz nazwy z naczyń, porównując je ze śladami chemicznymi z ich wnętrza. Udało się dopasować niektóre składniki, których używano do balsamowania konkretnych części ciała. W ten sposób ujawniono także nowe szczegóły dotyczące składów substancji, których używano już tysiące lat temu. Słoje oznaczone jako "antiu" rozszyfrowano jako mieszankę tłuszczu zwierzęcego, oleju cedrowego i żywicy jałowca. Co ciekawe, niektóre składniki nie były pozyskiwane lokalnie, a część substancji w ogóle nie pochodziła z Egiptu. Badacze odkryli m.in. dwa rodzaje żywicy z lasów dalekiej Azji. Tak było np. z elemi, która do dziś jest pozyskiwana wyłącznie w południowo-wschodniej Azji. Odkrycie wskazuje dodatkowo na silne rozwinięcie szlaków handlowych i rzuca nowe światło na relacje starożytnego Egiptu z innymi.

Niebywałe wieści z Egiptu. Zespół archeologów odkrył liczącą 4,3 tys. lat mumię owiniętą w złoto. To nie tylko prawdopodobnie najstarsza mumia, ale i najbardziej kompletna. Przełomowego odkrycia dokonano w nekropolii Sakkara ok. 25 km na południe od Kairu. Sensacyjne wieści nagłośniły największe agencje – m.in. Reutera i Associated Press. Wewnątrz sarkofagu, który odnaleziono na dnie szybu o głębokości 15 metrów znajdowała się mumia mężczyzny o imieniu Hekashepes. Oprócz szczątków liczących 4,3 tys. lat udało się również odkryć mnóstwo historycznych posągów i to zachowanych w idealnym stanie. Co więcej, badacze natknęli się na jeszcze jeden szyb, który prowadził do trzech kolejnych grobowców i licznych posągów. Należą one do urzędnika Meri, kapłana Khnumdjedefa oraz pisarza Feteka. - Włożyłem głowę do środka, by zobaczyć, co może być wewnątrz sarkofagu. Ujrzałem pięknie zachowaną mumię mężczyzny całkowicie pokrytą warstwami złota – powiedział Zahi Hawass, jeden z czołowych egiptologów. Jak przyznał, ogromną wartość ma również ogromna kolekcja posągów, którą odkryto w grobowcach.