egipt(strona 3/50)

Sensacja archeologiczna w Egipcie. Badacze z Kairu pierwszy raz zbadali słynną mumię "Złotego Chłopca", która została odkryta w 1916 r. i od tamtej pory przebywała w nienaruszonym stanie w Muzeum Egipskim w Kairze. Tomografia komputerowa pozwoliła nieinwazyjnie ustalić, że w ciele pochowanego nastolatka znajduje się aż 49 amuletów, z czego zdecydowana większość jest pokryta złotem. Badania wywołały ogólnoświatowe poruszenie. Wyniki skomentowała w rozmowie z agencją Associated Press główna autorka badań. - Było tam 49 amuletów. Ich układ w trzech kolumnach był naprawdę bardzo unikalny i niewidziany nigdy wcześniej – podkreśliła prof. Sahar Saleem, radiolożka z Uniwersytetu Kairskiego. Jak wynika z analiz opublikowanych w serwisie Frontiers in Medicine, amulety umieszczone wewnątrz i wokół ciała nastolatka miały pomóc mu w podróży do życia pozagrobowego. Złoty amulet języka umieszczony w ustach miał pomóc chłopcu mówić po śmierci. Złoty skarabeusz na klatce piersiowej symbolizował ochronę jego serca. - Dzięki tomografii komputerowej uzyskaliśmy nieinwazyjne i całkowicie bezpieczne informacje o szczegółach tej mumii bez rzeczywistego i fizycznego jej rozpakowywania - przekazała agencji AP prof. Saleem. - Był to chłopiec w wieku 14 lat, jego ciało było dobrze zachowane i dobrze zmumifikowane – dodała ekspertka. "Złoty Chłopiec" został pochowany w dwóch trumnach. Na swoich stopach miał białe sandały, które, jak wierzyli starożytni Egipcjanie, pozwoliły mu pozostać "pobożnym i czystym".

Przez tysiące lat starożytni Egipcjanie mumifikowali swoich zmarłych, aby pomóc im osiągnąć życie wieczne. Teraz badacze z Egiptu wykorzystali obecną technologię do ujawnienia wciąż niezbadanych tajemnic mumifikacji. Udało się tego dokonać dzięki pracy zespołu nieżyjącego już Ramadana Husseina, który w 2016 r. odkrył warsztat do balsamowania z ceramiką sprzed ponad 2,5 tys. lat. Niesamowitego odkrycia dokonano na obszarze słynnych starożytnych grobowców w Sakkarze. Przez ostatnie lata międzynarodowy zespół ekspertów analizował każdy z odnalezionych przedmiotów oraz rozszyfrowywał napisy na nich. Wyniki badań opublikowano właśnie w czasopiśmie "Nature". Badacze dopasowali zachowane na zewnątrz nazwy z naczyń, porównując je ze śladami chemicznymi z ich wnętrza. Udało się dopasować niektóre składniki, których używano do balsamowania konkretnych części ciała. W ten sposób ujawniono także nowe szczegóły dotyczące składów substancji, których używano już tysiące lat temu. Słoje oznaczone jako "antiu" rozszyfrowano jako mieszankę tłuszczu zwierzęcego, oleju cedrowego i żywicy jałowca. Co ciekawe, niektóre składniki nie były pozyskiwane lokalnie, a część substancji w ogóle nie pochodziła z Egiptu. Badacze odkryli m.in. dwa rodzaje żywicy z lasów dalekiej Azji. Tak było np. z elemi, która do dziś jest pozyskiwana wyłącznie w południowo-wschodniej Azji. Odkrycie wskazuje dodatkowo na silne rozwinięcie szlaków handlowych i rzuca nowe światło na relacje starożytnego Egiptu z innymi.

Niebywałe wieści z Egiptu. Zespół archeologów odkrył liczącą 4,3 tys. lat mumię owiniętą w złoto. To nie tylko prawdopodobnie najstarsza mumia, ale i najbardziej kompletna. Przełomowego odkrycia dokonano w nekropolii Sakkara ok. 25 km na południe od Kairu. Sensacyjne wieści nagłośniły największe agencje – m.in. Reutera i Associated Press. Wewnątrz sarkofagu, który odnaleziono na dnie szybu o głębokości 15 metrów znajdowała się mumia mężczyzny o imieniu Hekashepes. Oprócz szczątków liczących 4,3 tys. lat udało się również odkryć mnóstwo historycznych posągów i to zachowanych w idealnym stanie. Co więcej, badacze natknęli się na jeszcze jeden szyb, który prowadził do trzech kolejnych grobowców i licznych posągów. Należą one do urzędnika Meri, kapłana Khnumdjedefa oraz pisarza Feteka. - Włożyłem głowę do środka, by zobaczyć, co może być wewnątrz sarkofagu. Ujrzałem pięknie zachowaną mumię mężczyzny całkowicie pokrytą warstwami złota – powiedział Zahi Hawass, jeden z czołowych egiptologów. Jak przyznał, ogromną wartość ma również ogromna kolekcja posągów, którą odkryto w grobowcach.

Prawda na temat budowy egipskich piramid. Cały artykuł przeczytasz na portalu wielkahistoria.pl. Najstarszą tego typu budowlą była piramida schodkowa Dżesera (2668–2649 p.n.e.) w Saqqarze, stanowiąca rozwinięcie tradycyjnej mastaby, czyli grobowca w kształcie ławy. Przez całe następne stulecie kolejni królowie kontynuowali rozwijanie takich konstrukcji. Historyczna próba wzniesienia piramidy właściwej została podjęta przez Seneferu w Medium, który był pierwszym władcą IV dynastii (2613–2689 p.n.e.). Kazał wybudować siedmiostopniową piramidę, a następnie zaczął obudowywać stopnie, by stworzyć piramidę właściwą. Trzech ostatnich stopni nigdy nie zabudowano, dlatego budowla posiada tak niezwykły wygląd. Seneferu poświęcił się udoskonaleniu technik budowy piramid, co było inspiracją dla Cheopsa. Cheops wykorzystał wypracowane wówczas techniki do wzniesienia swojego monumentu w Gizie, które do dziś pozostaje największą piramidą w Egipcie i wznosi się na 146 metrów w górę.

W pobliżu piramidy Dżesera, na nekropoli w Sakkarze, 24 kilometry na południowy zachód od Kairu, archeolodzy odkryli pięknie zdobione, starożytne grobowce. Prace wykopaliskowe rozpoczęły się w tym miejscu we wrześniu, jednak dopiero na początku marca udało się odkopać pięć starożytnych grobowców. Według Egipskiego Ministerstwa Turystyki i Starożytności mają one ponad 4000 lat i pochodzą ze Starego Państwa (1570 p.n.e. i 1069 p.n.e.) i pierwszego okresu pośredniego, który trwał ponad sto lat po upadku starego królestwa. Mostafa Waziri, sekretarz generalny Najwyższej Rady Starożytności, powiedział, że grobowce były przeznaczone dla wyższych urzędników, w tym regionalnych władców i nadzorców pałacu w starożytnym Egipcie. "Wszystkie te pięć grobowców jest dobrze pomalowanych i udekorowanych. Wykopaliska się nie skończyły. Planujemy je kontynuować. Wierzymy, że możemy znaleźć więcej grobowców na tym obszarze" – powiedział. Materiał filmowy, udostępniony na portalach społecznościowych ministerstwa, ukazuje szyby grobowe prowadzące do grobowców, ściany ozdobione hieroglificznymi inskrypcjami, wizerunkami świętych zwierząt i przedmiotami pośmiertnymi używanymi przez starożytnych Egipcjan. Sakkara jest częścią rozległej nekropolii w starożytnej stolicy Egiptu Memphis, która obejmuje słynne piramidy w Gizie, a także mniejsze piramidy w Abu Sir, Dahshur i Abu Ruwaysh. Ruiny Memphis zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w latach 70. XX wieku.

Tajemniczą skrytkę z dziesiątkami naczyń i urn kanopskich odkrył zespół archeologów z Czech i Egiptu. To liczący 2,5 tys. lat schowek z wyposażeniem używanym do balsamowania starożytnych egipskich mumii. Odkrycia dokonano w staroegipskiej nekropolii Abusir, położonej ok. 2,5 km na północ od Sakkary i 25 km na północ od Kairu. W pobliżu skrytki wcześniej odkryto kilka egipskich grobowców. Schowek zawiera ok. 370 dużych naczyń z ceramiki. Są to m.in. urny kanopskie – rodzaj naczynia do którego wkładano wyjęte organy wewnętrzne zmarłego przed mumifikacją. Na słojach widnieje informacja o ich właścicielu. Nie wiadomo kim był wspomniany na naczyniach mężczyzna. Urny są puste. Zespół chce ustalić teraz jakie płyny lub materiały były przechowywane w tych słojach i jak starożytni Egipcjanie używali ich w procesie mumifikacji. Takie miejsca tworzono w pobliżu dużych grobowców. Badacze liczą na odkrycie jeszcze jednego grobowca w okolicy. Prace archeologów mają ruszyć w kwietniu lub maju tego roku. Cmentarz, na którym znaleziono niezwykłą skrytkę, pochodzi z VI w. p.n.e., czyli z czasów, gdy Egipt walczył o utrzymanie niezależności od Imperium Perskiego.