Lech Kaczyński

Lech Kaczyński to polski polityk oraz prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa pracy. Urodził się w 1949 roku w Warszawie, zginął w 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie w Smoleńsku.

Był działaczem opozycji w okresie PRL-u, piastował stanowisko ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w rządzie Jerzego Buzka, założył także partię Prawo i Sprawiedliwość. W latach 2005-2010 sprawował urząd prezydenta Polski. Wielokrotnie został odznaczony orderami Polski, w tym Orderem Orła Białego i Orderem Odrodzenia Polski I klasy.

Lech Kaczyński – życie prywatne, wczesne lata

Lech Kaczyński urodził się w Warszawie na Żoliborzu. Jego matka, Jadwiga, zawodowo związana była z Polską Akademią Nauk i ukończyła filologię polską, natomiast jego ojciec, Rajmund Kaczyński, był żołnierzem Armii Krajowej i uczestnikiem powstania warszawskiego. Lech Kaczyński i jego brat bliźniak Jarosław Kaczyński byli potomkami rodzin szlacheckich: Olszowskich, Biskupskich i Kurozwęckich oraz Kaczyńskich herbu Pomian.

W 1962 roku bracia Kaczyńscy zagrali w ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego O dwóch takich, co ukradli księżyc w reżyserii Jana Batorego.

Lech Kaczyński uczył się w dwóch liceach: XLI Liceum Ogólnokształcącym im. Joachima Lelewela w Warszawie oraz w XXXIX Liceum Ogólnokształcącym im. Ludowego Lotnictwa Polskiego na Bielanach.

Lech Kaczyński miał żonę, Marię Kaczyńską, która zginęła razem z nim w katastrofie smoleńskiej. Osierocili córkę, Martę Kaczyńską.

Lech Kaczyński – działalność naukowa

Lech Kaczyński studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1980 roku uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie Gdańskim, a dziesięć lat później otrzymał stopień doktora habilitowanego. W latach 1971-1997 Lech Kaczyński był pracownikiem naukowym w Katedrze Prawa Pracy Uniwersytetu Gdańskiego, a od 1999 roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Lech Kaczyński – działalność polityczna

Wczesna działalność polityczna Lecha Kaczyńskiego opierała się na współpracy z NSZZ "Solidarność" oraz na współpracy z Lechem Wałęsą. W związku z tym brał udział w obradach podstolików, związanych z obradami Okrągłego Stołu, a w 1990 roku wybrano go na wiceprzewodniczącego Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

W 1992 roku został wybrany na prezesa Najwyższej Izby Kontroli, natomiast w 2000 roku wybrano go na stanowisko ministra sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka. Rok później, razem ze swoim bratem, założył partię Prawo i Sprawiedliwość.

W listopadzie 2002 roku objął stanowisko prezydenta Warszawy. W tym czasie otwarto Muzeum Powstania Warszawskiego, a także pierwsze trasy Szybkiej Kolei Miejskiej.

Jako prezydent Polski Lech Kaczyński zwrócił się ku Gruzji oraz Ukrainie, poszerzył Polski Kontyngent Wojskowy w Afganistanie, a także desygnował Donalda Tuska oraz Jarosława Kaczyńskiego. Jego prezydentura skończyła się wraz z jego tragiczną śmiercią. Po nim tymczasowe stanowisko prezydenta objął Bronisław Komorowski.