Przełom ws. poszukiwań Iwony Wieczorek? Policja publikuje wideo. Chodzi o mężczyznę z ręcznikiem

Iwona Wieczorek zaginęła w nocy z 16 na 17 lipca 2010 roku w Gdańsku. 19-letnia blondynka, której zdjęcie obiegło niemal wszystkie media, przepadła bez śladu. Mimo że to jedno z najgłośniejszych zaginięć, śledczy nie ustalili, co tak naprawdę się stało. Iwona jakby rozpłynęła się w powietrzu.

7 lat po całym zdarzeniu pomorska policja publikuje teraz nagranie tak zwanego "mężczyzny z ręcznikiem", który szedł za zaginioną. Świadek - który być może jako ostatni widział dziewczynę - nigdy nie został odnaleziony. Na nagraniu widać, jak wychodzi z jednego z klubów w Gdańsku (na plaży w Jelitkowie). Później ten sam mężczyzna został zarejestrowany jak idzie nadmorską alejką tuż za zaginioną Iwoną.

W poniedziałek RMF FM podało, że według analizy poznańskiej grupy policyjnej "łowcy głów", dziewczynę miał zabić przypadkowy człowiek, a jej ciało zostało zakopane w parku. Czy ta wersja zdarzeń jest prawdopodobna? - Moim zdaniem absolutnie nie. Po latach policja przeszukuje park, który był już wielokrotnie sprawdzony. Śladów zbrodni szukali tam przed laty nie tylko funkcjonariusze policji, ale również wolontariusze czy ja i moi współpracownicy - zapewnia w rozmowie z WP prezes fundacji "Na Tropie" i dziennikarz śledczy Janusz Szostak.

- Kiedyś szczegółowo oglądaliśmy tam każdy guzik, spinkę czy papieros. Gdyby były tam ślady zakopania ciała na pewno byśmy je znaleźli. Po takim czasie wydaje się to już nierealne. Szkoda. Ta sprawa zabrnęła zbyt daleko, a została przegrana na samym początku. Chodziło niestety o półświatek biznesmenów i policjantów powiązanych także z pracownikami wymiaru sprawiedliwości - dodaje Szostak.

Czy istnieje więc jeszcze szansa, że kiedykolwiek poznamy powód zaginięcia młodej dziewczyny? - Szansa jest zawsze. Nieoficjalnie mówili mi to nawet policjanci i prokuratorzy. Są przecież ludzie, którzy wiedzą, ale nie mówią. Nawet po latach jest szansa, że ktoś będzie chciał komuś zaszkodzić i powie o jedno słowo za dużo. Pamiętajmy, że nie ma zbrodni doskonałych - podsumowuje dziennikarz.

Gdy w lipcu 2010 roku Iwona Wieczorek wyszła z klubu Dream Club, pieszo ruszyła w stronę domu. Szła nadmorską promenadą w kierunku Brzeźna. Miała na sobie dwubarwny strój, a w ręku trzymała buty i torebkę. Ślad po niej urywa się o godz. 4:12, gdy miejski monitoring zarejestrował, jak dziewczyna przechodziła w okolicy wejścia na plażę numer 63. Podobnie jak po śmierci Magdaleny Żuk, w przypadku Iwony Wieczorek w sprawę dość szybko zaangażował się znany polski detektyw Krzysztof Rutkowski. Osobiście prowadził m.in. poszukiwania na terenie Gdańska, ale po pewnym czasie wycofał się ze sprawy.

- Jak sobie pomyślę, że miałaby być gwałcona, przeżyć jakiś koszmar, że ktoś by się nad nią znęcał, to, proszę mi wierzyć, chciałabym, żeby jednak się nie męczyła - powiedziała w poruszającej rozmowie z reporterką Wirtualnej Polski mama zaginionej dziewczyny Iwona Kinda-Wieczorek.