stanisław koziej(strona 4/4)

Coraz mocniejsze kontrowersje wobec kampanii w Afganistanie nakazują przegląd dotychczasowych zasad podejmowania decyzji o udziale w wojskowych operacjach międzynarodowych. Dobrze zatem, że pojawiła się w sejmie propozycja nowelizacji ustawy o użyciu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa. Dyskusja nad nią może stworzyć dobrą okazję do takiego szerszego przeglądu. Nadzieja jest tym bardziej zasadna, że potrzebę włączenia parlamentu do procesu decyzyjnego w tym zakresie zgłaszał w ubiegłym roku sam marszałek sejmu, Bronisław Komorowski.

Odfajkowana została debata sejmowa o udziale Polski w wojnie w Afganistanie. Odfajkowana - bo odbyła się, ale nic konkretnego z niej nie wynika. Minister obrony narodowej powiedział swoje: zaprezentował polską koncepcję operacji w Ghazni, będącą w istocie wierną mini-repliką koncepcji amerykańskiej. Koalicja rządząca poparła go w ciemno.

Po długich negocjacjach i nerwowej końcówce podpisaliśmy wreszcie porozumienie z USA w sprawie warunków pobytu ich wojsk na naszym terytorium w ramach wspólnych działań dwustronnych. Jest to ważne wzmocnienie systemu bezpieczeństwa narodowego. To czwarty już w ostatnim dziesięcioleciu, po wstąpieniu do NATO, instrument umożliwiający korzystanie z sojuszniczego wsparcia militarnego w razie takiej potrzeby.

Dodatkowe 30 tysięcy żołnierzy USA w Afganistanie nie zmieni oblicza tej wojny - twierdzą eksperci w rozmowach z Wirtualną Polską. Zdaniem gen. Kozieja, lepiej byłoby rozpocząć już dzisiaj przekazywanie pełnej odpowiedzialności za władzę i bezpieczeństwo samym Afgańczykom. Nie zgadza się z tym afganolog Jakub Gajda. Jego zdaniem, decyzja wysłaniu dodatkowych oddziałów była jak najbardziej słuszna. By odwrócić losy tej wojny, trzeba jednak zmienić świadomość samych Afgańczyków, a to potrwa latami.

USA konkretyzują swój nowy program obrony przeciwrakietowej. Chcą szybko udowodnić, że tylko zmieniły koncepcję. Nie zarzuciły jej, nie wyrzuciły na śmietnik, ale właśnie zmieniły. Istota owej zmiany polega po prostu - oprócz technicznie innego rodzaju przeciwrakiet (SM-3) - na zmianie kolejności realizacji docelowo tego samego zadania: zbudowania wielowarstwowej, sieciowej obrony przed rakietami wszelkiego typu. Poprzednio zamierzano rozpocząć od systemu broniącego bezpośrednio kontynent amerykański przed asymetrycznymi atakami rakietowo-nuklearnymi, aby potem uzupełnić go o systemy regionalne. Teraz kolejność jest odwrotna: najpierw system regionalny w Europie, a dopiero potem system do bezpośredniej obrony kontynentu amerykańskiego.

Kampania w Afganistanie staje się coraz bardziej gorącym tematem dyskusji zarówno na szerokiej arenie międzynarodowej, jak i u nas w kraju. Ważnym impulsem i punktem odniesienia tych dyskusji stał się ostatni raport gen. McChrystala, głównodowodzącego siłami międzynarodowymi w Afganistanie. Raport ten nie pozostawia złudzeń. Strategia prezydenta Baracka Obamy ogłoszona wiosną tego roku jest zagrożona. Nie przynosi efektów.

- Nie wykorzystaliśmy szansy, jaką było podpisanie z administracją Busha, porozumienia o tarczy antyrakietowej – twierdzi w rozmowie z Wirtualną Polską gen. Stanisław Koziej. Jego zdaniem, decyzja USA jest "zwycięstwem" Rosji.

Rosja ma nową strategię bezpieczeństwa narodowego. O zawartych w niej celach i ocenie zagrożeń dla Rosji pisałem na tych stronach w komentarzu pt. Kto zagraża Rosji? Z prezentowanego w tej strategii podejścia do świata zewnętrznego wynika jednoznacznie intencja odbudowy pozycji Rosji jako jednego z centrów współczesnego świata i powrotu do dawnego podziału tego świata na strefy wpływów, przy zagwarantowaniu sobie szczególnych praw do wyłącznej strefy wpływów na tzw. przestrzeni po- i wokółradzieckiej (Azja Środkowa, Kaukaz, Europa Wschodnia). Swoją tożsamość strategiczną Rosja buduje głównie na kanwie opozycji do Zachodu, w szczególności USA i NATO.