Jan Olszewski
Miejsce urodzenia: | Warszawa |
Organizacje: | Komitet Obrony Robotników - KOR (współpracownik) |
Jan Olszewski to polski polityk, publicysta, adwokat. W okresie PRL-u był aktywnym działaczem opozycyjnym, później obejmował stanowisko prezesa Rady Ministrów i posła Sejmu I, II oraz IV kadencji, a także był członkiem Trybunału Stanu oraz doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Został uhonorowany Orderem Orła Białego oraz Medalem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej.
Jan Olszewski – życie prywatne
Jan Olszewski urodził się w 1930 roku w Warszawie, w rodzinie kolejarzy związanych z tradycjami ruchu robotniczego. Podczas niemieckiej okupacji był członkiem Szarych Szeregów, a w 1949 roku ukończył XIII Liceum Ogólnokształcące w Warszawie im. płk. Leopolda Lisa-Kuli. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, absolwentem został w 1953 roku.
Żoną Jana Olszewskiego jest Marta Olszewska, dziennikarka oraz członkini Kapituły Orderu Odrodzenia Polski.
Jan Olszewski – działalność publiczna w PRL-u
W drugiej połowie lat 50. oraz na początku lat 60. Jan Olszewski był członkiem redakcji „Po prostu”, a w latach 1956-1962 należał do Klubu Krzywego Koła.
W latach 60. był obrońcą w procesach politycznych Jacka Kuronia, Adama Michnika, Karola Modzelewskiego, Jana Nepomucena Millera oraz Janusza Szpotańskiego. Zawieszono go w prawie do wykonywania zawodu w związku z obroną manifestujących w Warszawie studentów (manifestacje marcowe). Był także sygnatariuszem oraz współautorem Listu 59 oraz Listu 14.
W drugiej połowie lat 70. Jan Olszewski stał się współzałożycielem Polskiego Porozumienia Niepodległościowego oraz Komitetu Obrony Robotników. W ramach PPN-u ogłosił ponad 50 publikacji programowych.
W latach 80. Jan Olszewski był doradcą Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ "Solidarność" i jednym z autorów pierwszego statutu tejże organizacji. Po wprowadzeniu stanu wojennego walczył o zwolnienie internowanych osób oraz bronił w procesach politycznych uczestników antykomunistycznej opozycji, np. Zbigniewa Romaszewskiego. Występował także jako oskarżyciel posiłkowy w procesie morderstwa księdza Jerzego Popiełuszki.
Pod koniec lat 80. współtworzył Komitet Obywatelski przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność”. Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu jako ekspert ds. reformy prawa i sądów.
Jan Olszewski – działalność polityczna po okresie PRL-u
Jan Olszewski na mocy wyborów parlamentarnych w 1991 roku został posłem na Sejm I kadencji z ramienia Porozumienia Obywatelskiego Centrum. W tym czasie zasiadał w wielu komisjach i podkomisjach, tj. Komisji Sprawiedliwości oraz Administracji i Spraw Wewnętrznych czy podkomisji samorządu terytorialnego.
Pod koniec 1991 roku Sejm powołał Jana Olszewskiego na stanowisko premiera, jednakże w następnym roku stracił to stanowisko powodu uzyskania wotum nieufności.
Ponadto Jan Olszewski założył Ruch dla Rzeczpospolitej, a następnie partię Ruch Odbudowy Polski. Wraz z Antonim Macierewiczem oraz Gabrielem Janowskim stworzył ugrupowanie Ruch Patriotyczny.
W latach 2005-2006 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Trybunału Stanu, a od kwietnia 2006 roku był doradcą Lecha Kaczyńskiego.
Komentarze