Elżbieta Rafalska

Elżbieta Rafalska jest nauczycielem akademickim, politykiem i samorządowcem Prawa i Sprawiedliwości. Pełniła urząd senatora, sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, a od 2015 roku ministra rodziny, pracy i polityki społecznej.

Elżbieta Rafalska – życiorys

Elżbieta Rafalska urodziła się 22 czerwca 1955 roku w mieście Wschowa. Grała w drużynie koszykarskiej Pogoń Wschowa, skończyła studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu (Filia w Gorzowie Wielkopolskim) w 1978 roku, a później studia podyplomowe na kierunku pedagogiki rewalidacyjnej na Uniwersytecie Szczecińskim w 1998 roku i organizację i zarządzanie pomocą społeczną i pracą socjalną w 2001 roku.

Odbyła szkolenia z zarządzania zasobami ludzkimi, zarządzania opieką zdrowotną i zarządzania jakością w urzędzie. Elżbieta Rafalska posiada uprawnienia państwowe, które umożliwiają jej obejmowanie stanowiska członka rady nadzorczej spółek Skarbu Państwa.

Elżbieta Rafalska uczyła w AWF oraz w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Gorzowie Wielkopolskim, pracowała też w kuratorium oświaty. Była dyrektorem w Wojewódzkim Zespole Pomocy Społecznej i w Wydziale Spraw Społecznych w Lubuskim Urzędzie Wojewódzkim.

Elżbieta Rafalska – działalność polityczna

Elżbieta Rafalska otrzymała w 1994 roku mandat radnej miasta Gorzowa i sprawowała go do 2005 roku. Zasiadała też na stanowisku przewodniczącej w Komisji Rodziny i Spraw Społecznych, później była wiceprzewodniczącą rady. Elżbieta Rafalska jest członkinią Prawa i Sprawiedliwości od 2004 roku, należy do zarządu regionalnego PiS w województwie lubuskim.

W 2005 roku objęła stanowisko senatora, w latach 2007, 2011 i 2015 udało jej się uzyskać mandat poselski. Kandydowała też na posłankę do Parlamentu Europejskiego w 2009 i 2014 roku. 16 listopada 2015 roku została mianowana ministrem rodziny, pracy i polityki społecznej.