Tematów na manify nie zabraknie

* Zrobiłaś już profilaktyczne badania dotyczące raka szyjki macicy i raka piersi?*

– Tak, choć dopiero wtedy, gdy okazało się, że ktoś z moich bliskich zachorował. A czemu pytasz?

* Z danych NFZ wynika, że kobiety wcale nie korzystają z tej formy bezpłatnej profilaktyki . Szyjkę macicy zbadało zaledwie 7 procent Polek, a wiadomo, że przy wczesnym stadium ten rak jest wyleczalny w 90 procentach. Mam wrażenie, że manify, choćby w tej sprawie, mogłybyście organizować co miesiąc.*

– A nawet codziennie, tylko kto by to wytrzymał? Zresztą codziennie dzieje się coś, co wymaga nagłośnienia.

– Demonstracje uliczne są przejawem zdrowego funkcjonowania społeczeństwa. U nas to forma jeszcze słaba, ale na Zachodzie ludzie częściej demonstrują, bo jest to jeden z ważnych sposobów głoszenia własnych poglądów w sferze publicznej.

– Ale on jest ważny. Demonstracje są po to, by ludzie, którzy na nie przychodzą, uznali sprawy, o których tam mowa, za swoje. I to działa.

– Manifa nie jest jedynym sposobem naszego działania. Organizacje pozarządowe pracują przecież na co dzień, dokumentując i pomagając zwalczać wszelkie przejawy dyskryminacji. W końcu doceniono ich działalność, dostały pieniądze, także od Unii Europejskiej. Uważam, że w świadomości Polaków zaszła ogromna zmiana, ale nie umiem powiedzieć, ile w tym wkładu manify, a ile codziennej, ciężkiej pracy.

– Kiedy się krzyczy, coś w końcu do ludzi dociera. Także w egzekwowaniu i znajomości prawa u kobiet mamy ogromne postępy. Kobiety przestają się bać mówić o swoich prawach, a czasy, gdy wyśmiewano się z feministek, minęły.

– Może. Choć mam wrażenie, że nie, ale jak ktoś chce zniechęcać kobiety do feminizmu i walki o swoje prawa, to natychmiast opowiada, że są to kręgi proaborcyjne. To oczywiście bzdura, bo prawo do aborcji jest tylko jed-nym z naszych tematów, choć nie ukrywam, że wciąż ważnym. Ale domagamy się też równouprawnienia na rynku pracy, walczymy z przemocą w rodzinie, z uprzedzeniami rasowymi i seksualnymi. * Wal-czycie z prawem czy z uprzedzeniami?*

– Na papierze nie mamy złych praw, jest problem z ich skutecznym egzekwowaniem. Na przykład ustawa przeciwdziałająca przemocy domowej jest dobra, ale wiele pozostawia do życzenia jej wykonywanie. Podobnie jest na rynku pracy.

– Dobrze, że urząd wraca, i pani pełnomocnik życzę wszystkiego najlepszego.

– Na razie pani Radziszewska jeszcze nic nie zrobiła. Joanna Kluzik-Rostkowska, choć z PiS, zrobiła dużo, mimo że odebrano jej wiele kompetencji. Tego samego spodziewam się po nowej pani minister – takiego przewrotu kopernikańskiego w głowie i nastawienia się na myślenie w kategoriach interesu kobiet, a nie na przykład partii politycznej, z której się wywodzi.

– Powinna się rozejrzeć wśród osób kompetentnych, profesorek akademickich, które zajmują się problematyką równościową.

– Jasne! Niech się rozejrzy wśród fachowców i fachowczyń. Niech się zajmie lobbowaniem na rzecz ustawy o równym traktowaniu i uświadamianiem całego środowiska politycznego, jak bardzo jest potrzebna.

– Nie, bardziej bym się spodziewała Kluzik-Rostkowskiej, ale to już tak jest, że opozycji łatwiej jest się odnaleźć na ulicy. rozmawiała Katarzyna Kolenda-Zaleska, TVN

(41 lat) – krytyk literacki. Jako dziennikarka telewizyjna prowadziła między innymi program kulturalny „Pegaz” w TVP, teleturniej „Najsłabsze ogniwo” w TVN, od 2004 prowadzi w TVN program poświęcony książkom i literaturze „Wydanie II poprawione”. Popularna feministka, jedna z założycielek Porozumienia Kobiet 8 Marca, które organizuje warszawskie manify.