Prezydent Bronisław Komorowski kończy 60 lat

Przed objęciem obowiązków prezydenta po śmierci Lecha Kaczyńskiego 10 kwietnia 2010 roku, blisko trzy lata pełnił funkcję marszałka Sejmu. Wcześniej był między innymi ministrem obrony w rządzie Jerzego Buzka, a w V kadencji parlamentu - wicemarszałkiem Sejmu. W Sejmie Bronisław Komorowski zasiadał od 1991 roku. Początkowo był posłem Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Odszedł z niej do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Pełnił funkcję jego wiceprezesa.

Od 1997 roku do 2000 przewodniczył sejmowej Komisji Obrony Narodowej. W latach 2000-2001 w rządzie Jerzego Buzka zajmował stanowisko ministra obrony narodowej. Wcześniej, w rządach Tadeusza Mazowieckiego, Jana Krzysztofa Bieleckiego i Hanny Suchockiej pełnił funkcję cywilnego wiceministra obrony narodowej. W V kadencji parlamentu był wicemarszałkiem Sejmu. W okresie PRL Bronisław Komorowski był aktywnym działaczem opozycji. W 1980 roku wstąpił do NSZZ Solidarność i organizował struktury związku w Regionie Mazowsze. W 1981 roku był jednym z sygnatariuszy deklaracji założycielskiej Klubów Służby Niepodległości.

Pięcioletnia kadencja prezydencka Bronisława Komorowskiego rozpoczęła się 6 sierpnia 2010 z chwilą złożenia przysięgi przed Zgromadzeniem Narodowym. Przed złożeniem przysięgi zrezygnował z członkostwa w Platformie Obywatelskiej. Pierwszym powszechnie obowiązującym aktem prawnym, wydanym przez Bronisława Komorowskiego było rozporządzenie z 10 kwietnia 2010 roku w sprawie wprowadzenia żałoby narodowej. W czerwcu 2010 roku zwołał posiedzenie Rady Gabinetowej w związku z trwającą w Polsce powodzią. W maju tego samego roku wręczył w Moskwie przyznane przez Lecha Kaczyńskiego odznaczenia dla Rosjan zasłużonych dla ujawniania prawdy o zbrodni katyńskiej oraz przyznane przez siebie odznaczenia dla osób, biorących udział w akcji po katastrofie polskiego samolotu.

Łącznie jako prezydent odbył czterdzieści oficjalnych podróży zagranicznych, w czasie których złożył wizyty w dwudziestu pięciu krajach, między innymi w Niemczech, na Ukrainie, w Stanach Zjednoczonych, na Węgrzech, w Belgii, Rosji i Rumunii. W czasie prezydentury Bronisława Komorowskiego jednym z ważniejszych wydarzeń było objęcie przez Polskę 1 lipca ubiegłego roku - po ponad siedmiu latach członkostwa w Unii - sześciomiesięcznego przewodnictwa w Radzie Unii Europejskiej. Bronisław Komorowski urodził się w 4 czerwca 1952 roku. W latach 70-tych i 80-tych był aktywnym działaczem opozycji demokratycznej. Z wykształcenia jest historykiem. W 1976 roku uczestniczył w akcji pomocy robotnikom Radomia, zorganizowanej przez KOR. Był działaczem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, podziemnym wydawcą. Od 1980 do 1981 roku pracował w Ośrodku Badań Społecznych NSZZ "Solidarność" Regionu Mazowsze. ęłęóW latach 90. był związany z Unią Demokratyczną, a później z Unią Wolności. W pierwszym dniu stanu wojennego został
internowany. Później, do 1989 roku, wykładał historię w Seminarium Duchownym w Niepokalanowie.

Wśród wyróżnień, które otrzymał, są między innymi - Komandoria Missio Reconciliationis, wręczona w 1999 roku podczas uroczystości rocznicowych na Westerplatte oraz tytuł doktora honoris causa, przyznany mu w 2008 roku przez Uniwersytet Michała Römera w Wilnie. W 2005 roku wydawnictwo "Rytm" wydało książkę "Prawą stroną, życie, polityka, anegdota". Jest to wywiad-rzeka z Bronisławem Komorowskim, przeprowadzony przez Marię Wągrowską. Prezydent jest żonaty od 1977 roku z Anną, z domu Dembowską. Mają pięcioro, dorosłych już dzieci.