Leszek Moczulski

Leszek Moczulski to dziennikarz i publicysta, działacz polityczny, z zawodu również historyk i geopolityk. W okresie PRL działał w opozycji, startował na stanowisko prezydenta w 1990 roku, był też posłem I i II kadencji Sejmu.

Leszek Moczulski – informacje ogólne

Leszek Moczulski urodził się w Warszawie 7 czerwca 1930 roku, kształcił się na kierunku prawniczym (1952), historycznym (1958) i geopolitycznym (otrzymał tytuł doktora habilitowanego nauk humanistycznych w 2005 roku). Był jednym z założycieli Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, powołał też do istnienia ugrupowanie polityczne Konfederacja Polski Niepodległej. Dwukrotnie otrzymał mandat poselski (Sejmu I i II kadencji), w 2016 roku rozpoczął współpracę z Komitetem Obrony Demokracji.

Leszek Moczulski – wykształcenie

Leszek Moczulski ukończył Wydział Prawa UW w 1952 roku, a w 1958 roku studia historyczne, również na Uniwersytecie Warszawskim. W 2005 roku obronił pracę doktorską „Geopolityka. Dzieje myśli i stan obecny dyscypliny” i uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych. W 2009 roku Leszek Moczulski habilitował się, broniąc pracę wydaną pod tytułem „Narodziny Międzymorza”.

Leszek Moczulski – młodość i praca dziennikarska

Leszek Moczulski należał do sopockiej Podziemnej Zbrojnej Organizacji Antykomunistycznej, a w latach 1947–1948 był członkiem Związku Walki Młodych, a także Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, którą musiał opuścić w 1950 roku za popieranie Władysława Gomułki.

W czasie studiów Leszek Moczulski jako dziennikarz pracował m.in. dla „Życia Warszawy” (1950–1953), „Wsi” (1953–1954) czy gazet zakładowym „Komunard” i „Dookoła Świata”. Aresztowano go w 1957 roku i zakazano pracy dziennikarskiej do 1960 roku – w tym okresie Moczulski publikował pod pseudonimami (np. Leszek Karpatowicz, Natalia Naruszewicz). Współpracował z katolickim czasopismem „Więź”, a w latach 1961– 1977 stał na czele działu historycznego warszawskiego tygodnika „Stolica”.

Leszek Moczulski – działalność społeczna i polityczna

W 1977 roku Leszek Moczulski znalazł się w grupie działaczy, którzy powołali do istnienia Ruch Obrony Praw Człowieka i Obywatela, a sam Moczulski objął funkcję rzecznika. W 1979 roku w ramach ROPCiO zaczęto wydawać pismo „Gazeta Polska” – Moczulski był redaktorem naczelnym do 1987 roku. Leszek Moczulski był też inicjatorem założenia Zespołu Inicjatywy Obywatelskiej i partii Konfederacja Polski Niepodległej.

W latach 80. został kilkukrotnie aresztowany za działania przeciwko ustrojowi PRL. Leszek Moczulski wyjechał za granicę w 1987 roku, udając się do Wielkiej Brytanii, Francji i USA i biorąc udział w spotkaniach z różnymi politykami, w tym z Georgem Bushem. Po powrocie do Polski nie wziął udziału w obradach Okrągłego Stołu.

Leszek Moczulski – polityka po 1990 roku i lustracja

Leszek Moczulski kandydował na prezydenta w 1990 roku, zajął jednak ostatnie miejsce. Między 1991 a 1997 rokiem działał jako poseł I i II kadencji Sejmu, a w 1994 roku wziął udział w organizacji Czeczeńskiego Ośrodka Informacyjnego. W 1992 roku Leszek Moczulski znalazł się na liście lustracyjnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, a w 1999 roku zgłosił się do autolustracji.

Proces ciągnął się przez wiele lat, a podczas jego trwania zapadały sprzeczne wyroki. W 2008 roku Sąd Najwyższy uznał, że Moczulski współpracował z SB, jednak wyrok został uchylony w 2012 roku na skutek orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka – podjęto wtedy decyzję o wznowieniu procesu lustracyjnego.

Leszek Moczulski – odznaczenia

W 1987 roku Leszek Moczulski otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2015 roku prezydent Bronisław Komorowski nadał mu państwowe odznaczenie cywilne Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.